මට නැගිට්ටුනේ මගේ මූනට ඉර එලියත් වැටුනට පස්සේ.ඔව් හුගක් දවල් වෙලා.ඔරලෝසුව දිහා බලද්දි මන් දැක්කේ වෙලාව අටයි කියන්නේ.මගෙ ජීවිතේ මන් වැඩියෙන්ම නිදාගත්තු දවස අද වෙන්න ඇති.ඔරලෝසුව බලනවත් එක්කම මන් හැදුවේ ඉක්මනින් ඇදෙන් බැහැගන්න.ඒත් මට තේරුනා ඒක මට අපහසු බව.මට දැනුනේ මගේ අත උඩ උරහිසට ලංව ලොකු බරක් තියෙන බව.
වැඩිය නොහිතම මම ඒ පැත්තට හැරුනට පස්සෙයි මට ඊයෙ උනු හැමදේම මතක් වෙන්න ගත්තේ.දවසක් ඇතුලත මගෙ මුලු ජීවිතයම කනපිට පෙරලුනා වගේ දැනෙද්දි මන් වැඩිය නොහිතම මින්සුගේ ඔලුව මගෙ අත උඩින් අයින් කරලා වොශ් රූම් එකට රිංග ගත්තා.වොශ් කරගෙන ඇවිත් මම කෑම ඕඩර් කරලා ඉවර උනාටත් පස්සෙ නැගිටපු මින්සු වොශ් රූම් එකට ගියේ ඊය උන කිසි දෙයක් එයාට නොදැනුනු ගානට.අඩුම මට තරම්වත් ලැජ්ජාවක් එයාට නෑ.
"ගුඩ් මෝනින්"
මන් අතේ තිබුනු පොත පැත්තකට දැන්මේ පිටිපස්සෙන් ඇහුන කටහඩ නිසා.
"ගුඩ් මෝනින්,ඔයාට අමාරුවක් නෑනේ"
මම එයාට සුබ පතනවත් එක්කම එයාගෙන් ඇහුවෙ එයාට අමාරුද කියලා.මට බයයි.එයාට මන් රිද්දුවා කියන දේ හිතට දැනෙන නිසාම මන් ඒක එයාගෙන් ඇහුවා.එයාගෙ උවමනාවට ඒ දේවල් ඊයෙ උනත් මට දැනුනෙම මන් එයාට ලොකු වැරැද්දක් කලා කියන එක.
"අමාරුවක් නෑ කිව්වොත් ඒක බොරු තේහ්යුන්.මන් හිතුවට වඩා ඔයා මාරයිනේ.ඇත්තටම මිනිස්සුන්ට නම් පිස්සු.ඊයෙ රෑ මම තේරුම් ගත්තා පිට පෙනුමෙන් සතා මනින්න බෑ කියන එක.ඇත්තම කිව්වොත් මෙච්චර කාලෙකට මට අමාරුයි කියලා දැනුන පලවෙනි වතාව මේ.මගෙ පලවෙනි වතාවෙවත් මට මෙච්චර දැනුනේ නෑ."
එයා ඒ ඔක්කොම කිව්වේ එයාට නොදැනුනු ගානට ඒත් ඒ වචන මගෙ හිතට ගෙනාවෙ ලොකු වේදනාවක්.ජීවිතේ පලවෙනි පාරට මම මගෙ හැමදේම දුන්නු කෙනා සෙල්ලම් බඩුවක් කියන එක මට අහන්න උනා.ඒකත් එයාගෙම කටින්.තේහ්යුන් ඉට්ස් ඕකේ.රිලැක්ස්.මම මගෙම හිත පාලනය කරගෙන බැලුවේ එයා දිහා.එයා තාම බාත් ටවල් එක පිටින්.
කාමරේ බෙල් එක වැදුනත් එක්කම දොර ඇරලා මම ඕඩර් කරපු කෑම ටික ඇතුලට අරන් වේටර්ට ටිප් එකකුත් දීලා ඇරියා.
"ඔයා මොනවද ඕඩර් කලේ."
මින්සු එකපාරට මගෙ ඉස්සරහට ඇවිත් ඇහුවම ටිකක් ගැස්සුනත් මන් ආයෙ සාමාන්‍ය විදිහට උත්තර දෙන්න පටන් ගත්තා.
"කොෆී දෙකකුයි පොඩි ස්වීට්ස් වගේකුයි.අවුලක් වගේ නම් ආයෙ ඕඩර් කරන්න."
"ඔහ් මන් කැමතිම ඒවා.ඔයත් ආසද?"
"වැඩි කැමැත්තක් නෑ.හොදයි කියලා හිතුන නිසා ඔඩර් කලා."
මන් කතා කරනකොටත් මින්සු ගෙනාපු කෑම කනවා.කෑම කෑවට පස්සෙ මන් මින්සු එක්කම ආවෙ අප්පා මට අරන් දුන්නු අලුත් මැන්ශන් එකට.මින්සු ඒකට ගොඩක් කැමති උනා.මටත් ලොකු අවුලක් නොදැනුනු නිසා මන් තීරණය කලා මින්සු එක්ක එහෙ පදිංචි වෙන්න අප්පා කැමති උනු විදිහටම.
YOU ARE READING
||පැඟිරි පිච්ච 💮||
Fanfiction"ඇයි මොනවා කරන්නද? මරන්නද? මරපං ඉතින්.උබට දාව මගේ බඩේ ඉන්න මේ ලමයා එක්කම මරලා දාපන්.මේකව බඩේ තියන් තමුසෙගෙ කටේ බලේට ජීවත වෙනවට වඩා ඒක සැපක් මට." (jeon minsu) "තේහ්යුන් මගෙත් එක්ක තරහින්ද? එහෙම නම් මන් ආයෙ තේහ්යුන්ගෙන් අහන්නැතුව ජන්ග්මිව ගන්නැතුව ඉන...
