0.8

962 56 448
                                    

Selamm. Ben geldim 🧡

Birkaç kişi bölüm sordu diye fırsat buldukça yazdım. Recovski doğum günü hatrına yeni bölüm 🥳

Ama 10-11 Kasım'da sınavım var ve maalesef çok yoğunum. O yüzden bir dahaki bölüm bir süre gelmeyebilir.

Tabi bu diğer evrenler içinde böyle. Fırsat buldukça yazacağım yine ama bir süre olmam gibi görünüyor 🥺

Doruk Berk'e ağır konuşacakmış.Az kırdınız canım çocuğun kalbini(!) devam edin bakalım nereye kadar🙄

Hazırsanız bölüme geçelim. Bol yüzleşmeli bir bölüm oldu.

Yıldıza basmayı ve yorum yapmayı unutmayın 🍀

*****

Berk:
" G-gitme Aybike! B-Berk'i Aybikesiz bırakma daha fazla."

Aybike güzünden süzülen yaşlarla birlikte arkasına döndü yavaşça. Ona yorgunca bakan genç adamla güçlükle dudaklarını araladı.

Aybike:
" Ama ben iyi gelmiyorum ki sana Berk! Aybike artık Berk'ine iyi gelmiyor. Benim yüzümden yeterince üzüldüğün yetmezmiş gibi bir de hastanelik oldun. Her şey benim yüzümden."

Berk kızın gözyaşları arasından kendisini suçlayarak kurduğu cümlelerle içinin ezildiğini hissederken yavaşca yerinden doğrulmaya başladı. Onunla konuşması gerekiyordu.

Genç kız endişeyle kızılın yanına ilerledi.

Aybike:
" Berk kalkma. Neden kalkıyorsun? Yat dinlen, hadi! Daha serumun bitmemiş."

Berk:
" İyiyim ben, sakin ol! "

Genç adam kızın da yardımıyla oturduktan sonra arkasına yaslanıp kıza baktı burukça.

Berk:
" Hiçbir şey senin yüzünden olmadı tamam mı? Benim yaz tatilden beri başım ağrıyordu zaten. Hatırlıyorsan bahsetmiştim sana da. Senin yüzünden kanser olmadım ben."

Aybike:
" Ama benim, bizim yüzümüzden hızlandı. Benim yüzümden oldu işte. Seni yalnız bırakmasaydım sen bu kadar kötü olamayacaktın. Bu kadar yalnız kalmayacaktın Berk. Bu kadar üzgün olmayacaktın."

Berk başını önüne eğip burukça gülümsedikten sonra yeniden kıza döndü. Açık olacaktı ona karşı.

Berk:
"Doğru. Sen yanımda olsaydın eğer karşımda dünya dursa umrunda olmazdı."

Aybike pişmanlıkla kızılın gözlerinden çekti gözlerini. Nasıl bu kadar kör olmuştu ki ona karşı?

Berk:
" Doğru yaktın canımı ,üzdün, kırdın... Her seferinde tamam bu son dedim. Daha fazla yakamaz canımı. Ama her seferinde daha fazla acıttın."

Aybike:
" Ö-Özür dilerim."

Berk dolmaya başlayan gözlerini örtmek için gülümseyerek devam etti.

Berk:
" Yanımda olmamanı bir yere kadar anladım. Senin kararındı,senin seçimindi. Seni yanımda olmaya zorlayamazdım ya. Zamanında bende yalnız bıraktım seni. Ama o gün beni artık sevmediğini haykırman paramparça etti kalbimi Aybike."

Aybike:
" B-Berk? "

Berk:
" Uzak durmak istedim. Beni artık sevmeyen senden uzak durmak istedim. Artık kırılmamak için istedim. Ama o kadar çok alışmışım ki sana, o kadar bağlanmışım ki yapamıyorum Aybike. Seni sevmekten vazgeçemiyorum ben. Uzak duramıyorum."

Yaşatamadım / AyBerHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin