HUGO BOSS VS Me

HUGO BOSS VS Me [4]

Hallo!

Foto: Stefan Persson (Tim Matheson)

Enjoy!

_____________________________________________________________

Na een tirade aan te hebben gehoord van Halley over hoe onnozel en gek ik ben loop ik met mijn doosje vol spullen naar de lift. Ik krijg onderweg een paar vragen of ik ben ontslagen, maar schud dan mijn hoofd. 'Ik ga hoger' Zeg ik zo blij mogelijk waarna ze me vrolijk gedag zeggen.

'Hee Zoey!' Mac van de conciërge afdeling begroet me zodra ik met wankelende benen uit de lift stap.

Waarom, waarom Zoey!?

'Wat doe je met die doos?' Vraagt hij verbaasd als ik geen groet terug zeg. Ik ben zo in de war dat ik niet kan scannen wat er buiten me gebeurt.

Ik ben momenten weg om in de duivel zijn kantoor te stappen, en dat helemaal vrijwillig!

'Ik ga hogerop' Lach ik hem onzeker toe. Zonder iets te zeggen knikt hij en stapt in de lift. 'Succes meid, je verdient het!' Roept die als de deuren dicht gaan.

Misschien verdien ik het wel om afgemaakt te worden door hem ja. Ik bedoel maar, ik ben dom genoeg om ja te zeggen.

Ook al heeft Stefan mij verzekerd dat ik niet zomaar ontslagen kan worden, ik ben er nog niet helemaal zeker van.

Wat als Hugo mij niet eens wil en me zodra ik in het kantoor stap eruit gooi?

'Jij moet Meneer Persson junior nieuwe assistent zijn' Een vrolijke stem haalt mij uit mijn gedachten waarna ik haar aan kijk. 'Ja' Zeg ik tegen de lange vrouw met donkere huid en een grote bos krullen. Ze is in haar jaren 30 denk ik, maar ze ziet er erg vrolijk uit.

Ik kijk snel naar haar kleren waarna ik mezelf in de grond wil begraven. Ze heeft een net grijze rok aan met een roze blouse erboven. Ook heeft ze nette zwarte hakken aan die niet te hoog zijn maar wel netjes voor het kantoor.

Als ik naar mijn zwarte broek met gaten kijk en roze top met enkel laarzen schaam ik me dood. Ik ben helemaal niet gekleed om hem tegen te komen.

'Ja' Kan ik uitbrengen als ze op een antwoord wacht. 'Ik ben Diana, aangenaam' Ik loop zo langzaam mogelijk achter haar aan als ze me allemaal dingen uitlegt. Ze legt me uit waar alles staat en als ik iets nodig heb zit ze naast me. Zij is de verantwoordelijke voor alles wat uit en in dit kantoor gaat, nou ja de verdieping dan.

Ze controleert alles papieren van iedereen en keurt ze goed of stuurt terug om aangepast te worden.

Niet echt een leuke baan lijkt mij, maar zij zegt van wel.

Als ze stil blijft staan bij de dichtstbijzijnde kantoordeur van die van meneer Persson slaat mijn hart een slag over. Het gaat nu echt gebeuren he. Ik moet me zo meteen aan hem voorstellen als zijn persoonlijke assistent die hem dag en bijna nacht zal volgen.

'Dit is je kantoor, maak jezelf thuis dan kom ik je over 10 minuten ophalen' Glimlacht ze en verdwijnt uit de ruimte.

Het kantoor heeft een glazen want wat een prachtig uitzicht geeft over de stad. De deur zit links van het kantoor en de grote boekenkast staat rechts tegen de muur. In het midden staat een glazen bureau met een zwarte bureau stoel erachter.

Ik zet mijn doos neer en ga zitten. Ik draai een paar rondjes om mezelf te kalmeren.

'Ben je er klaar voor?' Ik stop met draaien als ik een stem achter me hoor. Diana kijkt me met een glimlach aan.

Als ik wil opstaan merk ik dat ik zolang heb gedraaid dat ik erg duizelig ben. Meteen ga ik weer zitten waardoor Diana begint te lachen. 'Haha, ben je zo nerveus meid?' Vraagt ze lachend maar met medeleven.