Rapunzel

|2. Final|

"Selam Zahit." neşeli çıkan sesimle depoya girdiğimde Zahit göz devirip başka bir tarafa baktı. Önünde durup "Ağzıma iki kere sıçmanın bedelini tek bir seferde ödeteceğim. Heyecan var mı? Açıkcası ben heyecanlıyım." dik dik Zahite bakıp sırıtarak kurduğum cümleler onu sinirlendirmiş olmalı ki dişlerini sıktı.

Sinirle "Buradan kurtulayım sana üçüncüyü yaşatacağımdan emin olabilirsin." demesiyle kahkaha attım.

"Kurtulduğun zaman beklerim. Kapım sana her zaman açık biliyorsun."

Şu an çok rahattım. Deponun çevresinde hiç koruma yoktu o derece rahattım. Zahitin bana bir şey yapmazdı, yapamazdı. Bunlar sadece laf kalabalığı. Bir kez elime düşmüştü ve kurtuluşu çok zor olacaktı.

"Nereden başlayalım istersin?" diyerek alet masasının yanına gittim. Aklıma bana ilk yaşattığı işkenceler geldiğinde sırıttım.

Karma is for youuuu...

"Bana ilk neyle işkence ettiğini hatırlıyor musun?" arkam ona dönükken kurduğum cümleyle ses gelmedi. Görmese de dudağımı büzerek "Hatırlayamadın mı? Yaşlılık şimdiden vurmuş desene Zahit." dedim.

"Cevap versem ne değişecek?" sonunda konuştuğunda elimdeki bıçak ile ona döndüm. "Bir şey değişmeyecek sadece sohbet etmek istiyorum." dedim gülümseyerek. Ona doğru yürümeye başladığımda elimdeki bıçağa baktı.

Benden korkuyordu. Herkes gibi...

Tam bıçağı yüzüne doğru yaklaştırmıştım ki deponun kapısının açılmasıyla oraya döndüm. Kapıdan giren kişilerle şaşkın bir şekilde "Sizin ne işiniz var burada?" dedim.

"Seni izlemeye geldik kelebek. Kötümü etmişiz?" Atlas yanıma gelip yanağımı öpmesiyle gülümsedim. "Tabi ki izleyebilirsiniz ama izleyeceğiniz kişi Ilgaz değil Lamia. Baştan söylüyorum benden korkacaksanız şimdiden topuklayın." hepsinde gözümü gezdirirken dediklerimle bir tepki vermediler.

Şu an annem ve babam hariç bütün abilerim, ablam, Olcay abi, ikizim, kardeşim, sevgilim ve dostlarım herkes gelmişti.

"Sevenimin çok olduğunu görmek güzel." arkadan Zahitin keyifle çıkan sesiyle ona dönüp "Kes sesini!" dedim.

Tekrar aileme dönüp "Tekrar uyarıyorum karşınızda Ilgaz yok. Tercih sizin kapı orada." diyerek arkamı dönüp tekrar Zahite döndüm.

Eğlence başlasın.

***

Ellerimdeki kanları ıslak bezle silip çöpe attım. İşim bitmişti ve bütün intikamımı aldığımı düşünüyordum. Zahitin deşip oynamadığım yeri kalmamıştı. Şuan ise ölmek üzereydi. Silahla tek kurşun öldürmek isterdim ama acısını hemen bitirmek isteyecek kadar merhametli değildim. En azından Lamia öyle değildi...

Aileme döndüğümde hala beni izlediklerini gördüm. Tek fark şaşkınlardı.

Eray "Biz az önce ne izledik?" dedi Zahite bakarak. Ablam "Zevkli bir işkence." sesinden zevk akıyordu. Sonuçta o da böyle işler yapıyordu.

Telefonumdan Aliyi arayıp kulağıma götürdüm. İkinci çalışta açılan telefon ile "Ali benim işim bitti Zahit ölmek üzere. Siz halledersiniz burayı." dedim. Ali ise hiç beklemeden "Hemen geliyoruz patron." demesiyle telefonu kapattık.

Agah abim "Siz abla kardeş psikopatsınız!" dediğinde gülümsedim. İnkar etmeyecektim. Psikopatın tekiydim.

Cem abim heyecanla "Eee ne yapıyoruz gençler ve kendini genç sananlar?" dediğinde düşündüm.