Gözlerimi açtığımda beyaz tavan ile karşılaştım. Nerede olduğumu anlamak için bakışlarımı oda da gezdirdim. Kendi odamdaydım. 4 yıla rağmen hala aynı olan odamdaydım...
Her şeyi hatırlıyordum. Hastanede karıştığımı, biyolojik ailem ile anılarımızı, Bulutu, Atlası, Erayı ve Doğuyu hatırlıyordum. Partiyi ve aileme yaptığım vedamı her şeyi hatırlıyordum.
Yataktan kalktığımda odadan dışarı çıkıp merdivenlerden aşağı inmeye başladım. Aşağı indikçe kulağıma gelen konuşmaları duyduğumda gülümsedim. Ailemleydim.
Babam "Fazla üstüne gitmeyelim. Kim olduğunu hatırladığına göre bu 4 yıl boyunca yaptıkları kafasına dolabilir." dediğinde gülümsedim. Beni düşünmesi hoşuma gitmişti. Ama kafama doluşan bir şey yoktu çünkü bilinçli yapmıştım her şeyi. Öldürdüğüm adamları, sevkiyatları, yaşadığım her boku biliyordum.
Oturma odasına girdiğimde bütün gözler bana döndü. Cem hemen yerinden kalkıp beni kucağına alıp döndürdüğünde gülmeye başladım.
"Yaşasın! Kardeşim geri döndü!" diye bağırıyordu.
"Abi dur başım dönüyor." dediğimde direk durup beni yere indirdiğinde istemsizce kolundan tuttum. "Abi mi? Abin yesin seni!" diyerek sarıldığında bende kollarımı ona doladım. Mutluydum. Aileme kavuşmuştum.
Abimle ayrıldığımızda kocaman olan ailemle küçük bir hasret giderdik. Koltuklara tekrar geçtiğimizde telefonumun çalmasıyla ekrana baktım. Hacker adamım arıyordu. Ciddi suratımı takınıp telefonu açıp kulağıma götürdüm.
"Buldum patron! Zahit Yıldırım 50 yaşında. Hiç evlenmemiş. Uyuşturucu üretip küçük kızları deney olarak kullanıyormuş. Bu deney yüzünden yaklaşık 50 küçük kız çocuğu ölmüş." dediğinde hızla oturduğum yerden kalktım.
"İstanbul dışında bir villada oturuyor. İsterseniz konumu göndereyim." dediğinde beklemen "Konumu at çabuk." dedim ve telefonu kapattım.
50 kız çocuğu...
Küçük kız çocuğu...
Benimle birlikte...
Babam "Kızım ne oluyor?" dediğinde ona döndüm. "Zahit Yıldırım." dedim sadece ve o beni anladı. Babam amcalarımla bakışıp tekrar bana döndü ama konuşmadı. Onun yerine Levent amcam "En büyük kardeşimiz." dediğinde tahminlerim doğru çıkmıştı.
Kaan "Bir tane daha mı amcamız var?" diye sordu şaşkınlıkla.
Sinirden ellerim titriyordu. 50 küçük kız çocuğu öldü demişti... Nasıl bir canilik bu?
Bulut ayağa kalkıp yanıma oturdu "Güzelim sakin ol ne oluyor?" diye sorduğunda ellerimi tutmuştu.
Acı çeker bir sesle "Zahit uyuşturucu yaparak küçük kız çocuklarını deney olarak kullanıyormuş! O piçin yüzünden 50 kız çocuğu ölmüş!" dedim sinirle. Şuan babam gilin kardeşi ve dedemin oğlu olması umurumda değildi.
Atlas "Ne?" dedi sadece. Herkes şaşkındı.
Dedem "Sen bunu nasıl öğrendin torunum?" diye sorduğunda ona döndüm. "Hacker adamım günlerdir Zahiti araştırıyordu. Bu gün öğrenmiş ve bana haber verdi." dediğimde Dedem bir yere daldı.
Telefonuma bir konum geldiğinde hemen güvendiğim adamımı aradım.
"Patron?" diye aramamı cevapladı.
"Ali çabuk bütün adamları topla. Zahitin yanına gidiyoruz."
***
Şu an Zahitin evini izliyordum. Adamlarım evi çevrelemişti ve benim emrimi bekliyorlardı. Ali "Efendim keskin nişancılar yerlerinde sizin emrinizle bahçedeki adamları halledeceğiz." dediğinde kafa salladım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Rapunzel
Teen FictionGerçek ailesi sandığı ama gerçek ailesi olmayan bir kız. Hayata sevgilisiyle ve en yakın 3 arkadaşıyla yaşamaya çalışıyor. Peki kızın gerçek ailesi ortaya çıktığında ne olacak? Bütün hayatı alt üst olan kız. Küçüklüğünü kaybeden bir kız sizce nasıl...