EPILOGUE

120 17 4
                                    

5 YEARS AGO

Graduation day!!!!

Ibinalik ko na ang totoo kong pangalan, ang leonor. Grabe rin pala ang mga pinagdaanan ko sa buhay, bakit kaya dinaanan ko lang? bakit hindi ako tumakbo?

today is our graduation day! Sobrang saya ko dahil kasama ko pa rin ang mga tropa kung makukulit hanggang ngayon.

"Let's all welcome, ms. Mendez!" Pumalakpak ang lahat, tumayo naman ako at umakyat sa stage para sa speech.

"Good morning dean, to all teachers and to my fellow students, I'am Princess Sofia leonor Mendez. Grabeng mga hirap ang pinagdaanan ko sa buhay pero hindi ako sumuko, bata palang ako nawala na ang mga magulang ko, maaga silang nawala sa buhay ko, pero laging sinasabi sa akin ni mommy noon na lagi akong manalangin, dahil god is always here for us. And yeah, it's right. May time na gusto ko ng sumuko pero may pinapadala si lord para magmotivate sa akin, at iyon ang family at ang tunay kung mga kaibigan.

"Mahirap ang buhay oo, pero kailangan nating tiisin. Kung may pangarap ka, chase you dreams and don't give up. Dahil si lord hindi nag give up para sa atin. Huwag mong pansinin ang mga taong naninira sa'yo, dahil wala silang ambag sa buhay mo, okay sana kung may ambag sila eh, kaso wala kundi puro paninira lang." Ngumiti ako at pumikit.

I opened my eyes again, "self love is the biggest flex. Appreciate your own beauty. Be yourself, be confident, be you are.

"Huwag manaig ang selos. Huwag magtiwala ng sobra sobra, huwag masyadong maging mabait, dapat matutong tayong magtira para sa sarili natin, at higit sa lahat tanggapin at pahalagahan mo kung anong meron ka ngayon. Again, I'am Princess Sofia leonor Mendez, thank you very much and God bless!" Nagpalakpakan ang lahat. Bumaba ako ng stage, sinalubong naman ako ng yakap ng mga kaibigan ko.

"Congrats sa atin!" Avi said.

"Ano kayo lang? Kami rin! Payakap!" Sigaw ni xaiden at akmang yayakap na sa amin pero umilag kami.

"Sino ka ba?" Pagtataray ko, "charr!! Group hug!!"

"Sheena...." Sumunod ako kay supreme. Pumunta kami sa likod ng math building.

"Supreme..... Huwag kanang umasa, gusto ko muna mag enjoy."

"I know. If there was no gravity on this planet I would still fall for you."

"Wala pa sa isip ko ang pagbo-boyfriend sorry ha?"

"I will wait. Hihintayin kita hanggang sa maging handa kanang mahalin ako. I love you since day one." Niyakap ko siya.

"I love you too, as a friend. Let's go?" Tumango tango siya. Naghawak kamay kaming dalawa ay sabay na tumakbo. Walang malisyahan same feeling pa rin as a friends. I'm not ready for love.

***

Nagkikita pa naman kami ng mga kaibigan ko, actually lagi silang andito sa bahay ko.

Tahimik akong namumuhay malapit sa dagat, yes, nagpatayo ako ng sarili kung bahay sa malapit sa dagat, i love seas, sunrise, sunset, moon, and stars. Mas panatag ako dito. Mag-isa. Happy ang life. Peace of mind. I chase my dream. Masaya ako kahit walang lovelife. Naging mas famous pa ang story kung luna in the basement, umabot na sa kung saan saang lugar and I'm proud of it. Para maraming mainspire sa storya ng buhay ko.

I'm Princess Sofia leonor Mendez, at dito na nagtatapos ang aking kuwento, isasarado ko na ang aking aklat. Maraming salamat sa pagsubaybay at paghihintay sa  storya ng buhay ko.

THE END.

Luna in the basementTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon