"Kuşaktan kuşağa geçer Hester'in görevi, ya Gölgelerin Hanımıdır ya da Efendisi."
~
"Renklerin melodileri vardır Hesper, fısıltıları ağıtlar yakar. Duyarsan eğer o mırıltıları kadimsindir, anladıysan aziz. Eğer eşlik edersen gökkuşağının gölgeleriyl...
Yazım yanlışları için kitap bittiğinde düzenlemeye alınacaktır.
Vote ve yorum yapmayı unutmayın lütfen.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
4. Bölüm; VASİLİS'İN AĞIDI
Ruina Adası Album ve Nigreos'un serin sularının hemen ortasında bulunan bir adaydı. Bu nedenle ağırca çarptığım kanatlarımla kısa süre içerisinde Nigreos'un bariyerini açık bir şekilde görebilmiştim. Hissettiğim özlemle içim burkuldu, bu kadar uzun süre nasıl uzak kalabilmiştim gerçekten merak ediyordum.
Kowu hemen yanımda uçuyordu, siyah kanatlarıyla. Keitha'da bizimleydi. Ailesinin şu an sarayımda olduğunu, yarın akşam ki Resitale geldiğini söylemişti. Keitha hanedan üyesi olsada hükümdarın ailesinden değildi, yine de biz tüm hanedanı ve Asil Soy'u çağırdığımız için Alaca Ay'a, o da buradaydı.
Drane'i merak ediyordum, onu ve eşini.
Arene Album. O hanedandan yakın olduğum tek bir kişi bile yoktu, hepsi önceden programlaşmışlar gibi benimle iletişime dahi geçmemişlerdi. Gözlerinin üzerime değdiğini bile görmemiştim.
Ancak şimdi abimle o hanedandan biri eşleşmişti.
Dudaklarımda belli belirsiz bir gülümseme varoldu.
Kowu'nun bakışlarını üzerimde hissettim. Bu gülümsememin sebebini evime döndüğüme yordu.
Bariyerden istedikleri gibi geçemeyecekleri için hemen aşağıda sur kapısına ilerledim, kanatlarım oraya doğru beni götürürken diğerlerinin peşimden geldiğini biliyordum. Sur kapısı diyara girmek isteyenlerin orada geçmesini sağlayacak bir geçitti, bir kaç geçit vardı diyarın belli noktalarında. Ve bu geçitleri yüksel rütbeli süvariler korurlardı.
Oraya indiğimde, ayaklarım evimin toprağına bastığında bastığım yerde yeşermiş çiçekler bir anda soldu, son nefesini verir gibi boynunu büktü.
Beni gören süvariler hızla oldukları yerden ayrılıp geçitin diğer tarafında dizlerinin üzerine çöktüler, başımdaki diadem parlarken saçlarımda auramla uçuştu hafifçe. "Açın geçiti süvariler." Dedim oldukça güçlü ve duygudan yoksun sesimle. Bir kaç adım, ve ardından diyarındaydım. Benim bariyerden geçmem kolaydı, bizzat diyarın ruhuna ait bu bariyer kendi leydisini içeriye alırdı ancak misafirlerim vardı.
