"ဒီနေ့အားလား"
"မအားဘူး အစီရင်ခံစာဖတ်ရဦးမယ်"
Yongbokသည်မျက်မှန်အဝိုင်းလေးတပ်ထားပြန်သည် မနေ့ကမြင်းပေါ်ကကိစ္စဖြစ်သွားပြီးနောက်တွင်တစ်ကိုယ်လုံးတုန်နေတဲ့ကလေးလေးအကြောင်းသူပဲသိသည်
အခန်းထဲခေါ်လာပြီးနောက်တွင်အနောက်အသောင့်တွေကိုတံခါးပိတ်ပြိးသမားတော်ပါမခေါ်ခိုင်းပါေခြဖျားတွေလက်ဖျားတွေအေးစက်နေတာကိုတစ်ယောက်ထဲကြိတ်ခံနေသည်
မမြင်ရက်တော့တာမို့အထိန်းေတာ်ကြီးကိုသွားခေါ်လိုက်မယ်ပြောပေမဲ့ မပျော့ညံ့ချင်ဘူးလို့ရုတ်တရပ်ကြီးထအော်လာတာမို့လက်လျော့ေပးလိုက်ရသည်
တကယ်မမြင်ရက်တော့သူ့ကိုယ်သူဖိအားပေးနေတာကြီးကလွန်လွန်းသည်
အရင်ကေတာင်တစ်ယောက်ထဲဂိမ်းထိုင်နှိပ်လိုက်ကားပတ်မောင်းလိုက်မြင်းပတ်စီးလိုက်ဆိုပေမဲ့အခုကမဟုတ်တော့ လုပ်လိုက်တဲ့အလုပ် လက်မှတ်ထိုးရင်ပြသွားမဲ့ကိစ္စတွေကိုအစအဆုံးစေ့စေ့ပေါက်ပေါက်ဖတ်ပြီး ဝန်ကြီးတွေကိုမနက်ခင်းညီလာခံတိုင်းမှာပြဿနာရှာတတ်တာကြောင့်ငယ်ငယ်လေးနဲ့ပြန်ဟောက်နေတယ်ဆိုပြီးမလေးစားချင်တဲ့ဝန်ကြီးတွေလဲရှိသည်
မနက်ကလဲညီလာခံကိုဖျားနေတဲ့ကြားကရအောင်တတ်သည် အခုလဲစားပွဲပေါ်မှာ
စာရွက်အထပ်လိုက်နဲ့အစီရင်ခံစာအကုန်ဖတ်၏
Hyunjin ကတော့ပုံမှန်အတိုင်းသူနေရာယူထားတာကကုတင်ပေါ်
Hyunjin သည် အာဏာအရှိဆုံးဖြစ်နေတဲ့အထိန်းတော်လို့ခေါ်တဲ့အဘိုးအရွယ်လူကြီးကိုYongbokအားအပြင်ခေါ်ထုတ်သွားမယ်ဟုမ
နေ့ထဲကပြောထားသည် ပြောပဲပြောထားတာကြားရုံပဲ ခွင့်ပြုတာမပြုတာသူဂရုမစိုက်
ပြန်အကြောင်းကြားပုံမရပုံအရခွင့်ပြုတဲ့ပုံပဲ
သွားမယ် မရဘူးရအောင်ထွက်မယ်
သူ့ကလေးလေးမျက်နှာကချောင်ကျနေတာဇီးရွက်လောက်လေးရှိတော့မည်
မျက်မှန်အဝိုင်းကြီးကတပ်ထားတော့ပိုသေးနေတဲ့ပုံဖြစ်နေရော
"အပြင်သွားမယ်လေ ဒီမှာမွန်းကြပ်တယ်"
Hyunjinသည်သူကြည့်နေတဲ့ဒရမ်မာပါမကြည့်ရတော့တာဖြစ်သည် ဒီလောက်တော့လိုက်လျောပေးသင့်သည် ဒီကောင်လေးစိတ်ပျော်ဖို့ဆိုတာထပ်သူလမ်းသလားချင်တာလဲပါသည်
