Karanlık Orman

5/Eğitim

Medya; Deniz Kerim Akan

İyi okumalar. Bol bol yorum ve oy atmayı unutmayalım <3

Bölüm 5

Eğitim

Tecavüz edilenleri şimdi daha iyi anlıyordum. Hayatımda bu kadar rahatsız ve korkunç bir şey yaşamamıştım. Kendimi ne kadar temizlensem de kirli gibi hissediyordum. Zaten bu duygu önceden de vardı ama şimdi daha da artmıştı. Dışardan bağırışlar geliyordu. Kimdendi bu bağırışlar bilmiyordum ama benden olmadığı kesindi. Sesim çıkmıyordu ki. Sanarsın ki sesim kısılmıştı. Gözlerimdeki yaşların biri bitiyordu diğeri başlıyordu. Dışardaki bağırış sesleri yok olmuş gibiydi. Kulaklarım duymaz olmuştu. Eşofmanım yavaşça bacaklarımdan aşağı kaydı. Elleri -dudakları- vücudumun her yerinde geziniyordu. Çığlık atmak istiyordum ama sesim gitmişti. Küçük kız bana bakamıyordu bile. Köşede hıçkıra hıçkıra ağlıyordu. Gözlerini -vücudunu- elleriyle kapamıştı. Ağlıyordu ama sesi benim ki gibi çıkmıyordu. O kıyafetlerini çıkarmıştı, sadece baksırı vardı. Elleri kıyafetime doğru gitti. Çıkaracaktı ama ben durdurmaya çalışıyordum.

Kapıya baktım. Kapıyı birisi kırdı. Kapı açıldığında gördüğüm kişiler sayesinde bende o küçük kız gibi hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım. Karşımda gördüğüm kişiler; Bizimkilerdi, herkes buradaydı. Kayra ve Uzay direkt olarak o pisliğin üzerine atladılar ve dövmeye başladılar. Beni nasıl buldular hiç bir fikrim yoktu ama kendimi artık güvende hissediyordum. Kızlar koşarak yanıma geldiler. Aden'in elinde bir tane battaniye vardı. Niye olduğunu biliyordum. Battaniyeyi aldım ve sarıldım. Hala hıçkıra hıçkıra ağlıyordum. Gözümde yaş bile kalmamıştı artık. Bana sarılacaklardı ama onları durdurdum. Onlarda benle birlikte ağlamaya başladılar. Küçük kızın baktığımda onunda yanında o sarı saçlı erkek çocuğu vardı. Kızın yanına oturdu. Dokunmadı ona. Biliyordu bence kızın dokundurtmayacağını. O pisliğe baktığımda ağzı yüzü kan içindeydi. Bakamıyordum bile. Resmen korkuyordum ondan. Onu dövüyorlardı. Kayra geldi yanıma. Herkese bir şeyler söyledi ve herkes çıktı odadan. Benim ise gözüm tek bir yerdeydi o küçük kıza, erkek çocuğun dokunmamasına ama sarılmak istemesine. Herkes gidince Kayra ve ben kaldık oda da. Yanıma aynı o erkek çocuk gibi oturdu. Başımı onun omzuna koydum. Korkmadım ondan. Herkesten korkmama rağmen ondan korkmadım. Küçük kızda korkmadı o erkek çocuktan. Aynı benim yaptığım gibi başını omzuna koydu.

"Bir daha böyle bir olay yaşamam demi?" dedi erkek çocuğa sorarak kız.

"Yaşatmamak için elimden geleni yaparım" dedi erkek çocuk. Ve kıza sarıldı. Kızın ise yüzünde buruk bir gülümseme oluştu. İşte bende o an kendimi Kayra'nın kollarına bıraktım. Sımsıkı sarıldı bana. Bende ona sımsıkı sarıldım. Hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım.

"Şşş tamam kara parçası tamam" dedi ve saçlarımdan öptü.

"Götür beni buradan yalvarırım ister yine beni o çatı katına hapset ama götür beni buradan!" dediğim an beni kucakladı ve odadan dışarı çıkarttı. Diğerleri aşağıda bekliyorlarmış meğersem Kayra ve beni öyle görünce yanımıza geleceklerdi ama Kayra izin bile vermedi ve dışarı çıkarttı. Arabaya bindik ve sürmeye başladı. Nereye gidiyorduk hiçbir fikrim yoktu. Hala hıçkıra hıçkıra ağlıyordum. Üstüm ve altım sadece iç çamaşırlarım vardı. Üstümde ise pekte iyi sayılmayacak bir battaniye. Donuyordum. Arabada uzun süre yolculuk yaptıktan sonra o uçuruma gelmiştik. Güneş batmak üzereydi. Arabadan beni indirdi ve o uçurumun kenarına geldik. Küçük kız ve sarışın erkek çocukta vardı. Sanki bizi bekliyorlarmış gibi buradalardı. Uçurumun kenarına oturduk. Kayra'ya baktığımda bana bakıyordu. Başımı yine onun omzuna koydum.