HUGO BOSS VS Me

HUGO BOSS VS Me [9]

Hallo!

Hier een nieuw hoofdstuk voor jullie lieve mensen:) Dit keer is het niet zo lang maar lang genoeg om te genieten. Dus geniet ervan en laat me weten wat jullie vinden!

Foto: Ted! En ja dit is het goede hoofdstuk waar ik hem inzet. (Vorige hoofdstuk had ik hem per ongeluk gezet terwij het in deze moest) Hij heeft blond haar trouwens.

_______________________________________________________________

De volgende dagen verlopen makkelijk. Meneer Persson ligt 4 dagen lang alleen maar op bed en ik, ik zit de hele tijd op het bureau met werk bezig.

Als ik genoodzaakt ben om weg te gaan is John er. Ik moest een paar vergaderingen overnemen zodat ik aantekeningen kon maken voor meneer ik-lig-heerlijk-sexy-op-bed.

'S Nachts bleef Stefan bij zijn zoon om er voor te zorgen dat er altijd iemand bij hem was.

'Zoey?' Ik kijk de ruimte in als ik John op de bank zie met iemand naast hem. Hij is wakker. 'Goedemiddag meneer Persson' Glimlach ik zakelijk.

'Wat doe je hier?' Vraagt hij nieuwsgierig.

Meen je dit serieus!? Ik zorg al 4 dagen voor je pipo!

'Uhm' Zeg ik aarzelend. Wat moet ik nu zeggen. Hij ziet er wel al een stuk beter uit, alsof die nu wel in staat is om mij te ontslaan.

Voor ik antwoord kan geven begint John hard te lachen. Mijn ogen landen dodelijk op hem, wat is er zo grappig?

'Hij weet niet meer dat hij jou heeft ondergekotst en je voor hem heb gezorgd de afgelopen 4 dagen!' Schreeuwt John uit als er tranen over zijn wangen rollen.

Met een opgetrokken wenkbrauw kijk ik hem aan. 'Serieus John' Zeg ik afkeurend als ik een paar stappen naar de bank zet.

'Kom op jongens, dit is gewoon zo grappig!' Gaat hij verder.

'John!' Roep ik als hij bijna op de grond valt van het lachen. 'Ja ja ik ga al. Maar onthoud de volgende keer dat je mij niet iets hilarisch moet vertellen als ik er niet om mag lachen' Hij verlaat lachend het huis waarna we op de gang nog een zachte schreeuw horen.

Voor ik kan nadenken wat er net is gebeurd kijkt meneer Persson mij boos aan. Ik heb hem toch goed geholpen! 'Is het waar?' Vraagt hij als ik naar hem op de bank ga zitten.

'Jaaaaa' Zeg ik langzaam. Ik moet een lach onderdrukken als ik terug denk aan John toen ik het vertelde. Hij moest zo hard lachen dat hij de auto stil had gezet om 5 minuten lang keihard te lachen, mafkees.

'Waarom was je zo dichtbij me dat ik dat kon doen?' Verbaasd kijk ik hem aan. Hij spreekt weer met zijn strenge toon, hij is weer de oude.

'Wow' Kan ik uitbrengen. 'De meeste mensen zeggen sorry of vragen of het erg was, maar natuurlijk moet u weer een kut opmerking maken' Lach ik sarcastisch.

'Zo ben ik' Zegt die alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Nou nee dat is dus niet zo!

'Ja, en zo zal je altijd blijven' Bijt ik hem toe. Ik bedenk me niet en sta op. Als hij me kan beledigen is die weer de oude dus is die mij niet meer nodig, eikel.

'Zei je nou je tegen mij?'

'Omg!' Ik haal een hand door mijn haren in frustratie. 'Ik heb 4 dagen voor je gezorgd. Ik heb je gevoed als een kind, ik heb je gedouchte als een baby en ik heb je geholpen als mijn baas' Roep ik boos naar hem. Bij elke "je" die ik zeg roep ik een beetje harder om mijn punt te maken. Ik weet niet wat mijn punt is, maar daar kom ik nog wel achter.