The Twin

Hoofdstuk 6

Hijgend sluit ik de deur achter me. Ik ben snel naar huis gefietst vanuit school, ik had even geen zin om Youri tegen het lijf aan te lopen. Ik hang mijn jas op en drink snel een glas water leeg, mijn hoofd bonkt van hier tot Tokyo. 'Wat zie jij eruit?!' Milou beukt me opzij en vult een glas water voor zichzelf. 'Hoezo?' bits ik terug. 'Je bent zo rood als een tomaat, chagrijn,' zegt Milou en gaat zitten op de keukenstoel. 'Snel gefietst,' zeg ik zo nonchalant mogelijk, maar natuurlijk weet Milou dat er meer aan de hand is want ja, wat weet Milou nou niet? 'En waarom heb je snel gefietst,' Milou kijkt me strak aan. 'Gaat je echt niks aan Milou, hou gewoon 1 keer je mond dicht,' boos loop ik naar boven en ik ga op mijn kamer wat lezen. Niet dat ik mijn aandacht erbij kan houden maar ik moet toch wat.

Nadat ik wat tot rust ben gekomen gaat mijn telefoon af, het is Jeff. 'Hey!' ik probeer zo vrolijk mogelijk te klinken. 'Char? Gaat alles goed met je, je was opeens zo snel weg na school,' vraagt Jeff bezorgd. Even ben ik stil, moet ik het hem vertellen? Nee, dan gaat hij vast weer zo negatief doen als vanmorgen. 'Alles gaat goed hoor, niks aan de hand!' erg zeker klinkt het niet... 'Er wordt over je gepraat,' zegt Jeff na een poosje. 'Wat zeggen ze dan?' vraag ik een beetje angstig. 'Er wordt gezegd dat jij en Youri ruzie hadden vandaag. Je was huilend naar de wc gelopen en daarna had hij je ruw vastgepakt of zo?' ik zwijg, en nu? Moet ik het toegeven? Maar dan weet hij dat ik heb gelogen. 'Nou dat viel echt wel mee hoor, ik zat gewoon even in over Milou weet je wel. Dus ik was inderdaad naar de wc gegaan en toen had hij me wat aangespoord om gewoon mee terug te gaan, ik had het gewoon nodig,' ik lul maar weer eens wat. Ik weet dat ik zo geen vrienden maak maar wat moet ik dan? Jeff mompelt iets in de richting van: 'het zal wel,' en hangt dan op. Nou die is dus ook boos. Ik gooi mijn telefoon aan de andere kant van mijn bed en ik ga op mijn rug liggen, starend naar het plafond. Ik denk na, wat moet ik doen. Doen alsof er niets is gebeurd? Er wat van zeggen? Het uitmaken? Maar we hebben officieel nog niets, dus hoe kan ik het dan uitmaken? Vermoeid van al mijn gepeins val ik in een onrustige slaap.

De komende dagen hoor ik niks meer van Youri, niet dat ik daarom zat te springen of zo. Tot vrijdag, ik fiets uit school en als ik thuis kom zie ik dat ik een berichtje heb van Youri. 'Zin om vanavond mee te gaan naar een feestje?Xx' even denk ik na. Moet ik doen alsof er niets is gebeurd en gewoon meegaan? Als ik hem gewoon nog een kans geef, kan best... Toch? Met een aarzelende glimlach stuur ik terug: 'Sure!' al snel krijg ik antwoord: 'Ik pik je op om 21:00 vanavond xx' Dit keer moet ik misschien wel een leuke outfit aan. Ik kies voor een strak jurkje die net boven mijn knieen komt. Ik stijl mijn haar en doe mijn make-up en voordat ik het weet is het alweer 9 uur.

'Ga je mee schat?' Youri pakt mijn hand vast en leidt me naar de auto. Ik glimlach voorzichtig en stap in aan de passagierskant. Hij geeft me een snelle knipoog en dan start hij de auto en rijden we weg. Het is ongeveer een half uurtje rijden, valt wel mee dus. Ik hoor de muziek al van veraf dus we zullen wel niet veel kunnen praten. De deur van het huis staat open en we stappen naar binnen, al snel wordt Youri omringt door vrienden die vragen beginnen te stellen over mij die ik weer negeer. Gezellig hoor. Ik zucht en loop naar de tafel waar de snacks en het drinken ligt. Al snel voel ik een arm rond mijn middel. 'Dansen babe?' de stem klinkt donker en dronken. Met een ruk draai ik me om en ik kijk in de ogen van een of andere junk. 'Laat me met rust,' echt overtuigend klinkt het niet en hij sleept me mee naar het midden van de woonkamer. Voorzichtig wurm ik me los uit zijn greep en begin Youri te zoeken, die natuurlijk weer nergens te vinden is. Maar in plaats van dat ik Youri vind kom ik Milou tegen. Even schrikt Milou als ze me ziet en dan trekt ze me mee naar de bijkeuken waar het al een stuk rustiger is. 'What the fuck doe jij hier?' met opgetrokken wenkbrauwen kijkt ze me aan. 'Ik ben hier met Youri,' al snel beginnen haar ogen te twinkelen en begint ze te schaterlachen. 'Ach liefje, volgens mij is Youri al met iemand anders,' ze trekt een pruillip en neemt me mee naar buiten. Ik geloof mijn ogen niet, Youri staat te schuren met een of andere slet. Ik wil me losmaken uit Milou's greep maar ze houdt me stevig vast. 'Kijk maar goed, heel goed. Want zo zal elke relatie van jou eindigen. Je bent gewoon niet goed genoeg Charlotte,' Ik voel haar koude adem langs mijn nek gaan en ik krijg er rillingen van. Een diepe brok nestelt zich in mijn keel en ik wil weg maar nog steeds houdt Milou me stevig vast. 'Wil je een lift naar huis schatje?' vraagt ze overdreven bezorgt en laat me plots los en duwt me weg. Ik val op de grond vlak voor de voeten van Youri. Verschrikt kijk ik op en ik kijk recht in de ogen van Youri. 'Wie is dat?' hoor ik de stem van de slet klinken. 'Geen idee,' zegt Youri en met zijn ogen maakt hij me duidelijk dat ik mijn mond moet houden. Ik sta op en ik voel mijn wangen gloeien. De woede groeit in me en voor dat ik het weet geef ik de slet een duw. Haar ogen beginnen te fonkelen, ze heeft duidelijk te veel op en geeft me een duw terug. 'Hey ff rustig aan!' Youri probeert tussen ons in te komen maar de slet geeft niet op en blijft me duwen en belachelijk maken. 'Alison gedraag je!' hoor ik Youri roepen, blijkbaar heeft de slet een naam. Boos steek ik mijn armen in de lucht als teken van overgave. Alison stopt en kijkt me met een gemene grijns aan. 'Opgeruimd staat netjes,' voegt ze eraan toe en begint Youri over zijn borst te strelen. Ik geef Youri nog 1 woedende blik en stamp dan het huis uit.

Milou komt achter me aan en slaat een arm om me heen. 'Char, gaat het?' 'Rot op! Nu heb je opeens wel gevoelens? De hele avond lang maak je me belachelijk, doe je me pijn en kwets je me door me te laten zien dat Youri met een ander meisje aan het flirten is. Wil je me 1 keer gelukkig laten zien?! Meer vraag ik verdomme niet aan je!' met tranen in mijn ogen kijk ik haar aan. Milou neemt een paar passen achteruit. 'Ondankbaar kutwijf ben je ook,' spuugt Milou me toe en loopt dan boos naar binnen. Ik pak mijn telefoon en bel Jeff.