Sabah/toplantı
Dün Kıraç'la aramızda yaşanan duygusal andan sonra bir şey değişecek mi,bana iyi davranacak mı diye merak ediyordum. Bu gün toplantıyı Serkan'sız yapacaktık. Bir kaç dakika sonra Kıraç içeri girdi. Mülayim bir tonda
K: Günaydın
Dedi. Sanki dün saatlerce ağlayan o değilmiş gibi iyi görünüyordu. Sonra bana baktı ve hafif bir tebessüm yaydı yüzüne. Ben de aynı şekilde karşılık verdim.
F: Evet her kes burada olduğuna göre başlayalım. Aslında Serkan yok diye bugün toplantı yapmayacaktık yani Serkan öyle zannediyor. Ama biz buradayız çünki Serkan için hazırlamamız gereken bir doğum günü partisi var.
Herkes susup onun devam etmesini bekledi
F: Şimdi herkese bir görev vereceğim. Kıraç en önemli iş sende
K: Kandırmak dimi?
Dedi bıkkın bir tonda. Feris onaylayınca
K: Ya hayır ya. Bir kere de başkası kandırsın
Feris bir şey söyleyecekken
C: Ben yaparım
Dedim hevesle. Daha önce süpriz parti yapmıştım ama hiç kandıran ben olmamıştım.
F: Tamam o zaman. Kıraç sen de pastayı hallet
K: Tamam,reis
Bundan sonra Feris herkese bir iş verdi ve dağıldık.
Ceyda ofis
Işlerimle meşgulken telefonum çaldı.
C: Alo
C: Günaydın, güzel kardeşim
C: Cenk! Sen yine mi aradın beni?
C: Seni tebrik etmek istedim güzel kardeşim
C: Ne tebriği? Ne saçmalıyorsun yine?
C: Dün gece Kıraç'la yakınlaşmışsın. Onu duygusal açıdan tavlamışsın. Senin omzunda ağlıyormuş.
C: Sen... Sen bunu nasıl bile bilirsin?
C: Küçük bir dost yardımıyla
Diyip kıkırdadı.
C: Beni takip mi ettiriyorsun?
C: Evet
C: Sen iyice kafayı yedin. Kendi kardeşini takip ettirmek de ne demek?
C: Ama bana bir şeyler anlatmıyorsun ki. Ben de merakımı böyle gideriyorum.
C: Cenk,lütfen daha fazla sinirlerimi bozmadan kapat şu telefonu
C: Görüşürüz güzel kardeşim
Diyip kapattı. Ellerimi yüzüme koyup derin bir nefes alırken kapı açıldı
K: Gelebilir miyim?
Dedi Kıraç kafasını içeri sokarak. Sinirlerim zirvede olduğu için
C: Şu kapıyı çalmayı öğren artık!
Dedim sesimi biraz yükselterek. Sakin adımlarla içeri girdi. Bu ani duyguya şaşırmıştı. Bana bakıp sakin bir tonda
K: iyi misin?
Dediğinde sebebini bilmesem bile ses tonuyla sakinleştim. Başımı olumlu anlamda salladım.
C: Sen iyi misin?
Dedim gözlerine bakarak. Dün geceyi kastettiğimi anladı. Fakat bir şey demedi. Sadece getirdiği senaryoyu masama bırakıp gitti.
Set
Feris hanım beni peri masalımın setine göndermişti. Işimi hallettim. Setten çıkarken Barış'la karşılaştık.
B: Galiba karşılaşmasaydık beni görmeden gidecektin
D: Geldiğimde sana bakındım ama bulamadım. Karavanda da olmayınca işi var herhalde dedim. Rahatsız etmek istemedim.
B: Sen beni asla rahatsız etmiyorsun
Gülümsedim. Bu an kenardan bir kız geldi
A: Barış, geliyor musun?
Kızın Barış'a bakışlarından hiç hoşlanmamıştım. Barış beni gösterip
B: Dicle Ego'dan geldi
Dedi fakat kız beni görmezden geldi.
A: Karavanın yanında bekliyorum seni.
Diyip gitti.
D: Bu kim?
Dedim huzursuz bir sesle.
B: Aslıhan. Sete yeni geldi.
D: Sevmedim bu kızı
Dedim arkasından bakarken.
B: Yok ya aslında tatlı kız.
Dediğinde tek kaşımı kaldırıp ona baktım. O da şaşırmış gibi yapıp
B: Sen yoksa kıskandın mı?
D: Hayır kıskanmadım. Ama-
B: Hadi ama,Dicle. Bal gibi de kıskandın işte. Itiraf et
D: Sen Sedat'ı,Mert'i kıskandığını itiraf edersen ben de ederim.
B: Tamam. Ben kıskandım. Hatta kıskançlıktan deli oldum. Itiraf ediyorum.
Sonra 'Sıra sende' dermiş gibi bana bakmaya başladı.
D: Tamam... Biraz...Belki biraz kıskanmış olabilirim. Eğer seni öldürmemi istemiyorsan onunla fazla yakın olma
Dedim ciddi bir sesle.
B: Gerçekten biraz kıskanmışsın.
Dedi alayla.
D: Her neyse... Ben gidiyorum. Akşam görüşürüz.
B: görüşürüz,sevgilim.
Dedi. Arkamı dönüp giderken bir kez dönüp baktım. Benim arkamdan sırıtarak bakıyordu
Peride ofis
Ofisimde oturmuş bir şeyler yazarken kapım tıklatıldı. Kıraç kafasını içeri sokup
K: Ajansın psikoloğu sizmişsiniz
Dediğinde güldüm. Geçip koltuğa oturdu. Ben de diğer koltuğa geçtim. Gözleri dumanlı gibiydi
P: iyi misin?
K: iyiyim aslında. Fakat biraz kafam karışık.
P: Hangi konuda?
K: Şimdi beni biliyorsun. Ben öyle kimseye güvenemem,inanamam. Benim için hep kolay olmuştur. Buna güvenirim buna güvenmem diyerek ayrım yapabilirdim hep. Fakat şimdi biri var... Ona güvenip güvenmemek konusunda kararsızım.
P: Bu bahsettiğin kişi Ceyda mı?
K: Evet. Yani aslında iyi biri. Fakat sanki gözleri "Bana güvenme" diyor. Gözlerindeki ifade beni huzursuz ediyor.
P: Öncelikle şunu söylemeliyim ki güven öyle birden bire yok olmaz. Eğer bir insan güvenmekte zorluk çekiyorsa bir sebebi,bir yarası vardır. Sen neden kimseye güvenemiyorsun?
Gözleri daldı. Gözlerindeki duman katılaştı. Biraz alçak bir tonda
K: insana güvenmeyi anne babası öğretir.
Dedi ve bana baktı. Geri kalan kısmı benim anlamamı istedi. Ben de fazla üstüne gitmedim...
Akşam
Herkes buradaydı. Serkan'ı arayıp kandırmıştım.
F: ışıkları kapatalım.
K: Feris, kapatma
F: Ha pardon seni unutmuşum. Tamam böyle de olur
Dedi. Kıraç onun yanından ayrılıp yakınlarıma geldi. Ben de onun yanına gidip
C: Sen karanlıktan mı korkuyorsun?
K: Evet
Dedi düz bir tonda. Gülmeye başladım
C: Şuan tüm karizman gitti.
K: Yani önceden karizmatik buluyordun beni öyle mi?
Dedi etkileyici bir tonda. Ne diyeceğimi bilemedim
C: Evet
Dedim sadece. Gülümsedi. Kendinden emin bir gülümsemeydi. Tam bu sırada Serkan içeri girdiğinde herkes "Süpriz!" Diye bağırdı ve alkış koptu. Serkan neye uğradığını şaşırdı. Feris kollarını açıp ona doğru giderek
F: iyi ki doğdun,sevgilim
Dedi. Önce sarıldı ve sonra öptü.
S: Ya gerçekten o kadar beklenmedik oldu ki. Sadece teşekkür ederim diyebilirim. Herkese teşekkür ederim.
Yüzünü Feris'e çevirip
S: Özellikle de sana
Dedi ve tekrar dudaklarına kapandı. Herkes onları alkışlıyordu. Sonra pasta geldi. Pasta zevkle seçilmişti.
F: mumları üflemeden önce dilek tut
S: Buradaki herkesin her zaman hayatımda olmasını istiyorum
Dedi ve üfledi. Yeniden yüksek bir alkış koptu. Yanıma baktığımda Kıraç gitmişti. DJ in yanında onunla bir şey konuşuyordu. Sonra şarkı çalmaya başladı. Cem Adrian- Herkes gider mi
Serkan'la Feris,Dicle'yle Barış ve diğerleri dans etmeye başladı. Onları izlerken arkadan gelen sesle irkildim
K: Bi biz kaldık
Ona doğru döndüm. Ceketinin önünü ilikleyip elini bana uzattı. Nazikce uzattığı elini tuttum. Dans etmeye başladık. Şarkıda "Herkes gider mi" dediğinde Kıraç
K: Ceyda... Sana güvenmek istiyorum. Ama yapamıyorum
C: Neden?
K: Bir gün gideceğinden korkuyorum. Güvenimi boşa çıkarıcağından korkuyorum. Dün gece ben sana kalbimin derinlerine gömdüğüm yaramı emanet ettim. O emaneti yanlış kişiye vermiş olmaktan korkuyorum
Aslında o kadar haklıydı ki cümleleri. Bana güvenmemesi,beni sevmemesi lazımdı. Gülümsedim
C: Ben gitmeyeceğim
Dedim güven verir bir tonda. O da rahatlamış gibi gülümsedi
K: O zaman dansa devam
Dedi ve beni döndürdü...
Bölümün sonu
Umarım beğenmişsinizdir. Yorumlarınızı ve oylarınızı bekliyorum. Sevgiler💞
