Lupus Spiritus 🌖 | Larry ✔️

8. Atak

Harry, koltukaltları kabararak, on altı yaşında kızgınlık geçireceğini söykerken feci şekilde yanılmıştı ve bu durum, onda ara sıra öfke meydana getirirdi.

Omegayla bağlantın olduğunda daha çabuk kızgınlık geçirirsin, bla bla bla! diye söylenirdi. Çevresinde Johannah dışında bir omega yoktu, doğrusu, onunla da sık sık bir araya gelmezdi. Bir araya gelseler bile, Louis'nin annesiyle sırf bu sebep gerçekleşsin diye yan yana gelmek Harry'ye çok itici geliyordu. Elbette bunu yapmazdı.

Bugün hava buz gibiydi. Ocak ayının son günlerinde, Louis artık on altı yaşındaydı. Harry ise henüz on sekiz yaşındaydı, gelecek ay on dokuz olacaktı ve elbette kızgınlık geçiremediği için reşit olmayan bir kurttu. Bu yıl üniversiteye gitmeyi tercih etmemiş, seneye gitme konusunda ısrar etmişti.

Gemma ise yirmi bir yaşındaydı ve beta üniversitesinin son sınıfında konservatuvar öğrencisiydi. Evet, Harry safkan bir alfaydı ve Gemma on altı yaşındayken beta olarak dönüşüm geçirmişti. Anne ve babaları alfa olsa bile, hangi türde olabilecekleri yalnızca bir muammaydı.

Aslında Louis bu sene için çok heyecanlıydı. Gemma on altı yaşında beta olabildiyse, kendisi de bu sene betaya dönüşebilirdi. Her an bir betaya dönüşebileceğini biliyordu. Ormana doğru koşacak, sonunda ilk kez kurda dönüşecek ve göğe doğru beta oluşunu haykıracaktı!

Omega olma ihtimali hem çok düşüktü bir kere... Bir omega, omega olduğunu kızgınlık geçirdiğinde öğrenirdi ve Louis bu bilgiyi öğrendiğinde çok sinirlenmişti. Neden omegalar da normal bir kurda dönüşerek hangi türde olduğunu öğrenemiyordu sanki? Bu çok saçmaydı! Neyse ki, bir beta olacak olması onu rahatlatıyordu.

"Harry?" Gemma, ağaç evin içine atılmış top halindeki iki çorabı, Harry'nin bulunduğu yatağa doğru tekmeledi. "Burayı ne kadar iğrenç bir kokuyla donattığını biliyor musun?"

Harry gözlerini devirirken, umursamazca telefonundaki mesajlaşmaya geri döndü. Gemma, bu ağaç evi bilen tek dış kapının dış mandalı üyesiydi, yani Louis ve Harry dışında burayı bilen tek kişi.

İkisinin sürekli kaybolması onda merak uyandırmış ve anlatmalarını istemişti, çünkü eğer takip etseydi, Harry zaten bunu fark edecekti. İkisi de durumu anlatmak zorunda kalmıştı, çünkü Gemma ikisiyle de vakit geçirdiği için, koruluğun iki kilometre arkasında kalan bu balta girmemiş ormana yaptırdıkları ağaç eve sık sık geldikleri fark edilecek ve saklanamayacak duruma gelecekti.

Ama anne ve babalarının bunu fark etmemesi çok normaldi, sonuçta Harry de Gemma da onlarla çok sıkı bir iletişim içinde değildi. Louis ise evin alt katında bilinirken, Harry'nin istediği yerde takılması çok da uçuk bir hareket olarak görünmüyordu onlar için. Dolayısıyla Styles ailesinden saklamak çok daha kolaydı.

"Ah, bir gelip size bakayım dedim ama ikiniz de kendi hâlinizde görünüyorsunuz." Gemma ellerini beline yerleştirip ikisine de onaylamazca baktı. Louis uzanmış, kapağı kaplanmış bir kitap okuyordu. Harry hâlâ telefonundaydı ve içerisi çok dağınıktı. Sonunda hiçbir tepki alamayınca, "Ergenler..." diye mırıldanıp ağaç evden indi ve oradan uzaklaştı.

Harry hâlâ titizdi, sadece Louis'nin yanında fazlasıyla rahat oluyordu. Aslına bakılırsa, Harry'nin bu rahatlığı ev dışında olmazdı. Dışarıda küçük bir çıtırtı duysa merak eder, Louis'yi koruma güdüsüyle keskin gözlerini etrafa dikip bakınırdı. Eğer bunu Louis'nin göreceği şekilde yapmışsa, Louis onun koluna dokunarak sakin olmasını sağlardı. Bunu keşfettiğinden beri, Harry ne zaman gerilse, Louis sadece Harry'ye dokunup hafifçe kolunu okşaması gerektiğini ve sonunda Harry'nin sakinleşeceğini biliyordu.