Lupus Spiritus 🌖 | Larry ✔️

22. Yorgunluk

"Safkan alfalar özel yeteneklerini ailesi üzerinde kullanamaz Louis. Ama ben... bu gücümü annem üzerinde kullanabildim."

"Ha-Harry, ne dediğinin farkında mısın? Belki de bir yanlış anlaşılmadır?"

Yutkundu. Neler olduğunu kavrayamıyordu ama somut bir gerçeğin artık tamamen gözleri önünde olduğunu bilerek, kolları arasındaki Louis'yi omuzlarından tutup gözlerine baktı. "Louis... Artık babamın tamamen omega kartelleriyle bir arada olduğuna, hatta yönetim kurulunda üye olduğuna eminim."

Louis dehşetle ona bakıyordu. Yıllardır tanıdığı Rupert Styles'ın böyle bir şey yapacağına olan inancı yoktu; nihayetinde kendisi ve annesi Johannah da omegaydı. Yapacağı bir şey varsa bu süreçte zaten yapardı.

"Şu anda şoktasın, Harry. Ne dediğini bildiğini düşünmüyorum."

"Ne dediğimi çok iyi biliyorum!" diye gürledi. "Annem bildiğim kadın bile annem değilmiş! Bu saatten sonra, beni ve ablamı bunca yıldır kandıran insanlarla bir arada kalacağımı ve onlara duyduğum zayıf güvenin tamamen silinmeyeceğini mi sanıyorsun? Hayır. Apaçık ortada, onlar ne ailem ne de masum insanlar!"

"Harry-"

Harry'nin telefonuyla susarken, Harry ekranına bakarak babasına ait olan aramayı reddetti. Sinirli birkaç nefes alışverişinden sonra gözlerini ormanın derinlerindeki yalnızca kendi görebildiği düşünce girdabında gezdirirken, "Bana söyleyecekleri yalanları yıllardır çalışmış olmalılar," dedi. "Şimdi de foyaları ortaya çıktığı için, açıklama yapacaklardır muhtemelen."

"Onları en azından dinlemelisin, bunca yılın hatrına-"

Öylesine gülerek Louis'ye döndü. "Lou, ne hatrından bahsediyorsun? Ben, ablam ve ebeveynlerim hiçbir zaman gerçek bir aile olamadık. Bizi kendileri gibi yetiştirmek istediler. Doğru, ablam onlara uyum sağlayarak en azından profesyonel bir piyanist olma yönünde Styles ailesini iyi temsil ediyor. Ama hesaba katmadıkları bir kişi vardı: sen!"

"Be-ben mi?"

"Ben, ebeveynlerimin soğukluğunu gördükten sonra sen ve annenin sıcak bağıyla büyüdüm, Louis. Özellikle seninle olan aramdaki uyum, sen, her şeyinle sen... Benim bugünkü kişiliğimin asıl kahramanı sensin. İşte beni istedikleri gibi; ablam gibi yetiştirememe sebepleri buydu."

"Ve sen de aileni omega kartelleriyle bağı oldukları gerekçesiyle mi suçluyorsun? Yetiştirildiğini düşündüğün şey bu mu?"

Bir an için gülümseyerek Louis'nin yanaklarını kavradı. Ne kadar endişelendiğini görebiliyordu. Yanaklarını okşayarak, "Pekâlâ, daha fazlasını konuşmamıza gerek yok sanırım," dedi. "Ama şunu unutma, şokta falan değilim. Doğrusu... Bu beklenmedik durumu bilmek şu an beni rahatlattı da."

"Tanrım... Nasıl rahatlayabilirsin? Annenin aslında öz annen olmadığını öğrendin! Babanı dinlemelisin, Harry. Belki de o senin öz babandır ve anlatacakları şeyler çok daha farklıdır?"

"Bu neyi değiştirir? Yıllardır sakladıkları bir yalanın eninde sonunda ortaya çıkacağını hesaplayamadılar mı? Doğrusu, onların yetiştirdiği tarzda büyümediğim için, bunu hesaba katamamış olmalılar. Ancak, önemli değil. Doğruların peşini bırakmayacağım."

"Babanla konuşacak mısın?"

"Elbette." Omuz silkti. Louis'nin elini kavradı ve birlikte eve doğru yürümeye başladılar. Louis, az önceki kontrolsüz dönüşüm sebebiyle hâlâ çıplak olsa da üzerinde Harry'nin uzun ve bol hırkası duruyordu. Ayakları da çıplaktı. Biraz huylanıyordu. "İstese şimdi burada olurdu, bu da Rupert'ın bir diğer sinsi yanı."