Marvel ile Hayal Et

ᴍᴀxɪᴍᴏғғ ɪᴋɪᴢʟᴇʀɪ

Hayal et:Pietro & Wanda Maximoff
Adın:Y/N
Soyadın:Y/L/N
Yeteneğin:Her tür gücü ve enerjiyi kopyalayabiliyorsun(elektrik dahil)
NOT:HİDRA seni küçükken ailenden kopardı ve küçüklüğünden beri sana HİDRA bakar. Dövüş sanatlarında uzmansındır ve ikizlerle yakın arkadaşsındır.

Alarmlar her yerde öterken kendini sağır olacak gibi hissettin. Yanındaki kızıl cadıya baktın oda sana bakıyordu.
Yanınıza hızla bir şey gelince Pietro olduğunu anladınız. Gözlerinizi birbirinizden çekerken beyaz saçlı çocuğun mavi gözlerine diktiniz. Yol ayrımında onu bekliyordunuz

"Sağ taraftan. Çıkış oradan ama çok fazla kişi var. Barikat kurmuşlar"

Kimse cevap veremeden arkadan adım sesleri gelmeye başladı. Hemen sağ tarafa doğru ilerlediniz.

Biraz daha ilerlediğinizde bir barikat gördünüz. Tıpkı Pietro'nun dediği gibi.

"Piet diğer tarafta ne vardı" diye sordun kısık bir sesle

"Bir oda gibi bir yer vardı. Bir sürü dosya ve bir masa masanın üstündede bir telgraf vardı. Niyeki"

"Önemli bir şey değil. Ben hemen geliyorum" dedin ve onların bir şey söylemesine izin vermeden gizlice ilerleyip yol ayrımına geldin ve sol tarafa döndün

Telgrafın olduğu yere vardığında bunu nerden bulduklarını sorgulamaya başladın ama çok uzun sürmedi. Babanla fenerlerle beraber mors alfabesi kullanarak konuştuğunuz çocukluk döneminden hatırladığın kadarıyla 'yenilmezler' diye başlayan bir mesaj gönderdin ve onların eline ulaşmasını diledin.

Odadan çıkarken ses değiştirmek için kullanılan küçük bir cihaz dikkatini çekti ve yanına aldın.

Geri ikizlerin yanına vardığında bu sefer yukarıdaki kalın ve güzelce tavana monte edilmiş siyah borular dikkatini çekti.
Borulara bakarak

"Hadi çıkalım artık bu cehennemden" dedin ve yukardaki boruya zıpladın. Tutunduktan sonra ayaklarında sarıp ilerlemeye başladın. İkizlerde tam arkandaydı.

Barikatı geçtikten sonra bir süre daha öyle ilerlemek zorunda kaldınız çünkü aşağıya atladığınızda ayak seslerinizi duyabilirlerdi. Öyle ilerlemek çok zor olduğu için fazlaca zamanınızı almıştı

Yavaş ve temkinli adımlarla ilerlemeye devam ettiniz. Sonunda yatay ve dikey demir parçalarıyla oluşmuş kapıyla kilitli çıkış göründü. Demirlerin arasından sızan ışıkla gündüz olduğunu anlamak zor değildi. HİDRA üssünün hiç bir yerinde pencere veya kapı olmadığı için zaman kavramını bir zaman sonra kaybetmiştiniz.

Kapının önündeki 4 ağır silahlı adamı nasıl geçiceğinizi düşünürken aklına bir fikir geldi

"Pietro görünmeden bana bir telsiz getirmen gerekiyor. Sonra buradan kurtulucaz"

Pietro hemen geçtiğiniz barikatten birinden telsiz aldı ve geri geldi. Hepsinin arkası dönük olduğu için kolay olmuştu.

Ses değiştiriciyi yerleştirdin ve tuşa basıp konuşmaya başladın

"Bütün ekipler 2. Kat b bloğa kaçakları yakaladık, karşı koyuyorlar, destek istiyorum, tekrar ediyorum destek istiyorum, yaşa HİDRA"

Diyip elini tuştan çektin. Kapının önündekiler dahil bütün ekipler 2. Kata çıkarken orda hiç bir zaman asker olmadığı bilgisi hayatınızı kurtarmıştı.

Askerler yanınızdan geçerken saklanmış sonrada kapıya ilerlemiştiniz. Kapı kilitliydi. Pietro süper hızıyla bir kez omuz atınca kapı kırılarak açıldı.

Dışarı çıktığınızda askerler etrafınızı sardı

"Akıllıcaydı. Çok zekisiniz. Özelliklede sen Y/N zekana hayran kaldım. Ama buradan çıkmak imkansız"

"Sandığından daha zekiyim" dedin ve yamuk bir sırıtış bahşettin. O sırada büyük bir jet çimenlik alana iniş yaptığında Wanda etrafınıza kırmızı bir kalkan oluşturdu.

Wandanın zorlandığını ve uzun süre bu kalkanı tutamayacağın anlamıştı bu yüzden Pietro'ya dokunup gücünü kopyaladın.

Yenilmezler jetten inerken adamlara saldırmaya başlamışlardı bile.

Wanda bir süre sonra kalkanı tutamayacak duruma geldiğinde Pietro onu süper hızıyla jete götürürken sende süper hızını kullandın ve HİDRA üssünden elektrik kopyaladın.

Sana yaklaşanlara elektrikle karşılık verirken Pietro'da aranıza katılmıştı.

Son bir kaç asker kalmıştı ve çok fazla yorulmaya başlamıştın. Ve son bir silah patladı. Pietro son kalan askere süper hızıyla saldırırırken Kızıl cadı jetten dışarı bir adım attı ve birisinin vurulup vurulmadığına baktı. Vurulmuştu. Sen Vurulmuştun.
Titreyen elin karnına giderken acıyan yere elini sürdün ve o kırmızılığı gördün. Kırmızılık beyaz t-shirtüne yayılırken gözlerini sıkı sıkı kapattın ve derin bir nefes aldın. Gözünden bir damla yaş düşmüştü.

Bu kadar çabaladıktan sonra senelerdir hayalini kurduğun özgürlüğe kavuşamadan her şey bitmiş miydi, sen ölürsen ikizler ne hale gelirdi?
Siz kardeş gibiydiniz, hayalleriniz vardı, onları böyle bırakıp gidebilir miydin?

Kızıl cadı en yüksek sesiyle kardeşinin adını bağırıp seni gösterdi. Pietro sana dönerken sen dizlerinin üzerine çöktün.

Çok canın yanıyordu ve çok fazla kan vardı. Bu seni dahada korkuttu. Vurulduğun mermi zehirliydi. Sıyrıkla bile kısa sürede insanları öldürürken senin karnının içindeydi ve zehri kanına karışıyordu.

Pietro hemen süper hızıyla yanına geldi ve kendini ağlamamak için sıkarken dayanman, kurtulacağın ve hayalleriniz hakkında bir şeyler zırvaladı ama sen artık onu duymuyordun. Bütün sesler uğultudan farksızdı. Pietro hemen seni jete taşıdı ve bir yere yatırdı ama sen ilk kucağına aldığında bayılmışın bile.

Jetteyken Wanda uyanmanı sayıklarken Pietro elini hiç bırakmamış Natasha ise yarana tanpon uyguluyordu.

Çok kan kaybetmiştin ve bundan sonra yaşaman bir mucize olurdu.

Jet yere indi ve Pietro seni kucağına alarak süper hızıyla hastaneye girdi. Seni bir sedyeye koydular.

Kısa bir süre sonra doktor bulunduğu odadan çıktı ve arkadaşlarına o kötü kaberi verdi. Wanda yıkılırken Pietro sadece ona sarılıp sessizce göz yaşlarını döktü.
Daha yeni tanıştığın Avengers bile yıkılmıştı.

Ama bilmedikleri bir şey vardı. Sen hem zeki hemde fazlaca güçlüydün. Kendinin bile bilmediği iyileştirme gücün vücudundan mor ışıklar çıkartırken vücudundaki zehri temizlemiş ve kalbinin atmasını sağlamıştı.

Gözlerini yavaşça açtın ve bulunduğun odadan yavaş adımlarla dışarı çıkarken seni gören arkadaşların ilk çok şaşırsalarda Pietro ve Wanda koşarak sana geldiler ve çok sıkı bir şekilde sarıldılar.

Oy ve yorum atarsanız bu hem beni çok mutlu eder hemde güzel bölümler yazmaya teşvik eder:)