რამოდენიმე საათის შემდეგ.
მისაღებ ოთახში წამოსკუპებული ვიყავი და ტელევიზორში ჩემ საყვარელ გადაცემას ვუყურებდი. დედა დაქალებთან იყო გასული მაგრამ ეს თეჰიონსთვის არ მითქვამს. მერჩივნა ჩემს ოთახში მიმალული, საწყალი შვლის ნუკრისავით ყოფილიყო ვიდრე მთელი სახლი მოერყვნა და ვინმე მეზობელ ნათელას დაენახა და ეთქვა " არიქა მისის პაკის შვილი პიდარასტიაო"
ფეხის ნაბიჯების ხმა მომესმა და უკან გავიხედე. პაწუა პრინცი მობრძანებულა.
იმ " შემთხვევის " მერე ხმა არც გამიცია, მომწონდა მისი საყვარელი,მაგრამ ამავდროულად ტანჯული სახის გამომეტყველების ყურება.
- ჯიმინ..- თავი დახარა და თავისი ხელების წვალება დაიწყო, პატარა აღელვებული ჩანდა.
- გისმენ ბოკვერო..
- ასე..ნუ მეძახი.
- უკაცრავად? - სავარძელიდან ავდექი და მას ნელნელა მივუახლოვდი. თავისუფალად შეეძლო თავისი დემონური მაგიით სხვა სამყაროში გავეგზავნე და მოვეშორევინე, საინტერესოა თუ რატომ არ აკეთებდა ამას.
-იცი თეჰიონ..თუ აქ დარჩენა გსურს უნდა დამემორჩილო პატარავ. ჩემს მიერ ნათქვამი ნებისმიერი კაპრიზი უნდა შეასრულო და სრულიად დამემონო რადგან ახლა...- ხელი ნაზად გადავუსვი მკერდზე და ავხედე. - შენ ჩემი ხარ, მხოლოდ ჩემი.
თვალი ამარიდა,და ჩემი ხელი ტანიდან მოიშორა.
- რაიყო?..არ მოგწონს როცა გეხები? -თავი გააქნია და ლოყები ოდნავ ჩაუწილთდა.
- მაშინ..შენ შემეხე თეჰიონ.
- შეგეხო ?..
- რავიცი, ჩემი ერთი რაღაცის წოვა როცა მეძინა ძალიან მოგწონდა და ეხლა რა მოხდა ? რამე შეიცვალა თეჰიონ?
-არა იცი ..მე უბრალოდ..
- თვალს რატომ მარიდებ ბოკვერო, ასე ძალიან გრცხვენია ?
ქვედა ტუჩზე ნაზად გადავუსვი თითი და ოდნავ მივუახლოვდი.
- გრცხვენია, უბრალოდ ვერ ამბობ..
ხელი მაისურის ქვეშ შემიცურა, მისი ცივი შეხება ძალიან მესიამოვნა.
- ძალიან ლამაზი ხარ.. - ამჯერად თვალებში ჩამხედა და ოდნავ გაიღიმა.
- შენთვის უფლება არ მომიცია რომ შემხებოდი პატარავ..- ოდნავ ხელი ვკარი და ჩემი ოთახისკენ ავიღე გეზი.
YOU ARE READING
დემონი გამოძახებით (Vmin) 📖
Fanfiction- პრინცი? უკაცრავად თქვენო უდიდებულესობავ,მაგრამ ცალ ფეხზე მკიდია თქვენი კომფორტი და თქვენს მიერ გაცემული ძალზედ უაზრო ბრძანებები. - როგორ მიბედავ?!.. - ადვილად, შენ ახლა ჩემ მორიგ საკუთრებას წარმოადგენ საყვარელო. მე შენ გაგანადგურებ. ისტორია 17 წ...
