The Twin

Hoofdstuk 26

Langzaam slof ik door de straten, af en toe kom ik wat mensen tegen die me een verbaasde blik geven. Ik zal er waarschijnlijk ook niet uit zijn met mijn uitgelopen make-up. Ik voel in mijn zakken, portemonnee en een telefoon dat is het enige wat ik bij me heb. Ik pak mijn portemonnee en kijk wat erin zit. Mijn bankpas en wat losgeld, er moet genoeg op mijn rekening staan om een paar nachten in een niet al te duur hotel te verblijven. Ik neem de bus naar het centrum van de stad en ik ga ergens achterin zitten. Zwijgend staar ik voor me uit terwijl de bus langzaam begint te rijden. 'Charlotte?' deze stem komt me te bekend voor, met een ruk draai ik me om en ik kijk recht in de ogen van Jeff. 'Wat,' snauw ik. 'Geen goede dag gehad?' vraagt Jeff. 'Je meent het, maar wat zou jou het boeien je hebt me keihard laten vallen. Waarom praat je uberhaupt tegen me?!' ik voel weer woede opborrelen en bijt op mijn lip om niet te schreeuwen. 'Ik weet het, ik had je anders moeten behandelen en dat spijt me Char,' hoor ik zijn zachte stem. 'Het is Charlotte voor jou,' zeg ik kort en ik staar voor me uit. 'Wil je me dan nu vertellen waarom je hier in de bus zit om 11 uur 's avonds?' grijnst Jeff en hij komt naast me zitten. 'Waarom vertel jij het niet eerst,' zeg ik kalm en kijk hem uitdagend aan. 'Okay prima, ik heb ruzie gehad met mijn moeder en dat heb ik de laatste tijd heel vaak dus ik heb geld gepakt en ben weggegaan,' hij zegt het alsof het de normaalste zaak ter wereld is. 'Nu jij,' voegt hij er uiteindelijk aan toe en hij kijkt me belangstellend aan. 'Youri lag te neuken/zoenen met Milou waarmee mijn band steeds beter werd dus ik voel me dubbel verraden,' zeg ik simpel en ik merk dat de tranen weer in mijn ogen springen. 'Dus je bent toch naar die Youri teruggegaan? Was wel te verwachten dat hij dit ging flikken,' zegt Jeff en hij haalt zijn schouders op. Even heb ik de neiging om hem een mep te verkopen maar ik houd me in. 'We hebben anders een half jaar gehad en dat ging perfect dus ik zag dit totaal niet aankomen,' zeg ik iets minder aardig. 'Ben je nog maagd?' Jeff negeert mijn opmerking volledig en even ben ik stil, niet wetend wat ik moet zeggen. 'Wat gaat jou dat aan?!' zeg ik uiteindelijk maar verontwaardigd en kijk hem een beetje boos aan, hij gaat nu echt te ver! 'Sorry je hebt gelijk, het is net goed. Ik heb het recht niet om nu al zulke vragen te stellen,' zegt hij met een knipoog. Ik knik even en staar weer voor me uit. 'Charlotte, zullen we samen een kamer delen?' zegt hij met een grijns, ik heb geen idee waar al die ego opeens vandaan komt. 'Als vrienden en meer niet,' waarschuw ik hem en hij gaat lachend akkoord.

We hebben een klein hotel in de binnenstad gevonden en we nemen een kamer voor 2 personen. Het is een knus kamertje met een tweepersoonsbed... Ik kreun en kijk Jeff chagrijnig aan. 'Jij wist dit,' hij begint breed te grijnzen en ik begin te lachen en spring op zijn rug terwijl ik hem op zijn hoofd blijf slaan. 'Dit heb je expres gedaan!' gil ik en blijf doorslaan totdat Jeff me op het bed gooit en mijn handen boven mijn hoofd legt. 'Dat klopt Charlotte en weet je waarom?' zegt hij met een uitdagende blik in zijn ogen. 'Nou?' lach ik. 'Omdat ik je terug ga nemen, let maar op. En geloof me ik zal beter voor je zijn, beter dan die Youri ooit voor je is geweest,' meteen is de lach op mijn gezicht verdwenen. Ik probeer me los te wurmen uit zijn greep maar hij houdt me stevig vast. 'Nee,' stamel ik en ik herhaal het nog een paar keer. 'Je bent echt bang dat ik je iets aandoe... Wat heeft die Youri met je gedaan?!' Gekwetst gaat hij naast me liggen op zijn rug en hij staart naar het plafond. 'Ik ben bang voor liefde Jeff...' zeg ik zacht en ik voel een traan over mijn wang lopen. 'Lieve Charlot dat hoeft niet. Ik zweer het, ik ga je nooit meer laten vallen. Ik zal voor je zorgen en op je passen. Ik zal je lief hebben en je nooit meer laten gaan, geef me alsjeblieft nog een kans?' smeekt Jeff. 'Ik wil eerst weten of je echt bent veranderd Jeff...' zeg ik zacht. Een kleine lach speelt om zijn lippen: 'ik zal het bewijzen,' zegt hij zelfverzekerd.

Een half uurtje later liggen we samen in bed. We praten nog wat over de dingen die er zijn gebeurd in de tijd dat we elkaar niet hebben gesproken maar uiteindelijk begin ik toch wel moe te worden. 'Jeff ik ben een beetje moe, ik ga slapen,' zeg ik aarzelend en ik wacht zijn reactie af. 'Is goed hoor, slaap lekker lieverd,' zegt hij zacht en hij drukt een kus op mijn voorhoofd. Ik voel de oude gevoelens weer omhoog komen maar ik probeer ze te onderdrukken, het is nog te vroeg. 'Slaap lekker lieve Jeff,' ik voeg er een kleine glimlach aan toe en sluit dan mijn ogen. Al snel voel ik dat Jeff wat dichterbij komt liggen en me dicht tegen zich aandrukt. Ik glimlach nogmaals en val dan in slaap.