The Twin

Hoofdstuk 4

Ik word wakker met een lief berichtje van Youri. Hij vraagt of ik zin heb om vandaag af te spreken. Ik twijfel, Milou is vandaag thuis en ik heb geen zin in haar commentaar. Ik besluit het toch maar te doen, ik wil deze kans op een relatie niet verpesten. Ik maak me klaar en besluit om maar weer iets simpels aan te doen, ik heb geen zin om me extra op te maken.

Ik besluit toch maar een praatje te gaan maken met Milou, het is beter als ze haar mond houdt vandaag. Ik klop op haar deur, 'binnen!' hoor ik de opgewekte stem van Milou, mooi ze is in een goede stemming. 'Hey, ik krijg straks bezoek en het leek me handig als je dat even wist,' zeg ik aarzelend. 'Bezoek? Wat voor bezoek?' arrogant trekt Milou haar wenkbrauwen op, en daar gaat de goede stemming weer. 'Youri, je kent hem waarschijnlijk niet,' Milou begint te lachen. 'Die lange? Donkerbruin haar? Bruine ogen? Die knappe gast? Meen je die?!' langzaam knik ik en Milou begint te schateren. 'Ja hoor Charlotte, je hebt het echt gedroomd meid! Niet lullig bedoelt maar een jongen zoals hij ziet niks in jou,' 'Hoezo een jongen zoals hem?' vraag ik argwanend, waar heeft ze het nou weer over?! 'Een player Charlotte. Hij heeft je vast niet verteld over al die meiden waarmee hij bezig is geweest en met wie hij allemaal heeft gehad. En laat me raden, jullie hebben zeker al gezoend. Geloof me Charlotte, hij ziet je alleen maar staan omdat je knap bent verder ziet hij niks in je,' Milou draait zich weer om richting haar laptop. Zwijgend blijf ik staan. 'Nou ga je maar klaar maken Charlotte, geen zorgen ik hou me koest,' zegt Milou en negeert me verder compleet. Langzaam loop ik haar kamer uit en sluit ik de deur achter me. De woede borrelt in me op, ze is gewoon jaloers! Ik stamp mijn kamer in en gooi de deur met een klap achter me dicht. Ik zet wat muziek op en wacht rustig af tot Youri komt.

Precies op de tijd dat we hebben afgesproken gaat de bel. Ik ren de trap af en open buiten adem de deur. 'Hey!' grijnst hij en zonder nog wat te zeggen stapt hij het huis binnen. Hij hangt zijn jas op en duwt een kus tegen mijn voorhoofd. 'Wil je wat drinken?' vraag ik, Youri schudt zijn hoofd. Hij ploft op de bank en ik plof naast hem neer, hij voelt zich overduidelijk al thuis. Hij slaat een arm om me heen en drukt me tegen hem aan, hij een player? Nee ik geloof het gewoon niet! Een uur liggen we te knuffelen en te zoenen op de bank maar dan hoor ik voetstappen de trap af komen. 'Wacht even,' zeg ik en ik sta op en loop richting de keuken. 'Je zou toch boven blijven?' Zeg ik geïrriteerd. Milou trekt haar wenkbrauwen op en zet haar glas cola terug op het aanrecht. 'Moet ik doodgaan van de dorst daar boven dan?' vraagt ze. 'Je weet zelf ook wel dat je niet naar beneden komt voor drinken,' zeg ik en ik knijp mijn ogen samen. Milou grinnikt en komt dan op me af gelopen. 'Je hebt opeens een vreselijk grote mond en dat bevalt me niet,' zegt ze en haar donkere ogen staren me doordringend aan. Ik slik en zeg niks meer. 'Alles goed hier?' ik hoor de stem van Youri achter me. 'Ja hoor, ik was even mijn zusje aan het uithoren wat jullie allemaal hebben gedaan,' Milou knipoogt naar Youri. Youri knikt voorzichtig. 'Wat gaan jullie nu doen?' vraagt Milou vervolgens. 'Dat gaat je niks aan,' antwoord ik voordat Youri kan reageren. Milou trekt haar wenkbrauwen op en kijkt vervolgens naar Youri. 'Wil je erbij komen zitten?' vraagt hij ten slotte. Waar is hij verdomme mee bezig?! 'Graag!' Milou's ogen beginnen te stralen. Youri loopt naar de woonkamer, ik wil hem achterna gaan maar ik word tegen gehouden door Milou. 'Eens kijken wie dit spelletje wint, zusje,' grijnst Milou en duwt me aan de kant terwijl ze Youri als een schoothondje achterna loopt. Machteloos loop ik naar de woonkamer en voordat ik het weet zit Milou naast Youri en moet ik op de stoel gaan zitten.

Er wordt veel gelachen en eerlijk gezegd is het zo ongezellig nog niet. Milou doet aardig voor de eerste keer in haar leven. Voordat ik het weet is het alweer half zes en moet Youri gaan. Afwachtend kijken we Milou aan, wachtend tot ze weggaat. 'Al goed, ik laat jullie alleen,' ze knipoogt en loopt naar boven.'Sorry voor Milou, het was niet de bedoeling dat ze erbij kwam,' zeg ik aarzelend. 'Maakt niet uit het was gezellig en daar gaat het om,' Lacht Youri en hij geeft me een kus. 'Ik zie je op school wel schat,' zegt hij en hij loopt de deur uit.