Yaşatamadım / AyBer

0.7

Selammm. Ben geldim 🧡

Bugün de Yaşatamadım vakti!

Bakalım bizi neler bekliyor bu bölüm?

Hazırsanız başlayalım 🍀

Yıldıza basmayı ve yorum yapmayı unutmayın 💚

****

Aybike:
" B-Berk! "

Aybike korkuyla kızılın yanına oturup başını dizlerinin üzerine koydu. Yeniden onun burnundan gelen kanla ağlaması daha da şiddetlenirken korkuyla onlara bakan topluluğa döndü.

Aybike:
" Ne bakıyorsunuz bir şey yapın ya ?!
Ambulans çağırın! Durmayın öyle! Lütfen bir şey yapın."

Genç kız kollarını kızılın bedenine sıkaca dolarken korkuyla nefesini kontrol etti. Hissettiği nefesle derin bir nefes aldı. Hâlâ yaşıyordu.

Ona sıkıca sarılıp bırakmak istemezken genç adamın kulağına fısıldadı korkuyla.

Aybike:
" Daha çok erken... Daha çok erken Berk. Ne olur gitme. Daha hediyeni veremedim ki ben sana. Vazgeçme diyecektim,gitme diyecektim. Berk lütfen gitme."

Genç kız başını kaldırıp etrafına bakındı çaresizce. Neden hâlâ gelmemişti ambulans?

Aybike:
" Ya nerede kaldı bu ambulans?! İyi değil o. Birisi bir şey yapsın artık!"

Ömer:
" Gelecek! Yoldadır. Birazdan gelecek, sakin ol! "

Doruk:
" Ne oldu bir anda anlamadım ki?! Konuşmak için yanına geldim. Zaten iyi görünmüyordu. Sonra bir anda yere yığıldı. Allah'tan yanındaydım da kafasını çarpmadı bir yere. Bizim bilmediğimiz neyi var onun Aybike?!"

Aybike:
" Biz geç kaldık Doruk. Onun yanında olmaya geç kaldık. Onun ikimizden başka güvendiği kim vardı ki? Ne yaptık biz ona? "

Doruk:
" Ne demek geç kaldık ya?! Aybike ne oluyor? "

Oğulcan:
" Aybike? "

Aybike kulaklarına dolan siren sesleriyle birlikte umutla kolları arasındaki kızıla döndü.

Aybike:
" Geldiler, geldiler tatlım. Az daha dayan lütfen. Yıldönümümüzde yapma bunu bana, lütfen. Kendimi sana affettirmeden gitme. Böyle veda etme bana."

Aybike sağlık görevlilerinin yanına gelmesi ile istemeyerek de olsa  kollarını çözdü. Sanki onu bırakırsa gideceğini hissediyordu.

Kolları arasından alınan genç adamla elindeki bilekliğe baktı çaresizce. Sedyeye alınan kızılın bileğine geçirdi umut çiçeğini. Belki artık bir şey olmazdı ona.

Yerde duran genç adamın telefonunu da eline aldıktan sonra sedyeyle okul çıkışına götürülen kızılın peşinden ilerledi korkuyla. Bir daha onu asla yalnız bırakmayacağına dair söz vermişti. Bırakmayacaktı...

🍀

Genç kız ambulansta genç adamla birlikte hastaneye giderken diğerleri Doruk ve Süsen'in arabası ile takip etme başladılar önlerindeki ambulansı.

" Bildiğiniz bir hastalığı falan var mı hanımefendi? Yoksa kafasını bir yere mi çarptı?"

Aybike:
" H-Hayır çarpmadı. O-o kanser. Beyninde tümör var. Bir şey olmaz ama değil mi? Daha var onun zamanı. Çok erken."

Aybike elindeki telefondan yükselen sesle serçe yutkundu. Ayla Hanım arıyordu. Ne yapacaktı? Nasıl söyleyecekti ki ona?

Elleri titreyerek aramayı yanıtlayıp kulağına götürdü telefonu.