Louis, omegaların maruz kaldığı zorluklar yüzünden güçlü bir alfa olmak istediğinde, bir alfanın ona şefkat göstermesi işleri iyice zorlaştırır.
Alfa!Harry
Omega!Louis
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Louis, kıvrandığı noktada, kıyafetleri içinde tamamen terden sırılsıklam ve de ateşler içindeydi. Ateş kavramı, kasıklarında zevke dönüştükçe için içini kemiriyordu, ancak ne var ki, Rupert Styles'la gözleri kesiştiğinde buğulu gözleri utanç içinde yaşlarla doldu. Bu halde öylesine çaresizdi ki, hiçbir şey yapamamanın yanı sıra aşırı bir üzüntüyle de utanıyordu.
Rupert hemen yanına oturup terlemiş saçlarını geriye iterken, Louis'nin solukları yine de hızlı ve derindi. Kapı eşiğinde durup korkuyla kendisine bakan annesini ve Sephora'nın ilgili bakışlarını görüyor olsa da aslında vücudundaki tatlı görünen his dışında hiçbir şeye odaklanamıyordu. Rupert onu ensesinden tutup hafifçe kaldırdı ve dudaklarına metalimsi bir şey yasladı. Kendinden geçmiş ve halsiz olduğundan buna anlam yükleyemeyerek kaçışmak istese bile, "Şşş, sakin ol," diye bir teselli duydu. "Bastırıcı getirdim, aç ağzını ve diline gelen ilacı yut."
Louis denileni yaparak, küçük boruya dudaklarını yaslayıp içinden gelen jel kıvamındaki ilaçları yuttu. Dudaklarından ayrılan metalle anında gözleri sislenirken, terli saçlarıyla beraber yumuşak yatağına yatırıldığını hissetti. Vücudundaki o zevk ağrıları ve sıcaklık usul usul dinmeye başladığı sırada kendini çok daha huzurlu hissederek yumdu gözlerini. Sonrası ise karanlık ve derin bir uykuyla taçlanmıştı.
Rupert ayağa kalkıp kapıdaki kadınlara döndüğünde, Johannah buğulu gözleriyle ona bakıyordu. "Johannah, oğlun iyi. Endişelenecek bir şey yok."
"B-bir anda olmasını b-beklemiyordum efendim, çok özür dilerim... Bilseydim bastırıcı alırdım-"
"Her zaman hazırlıklı olmalıydınız, ama sanırım bunun bir önemi yok artık. Çok şükür ki evde yakalandı." Odadan çıkarken, Harry'nin safkan alfa kokusuyla süslenmiş kıyafetine sarılıp mışıl mışıl uyuklayan Louis'ye son kez bakarak ardından kapıyı kapattı ve kendisine bakan kadınlara döndü. "Ağır bir kızgınlık yaşayacağını düşünmüyorum, bastırıcılar sayesinde de kendini daha iyi hisseder. Yine de, istersen bir doktor çağırabilirim."
"G-gerek yok efendim, yeterince yük oldum zaten."
"Yük değil, Jay. Ancak... Bu evde mühürsüz bekar bir alfa olduğunu hatırlatmam gerekir."
"Evet..."
"Louis muhtemelen birkaç gün boyunca kendinden bihaber olacaktır. Yani bazı zamanlar yerli yersiz kızgınlık geçirecektir. Harry'le çok yakın arkadaşlar, evet ama bir yandan ikisi de ateş ve barut gibi. Bu sebeple, bir süreliğine evde olmasa her ikisi için de çok iyi olur."
"P-peki toparlandıktan sonra ne olacak?"
"Elbette buraya tekrar gelebilir," dedi. "Siz, evimizin ayrılmaz bir parçasısınız nihayetinde. Louis'nin yanı annesinin yanıdır."
Johannah buğulu gözleriyle rahatlamış bir vaziyette gülümserken, ellerini göğsünde birleştirerek minnetle gözlerini kırptı. "Çok teşekkür ederim, Bay Styles. Size minnettarım."
