The Twin

Hoofdstuk 2

Eindelijk zaterdag! Geen school dus ik hoef me niet te irriteren aan Milou die zich populair gedraagt of mensen die zich met mijn leven willen bemoeien, eindelijk tijd voor mezelf. Ik zucht en besluit mijn oude hobby tekenen weer op te pakken maar al snel wordt ik gestoord door mijn moeder. 'Charlotte wil je alsjeblieft een paar kleine boodschappen van de buurtsupermarkt voor me halen?' 'Waarom vraag je Milou niet?' Vraag ik een beetje chagrijnig, mijn moeder heeft normaal namelijk altijd de voorkeur aan Milou. 'Omdat die bij Max zit,' ik rol met mijn ogen, het zal een keer niet zo zijn. 'Oké dan,' mijn moeder geeft me een lijstje mee en kijkt me dankbaar aan. Vervolgens doe ik mijn schoenen aan en loop naar de supermarkt, die gelukkig niet ver is. Daar staan die jongens weer van van de week weer... Ik wil me omdraaien in de hoop ze me niet hebben gezien, maar het is al te laat, er wordt al geroepen en ik hoor voetstappen achter me. 'Ik begon je al te missen,' hoor ik een lage jongensstem praten. 'Laat me met rust, ik haal wat boodschappen dan ben ik weer weg,' eerlijk gezegd word ik hier misselijk van. 'Ik wil mooie meisjes liever niet met rust laten,' de jongen lijkt heel zelfverzekerd, misschien zelfs een tikkeltje arrogant. 'Ik wil je beter leren kennen,' praat hij door. 'Hoe weet ik dat dit geen grap is?' vraag ik een beetje onzeker. 'Kijk thuis in de spiegel dan zie je het. Je bent zo mooi, natuurlijk is dit serieus,' flirt de jongen, dit was misschien de slechtste versiertruc ooit maar wel lief bedoeld. Ik voel dat ik bloos, zo is nog nooit tegen me gepraat. 'Ik wil jou ook wel... beter leren kennen,' zeg ik aarzelend en een glimlach verschijnt op zijn gezicht. 'Vanavond bij de JT bioscoop om 8 uur?' vraagt hij enthousiast. 'Ja, maar wat is je naam?' vraag ik een beetje overdonderd. 'Youri, jouw naam weet ik al. Laat maar zitten,' hij knipoogt en draait zich om terug naar zijn vrienden. Nog steeds zijn mijn twijfels niet weg, maar waarom ook niet. Hij is knap! Nee, lekker! Ik lach en loop de supermarkt in, daarvoor ben ik immers hier gekomen.

Ik open de deur zacht zingend. 'Nou wat ben je vrolijk zeg,' ik hoor Milous geïrriteerde stem vanuit de woonkamer. 'Jij niet dan? Niet leuk gehad bij Max?' roep ik sarcastisch. 'Jawel, je bent alleen lang niet vrolijk geweest. Dus vertel, what's up?' vraagt Milou ineens een stuk vriendelijker en ik plof naast haar op de bank. 'Ik heb een date,' zeg ik met een grijns. 'Jij?! Nou sorry maar dat had ik nou nooit verwacht,' lacht Milou spottend. 'Waar slaat dat dan op? Je zou blij voor me moeten zijn!' Zeg ik boos. Milou kijkt me aan, haar blauwe ogen worden fel. 'Sorry hoor maar ik ben de knapste en het leukst qua karakter. Ik snap niet waarom die jongen mij niet op date vraagt. Of is het een meisje?' Het laatste voegde ze er spottend aan toe. 'Dus nu maak je me ook nog uit voor lesbie? Je bent echt vreselijk arrogant Milou! Ten eerste, zijn we een tweeling dus we lijken precies op elkaar. Oftewel we zijn even knap en ten tweede, was lekker bij je Max gebleven! Niemand die je hier mist!' roep ik kwaad en ik loop stampend de trap op. 'Dankje liefje je vleidt me!' Roept Milou me nog achterna. Ik smijt mijn slaapkamerdeur achter me dicht. Vervolgens open ik hem weer en roep naar beneden: 'Ik krijg nog een spijkerbroek van je!' Dan houd ik de deur een stukje open en ik begin te tekenen. Ik teken Milou, lelijk en dik, en vervolgens mezelf zo mooi mogelijk. Het lijkt kinderachtig maar het helpt wel, ik voel dat mijn woede zakt. Ik merk opeens dat ik knallende hoofdpijn heb gekregen dus ik neem een aspirine en vervolgens een ontspannen bad. Als ik terug mijn kamer in loop vind ik mijn spijkerbroek op de grond gesmeten. Ik leg hem netjes terug in mijn kast en zoek alvast wat kleding uit voor vanavond, ondanks alles heb ik er best wel zin in.

Bedankt voor het lezen, tips zijn welkom! X