Louis, omegaların maruz kaldığı zorluklar yüzünden güçlü bir alfa olmak istediğinde, bir alfanın ona şefkat göstermesi işleri iyice zorlaştırır.
Alfa!Harry
Omega!Louis
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Harry evinin kapısına geldiğinde koşmayı yeni bitirmişti. Nefes nefeseydi. Arkasında kalan arkadaşına, "Bu kadar yavaş koşma!" diye takıldı. Arkadaşı Emmet ise gözlerini devirip yanına gelmiş, birlikte eve giriyorlardı.
Harry artık on altı yaşına basmıştı. Hafif dalgalı saçları, uzun ve yapılı fiziğiyle çok dikkat çekiciydi. Yüzü hâlâ çocuksuydu ama konuşurken yaptığı jest ve mimikleri ona ağır bir hava katıyordu. Sadece, artık safkan alfa olmanın getirdiği bir rahatlık vardı üzerinde. Masum, çocuksu ruh kalmamıştı onda. Alfa okulunda kendi türüne ait özellikleri öğrenmek, Harry'ye büyük bir özgüven vermişti. Bunun yanı sıra, fazlasıyla otoriter de olabiliyordu.
Şubat ayının ortalarıydı. Sınıf arkadaşı Emmet'la bir proje ödevi için bir araya gelmesi gerekmişti.
"Safkan alfa olduğun için daha hızlısın, başka bir şey değil aslında."
Keyifle gülerken, omzundaki çantayı antrenin köşesine atıp, "Ne fark eder ki?" dedi. Kabanını da çıkarıp kenara atarken, "Yine de seni geçtim," diye böbürlendi.
Emmet tam ağzını açmıştı ki, "Harry!" diye bir ciyaklama duyarak ikisi de oraya döndü. Louis, öfkeden kızarmış, masmavi parlayan gözleriyle Harry'ye bakıyor, arkasında duran arkadaşı Oli, tedirgince ikisini seyrediyordu.
"Ne oldu?" diye elini cebine yerleştirip, Louis'nin suratına doğru güldü. Louis ne kadar kızmak için uğraşırsa uğraşsın- Harry'ye göre- hep çok sevimli olurdu. Üstelik dikenli saçlarına, evin yüksek dereceli ısısı sebebiyle hep kızarık olan yanaklarına ve tatlıdan daha güzel görünen dudaklarına bakmak Harry'nin midesini kasıp kavururdu. Ancak onun gülüşü Louis'yi daha da kızdırdığı için elleri yumruk hâlini almıştı.
"Eşyalarını sürekli böyle savuruyorsun," diye çıkıştı. "Annem toplamak zorunda kalıyor!"
Homurdanarak yere saçtığı eşyaları alırken, Louis'ye yapmacık bir gülüş bırakıp, "Oldu mu?" diye sordu.
