დემონი გამოძახებით (Vmin) 📖

34. standing up for ourselves

- რა თქვი ბიჭუნავ. - ჰოსოკი თეს ნელნელა  მიუახლოვდა და გაჩერდა, ოდნავ შეიათვალიერა და თვალი თვალში გაუყარა. თეჰი თავის ადგილს მოშორდა და ჰობის წინ დადგა. ატმოსფერო დაიძაბა.

- რაც გაიგე სირთავა. - თეჰიონმა ხელი მაისურის საყელოში ჩაავლო და ჰაერში ოდნავ აწია. ნეტავ გენახათ რა სანახაობა იყო, ის საზიზღარი თავის ფეხებს ჰაერში ისე საწყალად აქანავებდა აქეთ-იქით.

- ჰ-ჰეი !..იდიოტო დამსვ- - სახეში მუშტი გაუქანა და ჰობი ორ წამში იატაკზე აღმოჩნდა.

- ისა.. თეჰი ბარეღამ მანდ ხარ და ცემ ჰოდა..ჩემი ხათრით გასიებული ცხვირი გაუტეხე მიდი აბა. - ჰოსოკი ეგრევე წამოხტა და კლასიდან გავარდა.

- ოღონდ ცხვირი არა, ოღონდ ეგ არა !..- გარედან გვესმოდა მისი სასოწარკვეთილი კივილები და ტირილის ხმები.

ოდნავ გამეღიმა და თეს უკნიდან ჩავეხუტე.

- კარგი ბიჭი ხარ, მამიკო შენით ამაყობს. - თმები ავუჩეჩე და ორივე ჩვენს ადგილზე დავბრუნდით.

- რამე ძალები გაქვს რის შესახებაც არანაირი ინფორმაცია არ გამაჩნია ?..

- რამდნიმე არის ასეთი. ერთერთი მათგანი აზრების კითხვა არის.. - ხელი მომკიდა და მხარზე დამადო თავი.

- სახლში რომ მივალთ, აუცილებლად მომიყევი თუ არ დაგეზარება. საინტერესო ჩანს..

- კარგი..

- ისე, ხელი როგორ გაქვს ? ძალიან ხომ არ გეტკინა რო გაარტყი იმ იდიოტს? - თავი გააქნია და ოდნავ გაეღიმა. ეტყობა ესიამოვნა ჩემგან წამოსული ყურადღება.

-კარგი შემდეგში ეცადე არავინ არ დაბრიდო, თორემ ორივეს
სკოლიდან გაგვირცხავენ თეჰი. - ხელზე მოვეფერე და ლოყაზე ვაკოცე.

- კარგი, შევეცდები..

-რასქვია შეეცდები ბიჭო, ბანკეტი და ბოლო ზარი არ მინდა მე ? ეგ მაინც მაღირსე. - მისი სახე ჩემს ხელებში მოვაქციე და ლოყაზე ოდნავ ვუჩქმიტე.

- აი!..კარგი კარგი! აღარ ვიზამ!