42.Bölüm- Köprünün ortasında

36 9 4
                                    

Not: Bu bölümü Kahraman Deniz-Garezi var Dinleyerek okumanızı tavsiye ederim. Iyi okumalar

Büyük bir çarpışma,çığlığım ve sonrasında sessizlik...
Gözlerim hafif aralandığında bir sedyedeydim ve hastane koridorlarında ilerliyordum. Tavandaki ışıklar gözümü alıyor,beni rahatsız ediyordu. Aslında kendimdeydim ama acıdan başka hiç bir şeyin farkında değildim. Hastanede olduğumun bile...Yanımda sedyeyle birlikte ilerleyen ve bir şeyler söyleyen kadına çevirdim gözlerimi. Hâlâ tam açılmamıştı gözlerim ve görüntü net değildi.
D: Babam...
Dedim adeta sessizce. O farketmese bile diğer yanımdaki kadın
F(Fatma): bilinci yerinde. Gözleri açık
Dedi diğerine. Sonra yeniden gözlerim kapandı...
Uyandığımda bir köprüdeydim. Her iki tarafta orman vardı. Galiba yaşamla ölümü bağlayan o köprüdeydim. Aslında bu benim hayalimdi. Yani çocukluğumdan beri hep insanların ölmeden önce bulunduğu bir köprü olduğunu düşünürdüm. Işte bu köprü de beynimin bana oynadığı oyundu. Etraf sisliydi. Öyle ki sadece köprüyü ve köprünün birleştirdiği iki dünyayı görüyordum. Ne tarafın yaşam ne tarafın ölüm olduğunu anlayamamıştım. Her iki orman da çok güzeldi. Yeşillikler insanı hayran bırakıyordu. Ben yaşamak istiyordum. Sevdiyim ve beni seven insanların yanına dönmek istiyordum. Ne yapmalıydım?

-----------------------------------------------------------

Feris'ten

Çınar'la birlikte hastaneye varmıştım. Serkan Arya'yı annesine bırakıp gelecekti. Ameliyathanenin önünde yere çökmüş ve başını dizlerinin arasına koyup ağlayan Barış'ı gördüm. Bize o haber vermişti. Onu görür görmez hemen
F: Barış!
Diye sesledim. Başını yavaşca kaldırdı ama kendisi kalkmadı. Gidip onun yanında eğildim ve tereddüt etmeden sarıldım. O da bunu istiyormuş gibi hemen kollarını bana sardı ve daha şiddetle ağlamaya başladı. Bu çaresizlikti...
B: Ölmesin...
Dedi acıyla. Öyle bir acıydı ki benim bile kalbim kaldıramıyordu.
B: Ölmesinler...
Dedi ve onun çaresizlik dolu sesi kulağımda yankılandı.
B: Ellerimde...
Dedi. Ağlamaktan sözleri söyleyemiyordu. Sesi titriyor,kekeliyordu.
B: Ellerimde kelepçeler var sanki...Hiç bir şey yapamıyorum. En çok da bu yakıyor canımı....Allah beni kahretsin! Onun kalbini kırdım
Dedi. Ben onu daha sıkı sardım.
B: Feris...
Dedi. Bir gün adımın bu kadar çaresizlikle sesleneceğini tahmin etmezdim.
B: Sen hep bir yolunu bulursun...Söyle ne yapayım? Ne dersen,ne lazımsa yaparım...
Dedi. Aklım geçmişe gitti. Yaklaşık bir yıl önceydi. Barış'la yeni tanışmıştık. Peri Masal'ım daha yeni yayına başlamıştı. Dizi çok reyting aldığından Barış kısa bir sürede çok ünlenmişti. Bu ünlülüğü kaldıramamış ve hatalar yapmıştı. Bir gün kavga ettiği için onunla konuşuyordum. Ona "Biliyorum alışamıyorsun ama ben yanındayım. Ne zaman sıkılırsan,üzülürsen bana gel olur mu? Ne derdin olursa birlikte hallederiz. Söz veriyorum her derdine elimden geldiği kadar derman olurum" demiştim. Şimdi elimden bir şey gelmiyordu. Omzumda bir el hissettim. Barış yavaşca benden uzaklaştı ve sırtını yeniden duvara yasladı. Dönüp baktığımda Çınar'ın kıpkırmızı gözleriyle karşılaştım. O içimizde en duygusal olanımızdı. Şimdiyse dik durmaya çalışıyordu.
Ç: Feris,bizden başka kime haber vermiş?
Dedi. Sesi ağlamamak için direndiğini belli ediyordu. Dönüp Barış'a baktığımda
B: Bir seni bir de abimi aradım
Dedi ağlamaktan çatallaşmış sesiyle. Tam bu sırada
A: Barış!
Dedi Aydın onun yanına gelip ona sarılırken. Ben de onunla birlikte gelen Meral'e sarıldım. Aklıma gelen şeyle
F: Çınar,Ceyda'ya söylediniz mi?
B: Ben söylemedim.
Ç: Ben de... Belki Serkan söylemiştir.
Dedi. Telefonumu alıp Serkan'ı aradım tam bu sırada Serkan merdivenlerde göründü.
F: Serkan,Ceyda'ya haber verdin mi?
S: Hayır,ben siz haber verirsiniz diye düşündüm.
Ç: Peride'ye nasıl söyleyeceğiz? Off
Dedi ellerini başına koyup bıkkın şekilde nefes verirken.
S: Ben Ceyda'ya söylerim...
Dedi gönülsüzce. Sonra bana ardından Çınar'a bakıp
S: Peride'ye telefonda söylemeyin. Çınar,Feris'i de al gidin öyle haber verin.
Dedi. Tam bu sırada telefonum titredi. Arayan Peride'ydi. Çınar ekrandaki ismi görünce
Ç: Ajansta kimse yok tabi merak etti kadın. Hadi gidelim
Dedi. Telefonu meşgule verip onu takip ettim.
Ceyda'dan

Menajerimi Ara | YenidenHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin