The Twin

Hoofdstuk 25

'We zijn thuis!' roep ik terwijl ik mijn koffer naast de trap neerzet. Geen reactie, surprise surprise. Milou bijt even op haar lip en ik kijk haar vragend aan. 'Alles gaat mis Char,' de tranen staan in haar ogen en ik weet even niet wat ik moet zeggen. 'Dat herken ik wel,' zeg ik kort. Milou slaat haar ogen neer, 'het spijt me,' het is amper hoorbaar maar het komt binnen alsof het wordt geschreeuwd. Toch kan ik het niet laten en met een gemene grijns vraag ik: 'wat zeg je daar Milou?' even zie ik haar blik weer donker worden maar die verdwijnt al snel. 'Het spijt me Charlotte, ik heb je slecht behandeld ik weet het. Ik heb iedereen laten vallen inclusief jou en ze ingeruild voor slechte vrienden. Ik heb er oprecht spijt van Charlotte en ik zal alles doen om er weer bij te horen,' ze klinkt oprecht. Ik knik langzaam maar zeg niks, ik heb niks te zeggen.

De laatste weken gaan eigenlijk helemaal perfect. Ik ben gelukkig met Youri, mijn vriendinnen en zelfs de band met Milou wordt beter. We doen steeds meer dingen samen zoals shoppen en naar feestjes gaan. We zijn een soort van vriendinnen geworden. Maar natuurlijk moet alles weer verpest worden.

Met een chagrijnig hoofd duw ik de deur open, ik ben helemaal doorweekt geregend. Ik gooi mijn tas ergens in een hoek en doe mijn modderige schoenen uit. Ik loop naar boven maar voor Milou's kamer sta ik even stil, er komen rare geluiden uit die kamer. Ik luister beter en het lijkt op gehijg. Ik wist niet dat Milou een vriendje had? Stiekem kijk ik door het sleutelgat van de deur, maar dan lijkt mijn wereld in een keer in te storten. Een waas komt voor mijn ogen en ik weet niet meer wat ik doe. Voor ik het weet gooi ik de deur open en woest stamp ik de kamer in. 'What the fuck is dit?!' schreeuw ik. Milou en Youri liggen op elkaar en kijken me verschrikt aan. 'Char ik...' probeert Milou maar ik ben razend. 'Dit valt niet uit te leggen! Je had toch spijt?! En vervolgens lig je hier met verdomme mijn vriendje in 1 bed en ik wil niet eens weten wat voor gore dingen jullie samen hebben gedaan. Ik wil het verdomme niet weten!' schreeuw ik en ik gooi al haar boeken van haar bureau. 'Charlotte doe normaal!' gilt Milou maar ik ben niet te stoppen, voor ik het weet ligt alles van haar bureau en heb ik haar bureaustoel op de grond gegooit. 'Ik was weer gelukkig maar jij pakt echt alles van me af! Weet je Milou, ik haat je en dat zal ik altijd blijven doen! Ik gaf je een nieuwe kans na alles wat jij mij had aangedaan en hoe gebruik je die?! Door te neuken met mijn vriendje!' gil ik. Youri heeft me al die tijd zwijgend aangekeken. Milou kijkt naar de grond en ik wend me naar Youri. 'En jij, jij hebt me fucking gebruikt. Wilde je al die tijd mij alleen maar in bed?!' ik ben iets kalmer omdat Youri me vooral heeft gekwetst maar ik schreeuw nog steeds. Langzaam schudt Youri zijn hoofd: 'ik hou van je, nog steeds,' zegt hij terwijl hij nog steeds naar de grond kijkt. Ik begin te lachen, maar het is geen oprechte lach. Het is een bespottelijke lach. 'En daarom lig je fucking met mijn tweelingzus te neuken klootzak,' sis ik. Ik pak Milou's lamp van de grond en gooi hem recht tegen Youri's hoofd maar hij verroert zich niet. Hij zit daar maar naar de grond te staren en ik zie een straaltje bloed langs zijn gezicht lopen. 'We hebben geen seks gehad Char,' zegt Milou zacht. 'Oh ja, alleen gezoend nee dat maakt het ook echt minder erg!' schreeuw ik sarcastisch. Het is stil en ik word kalmer, ik kijk om me heen en zie de bende die ik heb gemaakt. Vervolgens kijk ik naar Youri en zie ik het bloed wat langs zijn gezicht loopt. 'Oh mijn God,' is het enige wat ik uit kan brengen. Ik ga met mijn hand langs mijn gezicht en veeg mijn tranen weg, ik had niet eens door dat ik huilde. Langzaam doe ik een paar passen naar achteren en vervolgens ren ik weg, het huis uit naar buiten. Ik weet nog niet waar ik heen ga maar ik weet wel dat ik niet meer terug zal komen.