Marvel ile Hayal Et

ᴘɪᴇᴛʀᴏ ᴍᴀxɪᴍᴏғғ

Hayal et:Pietro Django Maximoff
Seri adı:seni özledim
Adın:Y/N
Soyadın:Y/L/N
Yeteneğin:Ölülerin ruhlarını görebiliyor ve onlarla konuşabiliyorsun
NOT:İkizlerle çok uzun olmayan bir süre önce tanışmış ve Pietro ile birbirinize aşık olmuştunuz ama bunu daha itiraf edemeden Ultron herşeyi mahvetmişti
NOT2:Güçlerinizi bilmiyorsunuz

Kulaklığını takmış, kapşonunu başına geçirmiş, boş ve soğuk çocuk parkında tek başına oturmuş müzik dinlerken onu düşünüyordun.

Diğer herkesin aksine normal bir insan olmak ilk kez seni bu kadar incitmiş çünkü tahmin edebileceğine daha fazlasına maal olmuştu. Sevdiğin adama

Kafana düşen bir kaç damla bir kaç saniye sonra seni sırılsıklam yapan bir sağanağa dönüştü

Kulaklıkların dan birini çıkardın ve bir yandan müziği diğer yandan ise yağmur tanelerinin yeryüzüne düşerken çıkardığı sesi dinledin.

Yağmur ve kulaklarına dolan müzik seni gözyaşlarıyla beraber anılara götürdü.

Pietro ile ilk tanışmanız, flörtler, diğerlerinin alayları, pietronun takımdakiler ile iddialaşıp yarışması ve hep kazanması.

Yüzünde acı dolu buruk bir gülümseme oluştu. Ama kısa sürdü ve hıçkırarak ağlamaya başladın

"Lütfen ağlama draga"

Zihninde yankılanan ses ile irkildin ve kulaklıkların çıkardın.
Kısa sürede onunla göz göze geldin

Hani hep 'son bir kez görebilsem' derler ya vedanın ağırlığını bilmeden
İşte tam olarak onu yaşıyorsunuz.

Gördüklerine inanamıyordun.
Bir kaç dakika rüya olup olmadığını sorguladın
Kesinlikle değildi

"Beni duyabiliyor musun?"

"Piet... Bu gerçekten sen misin?
A-ama sen öldün. Hemde gözlerimin önünde"

"Biliyorum Y/N üzgünüm hep yanında olucam dedim ama sözümü tutamadım"

"Anlamıyorum Piet"

"Biliyorum draga şu an bende anlamıyorum. Ama sanırım hayaletlerle konuşabiliyorsun"

Gerçeklik bir anda yüzüne vurdu.
O gerçekten ölmüştü. Yaşamıyordu. Sen ise onun ruhuyla konuşuyordun.

"Bu mümkün değil ben sıradan bir insanım. Kafayı yedim dimi doğruyu söyle. Ah Tanrım! şimdide kendi hayal ürünüm olduğunu düşündüğüm şeyle konuşuyorum"

"Y/N sakin ol kafayı yemedin. Ben gerçekten burdayım. Belki kanlı canlı değil ama seni izliyorum draga. Biliyorum bu çok büyük bir kafa karışıklığı. Hem senin için hem benim için. Ama merak etme herşey düzelicek. Ayrıca iyi yanından bak artık seninle konuşabiliyorum ve beni görebiliyorsun"

"Yani sen hep burdaydın. Benim yanımda. Beni izliyordun ve kimse seni görmüyor yada duymuyordu"

"Aynen öyle Printesa"

Onun adına üzülmüştün ve bu acıyı sadece hayal etmekle yetinebildin. Bu bile senin canını yakarken o bunu her salise katlanıyordu

"Oww Pietro seni seviyorum"

"Ne?!"

"Seni seviyorum Pietro sana aşığım ve hep öyle olucam. Bunun böyle olmasını istememiştim. Yani sen öldükten sonra ruhunla konuşurken bunu sö-"

"Bende sana aşığım Y/L/N"

ve yeni bir bilgi anlaşılan hayaletlere dokunabiliyorsunda. Yoksa nasıl Pietro ile öpüşüceksin ki

Bundan sonra ise koşarak kuleye gittin. Tabii-nasıl olduğunu anlamadan da- hala güçleri olan pietrodan biraz yardım aldın.

"MİLLET SİZE BİR HABERİM VAR"

꧁꧂

I am alive
Öncelikle ilham perileri mi uzun zamandır uğramadıkları için kınıyorum

İkinci olarak bu kadar uzun süre bölüm yazmadığım için bir özür olarak birazdan 2. Bölümünde geliyor

Normalde tek bölüm çerezlik olucaktı ama çok uzadı bende bölmek istedim.

Umarım beğenmişsinizdir. Yorum yaparsanız ve oy verirseniz çok mutlu olurum

İyi geceler ve bol avengerslı mükkemmel rüyalar canlarımm