Yaşatamadım / AyBer

0.9

Selamm. Yine ben geldim 🧡

Sözümde durdum. Bak burada ne var aşkım Kumsal293! Yaşatamadım yeni bölüm 🥳

Özlemişim evrenime bölüm atmayı.

İyi okumalar herkese! Umarım beğenirsiniz 🍀

Yıldıza basmayı ve yorum yapmayı unutmayın 💙

****
Berk kesintisiz bir uykunun ardından mutlulukla araladı gözlerini. Uzun zaman olmuştu böyle huzurlu uyumayalı. Sürekli içinde tuttuğu gerçekleri , haykıramadığı hisleri onu boğuyormuş gibi hissettirirdi. Ama dün herkese hak ettiklerini söylemesi, üzerinden büyük bir yükü kaldırmıştı resmen. Olanlardan dolayı mutlu olmasa bile rahatlamış hissediyordu.

Bakışlarını kolunun üzerinde yükselmiş şekilde, gülümseyerek onu izleyen sevgilisine çevirdi.

Aybike:
" Günaydın uykucu! Sonunda uyanabildin. Öğlen oldu ama beyefendi yeni uyanıyor. Bir de daha erken diye sitem ediyordun dün gece."

Berk kızın tatlı sitemi ile kıkırdadı.

Berk:
" Ne bileyim tatlım ya. Uzun süre sonra ilk defa böyle kesintisiz uyudum. Özlemişim bu hissi."

Aybike kızılın herkes için normal bir şey olan uykuyu bu kadar çocuksu bir heyecanla anlatması ile sertçe yutkundu. Kim bilir ona sırtını döndüğü zamanlarda kendisi mışıl mışıl uyurken Berk acıyla yatağında nasıl kıvranıyordu?

Gözlerinin dolmasına engel olamazken kızıla belli etmeden gülümsemeye çalıştı. O bu kadar mutlu görünüyorken üzemezdi onu.

Aybike:
" Desene kokum işine yaradı. Bir şey değil tatlım."

Berk kızın gözlerinde gördüğü üzüntünün ardından gülümsemeye çalışması ile burukça gülümsedi. Bundan sonra mutlu oldukları her an gülümsemelerinin ardında derin bir hüzün hakim olacaktı anlaşılan. Bir süre sonra bu mutluluğun sonsuza kadar bitecek olmasının hüznü, korkusu. Yaşanılanlarının pişmanlığı.

Dün belli etmese de anlamıştı genç adam. Annesinin ona verdiği yeni ilaç... Hastalığı ile ilgili araştırma yaptığı sırada görmüştü bu ilacı. Anlaşılan durumu hiç de iyiye gitmiyordu.

Gülümsemeye çalışarak yerinde doğruldu.

Berk:
"Yaradı yaradı da... Keşke biraz da mütevazi olsan tatlım. "

Aybike:
" Keşkee! "

İkili cafedeki konuşmalarına yaptıkları atıfla kıkırdarken Berk kızda fark ettiği şeyle kaşlarını çattı.

Berk:
" Senin kokun bana yaradı ama galiba benimki pek işe yaramamış. Uyuyamadın mı gece? Yorgun görünüyorsun tatlım."

Aybike:
" Yaramaz olur mu hiç? İlk defa bu kadar huzurlu uyudum. Sana öyle gelmiş."

Berk:
" İyi peki. Sen öyle diyorsan."

Aybike her ne kadar genç adama uyudum dese de sık sık uyanmıştı Berk'i kontrol etmek için. Dün doktorun dediklerinden sonra çok korkuyordu. Onunla geçireceği her bir dakika çok önemliydi ve dün onun kollarında huzurla yatarken başını dayadığı göğsünde, kulaklarına dolan kalp seslerinin kesilmesinden deli gibi korkmuştu.

Genç kız sevgilisinin sorusuyla irkilerek kızıla döndü.

Berk:
" Ne zaman gidiyoruz eve tatlım ya?! Ben sıkıldım hastane kokusundan."

Aybike:
"Annen çıkışını yaptırdı tatlım. Az sonra kahvaltın gelir. Kahvaltını yaptıktan sonra ilacını içersin sonra da gideriz. Olur mu?"