Karanlık Orman

19/Ölüm mü?

Bölüm sizlerle iyi okumalar, yorum ve oy vermeyi unutmayınn

19
Ölüm mü?

Tabucu olalı çok oluyordu. Hala bazı şeyleri hatırlamasam da çoğu şeyi hatırlıyordum. Bedenim hala pek iyi değildi. Arada dengemi kaybediyordum, yürüyemiyordum. Yaklaşık bir aydan fazla zaman geçmişti. Bazen krizlerim ile uyanıyordum. Kayra her seferinde beni sakinleştiriyordu. Hala o kadını görüyordum, artık eskisi gibi korkmuyordum ondan.

Gözlerim, dün gecenin acısını çıkartır gibi ağrıyordu. Bedenimde yine kriz geçirdiğimi belli eden izleri vardı. Saçlarımı yine kesmiştik. Daha doğrusu bir kriz anında ben kesmiştim. Nasıl olduğunu bile hatırlamıyordum. Kendime geldiğimde saçlarım yamuk yumuk kesilmişti. Yine Kayra'nın kollarında sakinleşiyordum. Ekip ile görevlere katılmıyordum. Zaten onlarda bensiz pek bir göreve gitmiyorlardı.

"Kara Parçam, hadi uyan artık" diyen Kayra'nın sesini duydum. Saçlarımda onun dudaklarını hissettim. Dudaklarımda hafif bir gülümseme oldu. Konuşmasına bile gerek yoktu, onun varlığı yetiyordu gülümsemem için. Gözlerimi hafifçe araladım. Hala gözlerim acısa da bunu Kayra'ya belli etmedim.

"Günaydın Kayıkçık" hafifçe doğruldum. Kayra'nın da yüzünde gülümseme vardı. Bir koluna yaslanmış beni izliyordu.

"Günaydın bir tanem" dedi Kayra ve eğilip saçlarımı tekrar öptü.

"Bu gün dışarıya çıkalım mı?" dedim heyecanla. Bu halime güldü.

"Hmm öyle mi diyormuş benim güzelim" dedi ve üzerime eğilmeye başladı. Gözleri dudaklarıma kaydı. Boynuma doğru eğilip, öptü. İstemsizce kıkırdadım.

"Ya yapma Kayra" dedim ve gülmeye devam ettim. Boynumdan çekildi ve yüzüme gülerek baktı.

"Ne yapıyormuşum ben" dedi ve burnunu burnuma sürttü. Yanaklarımın kızardığını hissettim "Utangaç seni, işine gelince beni azdırmasını biliyorsun" dedi beni daha çok utandırdı.

"Ya Kayra" diye sesimi yükselttim. Bunun ciddi bir yükseliş olmadığını o da biliyordu.

"Efendim güzelim, söyle emrindeyim. Sen iste yeter ki" dedi ve tekrar boynumu öptü "Seni çok sevdiğimi biliyorsun değil mi? Seni o kadar çok seviyorum ki uğruna ölecek kadar. Sen bana silah doğrult yine de sesim çıkmaz benim. Senin karşında boynum kıldan incedir" dedi ve dudaklarıma küçük bir buse kondurdu.

"Sevgilim sana hayranım" dedim ve bende onun dudağına küçük bir buse kondurdum.

"Asıl ben sana hayranım güzelim. Senin karşında ben her zaman diz çökeceğim. Senin ayakkabını giymek için eğilmene bile müsaade etmeyeceğim. Kara Parçam, sen benim her şeyimsin. Ben ise sensiz hiçbir şeyim" dedi ve bu sefer derin bir şekilde öpmeye başladı. Dudakları dudaklarımı istila etti. Alt dudağımı emmeye başladı. İstemsizce ağzımdan inleme kaçtı. Beni yatağa yatırdı ve üstüme çıktı. Bir eli yavaşça karnıma dokundu. İrkilerek geri çekilmeye çalıştım. Kayra buna izin vermedi ve üstüme daha çok verildi. Benim bir elim onun ensesine gitti ve kendime daha çok çektim.