HUGO BOSS VS Me

HUGO BOSS VS Me [30]

Hallo peepz!

Het één na laatste hoofdstuk mensen! Sorry dat het lang duurde maar ik stelde het een soort van uit:x Sorry!

Geniet ervan en laat mij weten wat je vind!

Veel lees plezier

____________________________________________

Zoey staat naast mij in de lift, te springen. Ik kik haar aan en vertel voor de zoveelste keer dat het allemaal goed komt. Ik weet dat het niet helpt om het haar te vertellen maar toch voel ik de drang.

Ik wil haar kalmeren maar dan gaan de lift deuren open en sprint ze naar de deur. Ze doet geen moeite om de code in te toetsen en haar sleutels te pakken- als ze die nog heeft.

Ik loop naar haar toe om de deur te openen maar door haar constante gebonk op de deur wordt er al snel opengedaan door Ted. Het lijkt erop of hij zijn mond wil open trekken maar zodra hij Zoey ziet verzacht zijn gezicht en zet een stap opzij.

Zoey rent langs hem zonder iets te zeggen en verdwijnt de grote ruimte in. De woonkamer is altijd vlekkeloos geweest. Hij is altijd steriel en schoon geweest en er lag nooit iets op de grond. Maar dat is allemaal verandert.

Op het tapijt bij de bank liggen veel auto's, barbiepoppen en lego blokjes. De schoonmaakster is druk bezig om de keuken tafel schoon te maken omdat er allemaal stift vlekken op zitten. Ik lach bij het idee dat de jongens met de drie kinderen hebben zitten kleuren.

Het is laat maar dat kan Zoey niet schelen. Ze wil haar kinderen zien en dat snap ik heel goed. Ze rent richting onze slaapkamer omdat ik haar heb vertelt waar ze slapen.

Ik ren haar achterna en zie een vermoeide Andrew van de trap komen. Ik heb geen aandacht voor hem omdat ik mijn gekke vriendin aan het achtervolgen ben die haar kinderen heel graag wil zien.

'Zoey' Sis ik maar ze negeert me. Als ze bij de deur is van Owen en Vanessa trekt ze de deur tot mijn verassing zachtjes open. Ze loopt op haar tenen naar het donker toe en dan ben ik haar ut het zicht.

Ze sluit de deur niet. Wat mij opnieuw verbaasd. Ik ging ervan uit dat ze even alleen met hun wou zijn. Ik kijk de kamer in en zie dat Zoey eerst naar het linker bed loopt en dan naar het rechter bed. Als ze op kijkt in het nachtlampje zie ik dat de tranen over hang wangen stromen.

Ik wil naar haar toe gaan maar word tegen gehouden door een stem. 'Hugo?' Ik kijk naar de kleine Milan die zachtjes en onzeker aan mijn shirt trekt. 'Ja' Fluister ik en kijk hem liefdevol aan.

Ik weet dat ik hem nog maar net ken, maar het lijken al jaren. Het zou mij niks verbazen als ik vannacht droom over de geboorte van alle drie.

'Wie is die gekke vrouw?' Ik moet zachtjes lachen door zijn vraag. Hij ziet mijn gezicht in een lach veranderen en ook hij moet lachen. 'Dat is Zoey Milan. Ze is je nieuwe moeder' Ik zie zijn ogen groot worden. Dan kijkt hij opzij naar Zoey die liefdevol bij elk bed staat. Ik kan zien dat ze de grootste moeite heeft om ze niet uit hun bed te halen en te knuffelen.

'Ben jij dan mijn nieuwe papa?' Vraagt hij aan mij. 'Ja, ja dat klopt' Lach ik hem toe. Hij wil wat zeggen maar wordt verstoord door Owen die wakker is geworden. Zoey begint harder te huilen zodra Owen onzeker de woorden over zijn tong laat rollen.

'Mama?'

Ik gebaar Milan snel dat hij mee mag de kamer in en loop naar Zoey die ik net op tijd kan opvangen voor ze op de vloer belandt. 'Mama!' Roept Owen als hij Zoey ziet. Hij gaat meteen staan in het bed en springt op en neer.