11| Gidenlerle yaşanmaz.

2.3K 243 60
                                    

İyi okumalar, oy ve yorum atmayı unutmayın.

İyi okumalar, oy ve yorum atmayı unutmayın

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

-Pars'tan-

"Kesin ikinizde sesinizi." dedim sertçe susmayan ikizlere.

"Ov sert oğlan, Adin'nin yanında hiç böyle değilsin ama?" dedi Laçin alayla ve kahkaha attı.

Sinirle homurdandığımda Çağan merakla sarı gözlerini bize çevirdi "Adin'de kim?" dediğinde Aktuğ ona cevap verdi.

Çağan ikizinin aksine kahverengi saçlara ve sarı gözlere sahipti ayrıca saçlarının arasında ise sarı tutamlar vardı.

Çağlar ise onunla aynı yüze sahipti ama gözleri mavi iken saçlarında ise mavi tutamlar vardı.

Asıl sorun ise ikisi de manyağın tekiydi.

"Liderimiz, aynı zamanda hepimizi kurtaran kişi." dedi kısaca ve elinde oluşturduğu küçük kar tanesini Laçin'in saçına koydu.

"Onunla ne zaman tanışacağız?" dedi Dicle soğuk bir ses ile.

Koyu mor saçları ve lila gözleri vardı ayrıca gözleri sizi garipçe içine çekiyordu, bu da hipnotize gücününden kaynaklanıyordu.

"Eve varmak üzereyiz zaten, o zaman tanışırsınız." dedim ve kollarımı hafif gerdim.

Adin'nin intihar olayından sonra her tarafa onu karanlığımla yolluyordum zira o gün onu kaybedeceğimi sanmıştım.

O benim kurtarıcımdı.

Beyaz eve vardığımda gülümsedim, kendimi cidden evimde gibi hissetmiştim ve bu his garipti.

Hayattımda ilk defa evim diyebileceğim bir yer olmuştu.

İçeriye girdiğimizde Çağlar ve Çağan hızla kendilerini koltuklara fırlatmışlardı ve sızlandılar.

"Çok yoruldum.." dedi sızlanarak Çağan, Çağlar ise onu onaylarcasına kafasını salladı.

"Yanlız Laçin'nin korumayı bildiğiniz kızarmış tavuğa çevirmesi.. valla semden korkulur." dedi Dicle gülümseyerek.

Hiçbirimiz nedense garipsemiyorduk sanki yıllardır arkadaştık.

Evin sessizliği ile yutkundum, Adin belli ki evde değildi ama saat oldukça geç olmuştu.

"Adin nerede?" dedi Aktuğ etrafına bakarak ben ise kaşlarımı çattım ve karanlığıma ulaşmaya çalıştım.

Karanlık benim dostumdu, çağrıma cevap verecekti.

"Tepede.." diye fısıldadı zihnimde ki Lumin ve o an ağlayan Adin zihnimde belirdi.

Adin/Gerçek Ailem (Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin