1. kitap finali

24 2 9
                                    

Iyi okumalar. Bol bol yorum ve bote atmayı unutmayın!

20
Kayıp

Ilahi bakış açısı

Hiç bir şeyden haberi olmayan Karanlık Orman ekibi kendi halinde oturuyorlardı. İrem'in gülerek biriyle mesajlaştığını gören Ateş hemen elinden telefonu almıştı. İrem şaşkınca Ateş'e bakıyordu. Afallaması geçince ise panikle yerinden kalkıp Ateş'in elinden telefonunu almaya çalışıyordu.

"Ateş abi ver telefonumu ya!" mızmız çocuklar gibi demişti, mavi gözlerini belerterek.

"Kimlerle gülerek konuşuyorsun sen bakim" bir abi edasıyla konuşmuştu. Hiç kardeşi yoktu lakin ekipteki herkesin hem kardeşi hemde abisi olmuştu. Bu durumdan asla şikayetçi değildi. Aslında bu durum onu çok mutlu ediyordu.

İrem ise kimsesizken bir anda kocaman bir aileye sahip olmuştu. Onlardan birine bir şey olsa yıkılırdı. Tek güvencesi artık onlardı. Bugün bütün ekibin içinde bir huzursuzluk vardı. Kimse kimseyi üzmemek için bir şey demiyordu.

"Ya sanane!" diye çemkirdi. İlayda anne edasıyla ikisinede bir bakış attı. İkiz kardeşine annelik yaptığı yetmezmiş gibi koca ekibinde annesi olmuştu. Bundan asla rahatsızlık duymuyordu. Hatta ekibe karşı böyle yapması artık bir alışkanlık olmuştu.

"Ateş rahat bırak kızı" İrem hemen telefonunu kaptığı gibi İlayda'nın arkasına saklanmıştı.

"Koru beni abla" bir yandan telefonuyla uğraşıyordu.

"Banane ya, ben abiyim sevgilisini bilmem lazım" dedi göğsünü kabarta kabarta.

"Yaw he he. Çocuğu döveceğim demiyorda" Ateş'e bakıp göz devirdi.

"Ha yani var sevgilin İrem hanım?" kaşları hayretle yukarı kalkmıştı. Attığı yemi yediği için mutluydu. Tabi bir yandan da bedeni endişe ile kasılıyordu. Ya sevdiği adam ekibe ayak uyduramazsa? Hayatlarında aşk olmaması lazımdı. Tabi Ada ve Kayra hariç. Aden ve Uzay'ın bile olmaması lazımdı. Eğer onlar ayrılırsa ekip büyük bir zarar uğrardı.

"Y..Yok öyle bir şey. Kafandan atıyorsun" dedi ve omuzlarını silkti İrem. Aslında konuştuğu kişi sevdiği adam değildi. Daha bir buçuk iki ay önce ölümüne nefret ettiği o kişiydi. Barın.

"Yalancı. Bak nasılda kekeliyor, görüyor musun İlayda?"  bilerek üstüne üstüne yürüyordu Ateş. İlayda bile şaşkınlıkla arkasında olan İrem'e dönmüştü. O bile sevgilisi olduğunu düşünmüyordu.

Karanlık OrmanHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin