The Twin

Hoofdstuk 9

Gebroken kom ik thuis, gelukkig is er niemand. Ik loop naar de badkamer en kijk in de spiegel. Ik zie eruit als een lijk, er is geen enkel spatje leven in mijn ogen te bekennen en mijn huid is bleek en grauw. Mijn ogen zijn rood van het huilen en ik kijk naar mijn smerige kleren. Hoe heeft het zo ver kunnen komen? Ik stap onder de douche terwijl de dreigementen van Youri nog door mijn hoofd spoken: 'Als je dit aan iemand vertelt maak ik je af, je weet dat ik daartoe in staat ben hetzelfde geld voor als je niet naar me luistert en je niet op komt dagen wanneer ik dat van je vraag,' ik was bang. Echt heel erg bang, en ik kon het aan niemand kwijt. Maar dan ook aan niemand. Ik schaamde me dat ik hem niet gewoon een klap had gegeven, maar de shock was zo groot... Ik kon het niet. Ik stap uit de douche en begin kleding aan te doen maar al snel word ik gebeld. 'Jezus Char waar was je?' Anne klinkt een beetje geprikkeld. 'Sorry,' zucht ik. 'Wat is er?' haar toon is overgegaan op bezorgdheid. 'Niks,' zeg ik met een snik. 'Oh mijn god ik kom NU naar je toe en Jeff gaat mee!' zegt Anne vastberaden en zonder dat ik antwoord kan geven hangt ze op.

Ik staar voor me uit naar de tv maar ik word gestoord door de bel. Ik open de deur en Anne vliegt me om de hals. 'Meis, wat is er allemaal aan de hand?' ze kijkt me bezorgd en doordringend aan. Ik wend mijn hoofd aan en zwijgend loop ik naar de woonkamer en ga weer op de bank zitten. Anne komt naast me zitten en slaat een arm om mij heen. Maar Jeff staat daar maar, me zwijgend aan te kijken. 'Youri...' fluister ik en dan barst ik in huilen uit. 'Zit je er serieus zo mee dat het uit is?!' Jeff klinkt nogal boos. Ik kijk hulpeloos omhoog, 'nee...' ik fluister het bijna en staar naar de grond.'Charlotte, wat heeft Youri met je gedaan?' vraagt Anne na een lange stilte. Ik slik en schud mijn hoofd, 'niks waar jullie je druk om hoeven te maken,' ik probeer er een lach uit te persen maar het lukt niet en de tranen rollen weer over mijn wangen. 'Char alsjeblieft, vertel het,' ik hoor Anne's stem trillen, Jeff heeft verder nog niks gezegd. 'Ik schaam me zo,' fluister ik. 'Heeft hij je... verkracht?' vraagt Anne rustig. Na die woorden begin ik nog harder te huilen en Jeff en Anne nemen me in hun armen. 'Lieverd, je moet naar de politie gaan,' ik schud mijn hoofd: 'Nee echt niet! Dan moet ik het mijn ouders vertellen!' zeg ik fel. 'En dan krijg ik echt problemen,' voeg ik er zacht aan toe. 'We zullen op je letten Char. We zorgen dat het niet meer gebeurd! Ga nooit meer alleen ergens heen, je weet nooit waar die engerd kan opduiken,' zegt Anne beslist en geeft me een zoen op mijn wang. 'Ik maak hem af,' gromt Jeff en hij stormt naar buiten. 'NEE! Je mag niks zeggen! Jeff kom terug, dat kan echt niet oh mijn god!' ik begin weer te huilen en Anne begint me te sussen. 'Hij moet aangepakt worden Char,' zegt ze. 'Maar Anne je snapt het niet! Als hij weet dat ik het tegen jullie heb verteld maakt hij me kapot! Hoor je? Kapot!' Anne zwijgt en het enige wat ze nu kan doen is me troosten en samen wachten we af tot Jeff terugkomt.