Tamamlandı.
Adin Azad, çocukluğundan beri ölüleri görebilen bir çocuktur ve 6 yaşında para karşılığı laboratuvara satılmıştır. Laboratuvardan asla kaçamayacağını düşünüyordu.
Ta ki laboratuvar'da çıkan o felaket sayesinde kurtulana kadar...
İyi okumalar dilerim, oy ve yorum atmayı unutmayın.
Öpüldünüz, sonda ki teşekkür notunu okumadan geçmeyin <3
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yazar'dan (1 hafta sonra)
"Herkes lütfen dikkatini bana versin." diyen gence döndü kalabalık, herkesin gözleri inançla parlıyordu.
Genç çıktığı binanın tepesinden kalabalığa bakıyordu, rüzgar saçlarını ve çıplak omuzlarını okşuyordu.
Üzerinde boğazlı bir dar tişört vardı, kol kısımları olmayan tişörtü dirseklerine kadar gelen eldiven yüzünden omuz kısmı açıktı.
Saçları dalgalanırken arkdaşlarına ve ailesine başı ile selam verdi.
"Çocukluğumuzu, insanlığımızı, sevdiklerimizi kaybettik ve bunun sorumlusu olan canavarları artık temizleyeceğiz." gencin sert ve gür sesi ile öfkeli kalabalık kaynadığını hissetti.
"Bugün.. intikam günüdür." dedi yeşil gözleri delici bir ışıkla parlarken arkasında duran ay ışığı güzel yüzünü ortaya çıkartıyordu.
"İntikam!" diye bağıran kalabalık ile dudaklarında bir gülümseme belirdi gencin.
Kibirli ve öfkeli gözleri kalabalıkta gezinmeye devam etti ve son kez emir verdi.
"Gidin, bu gece Alas o canavarların kanına bukanacak." diye bağırdı, öfkeli kalabalık onu onaylarken herkes ayrılmaya başladı.
Derin bir nefes alarak arkasını döndü ve aya baktı derin gözlerle, ne düşündüğü belirsizdi.
"Yanındayım voleur." duyduğu fısıltı ile arkasını döndüğünde güzel kadın ona bakarken gülümsedi.
Ay ışığının vurduğu güzel yüzü bu gülümseme ile ilahi bir görüntü oluşturuyordu.
"Biliyorum matmazel, bu gece uzun bir gece olacak sizin için." dediğinde Maryam bir şey demeden sadece gülümsedi.
Yok olan Maryam ile Adin koşarak binadan atladı, gözleri son kez kibirle ay ışığına bakarken etrafını kaplayan karanlık ile kıkırdadı.
Gencin kıkırtısı gecede yankı uyandırırken aniden yok oldu bir esinti ile.
Etrafına baktığında bulunduğu başka bir evin çatısı ve belinde ki ellerle gecenin karanlığında parlayan kırmızı gözlere döndü.
"Ne yaramaz, sana bunu yapmamanı söylemiştim." dediğinde sadece omzunu silkti genç.
Pars kızılları ile karşıda ki genci süzüyordu daha bir hafta önce kucağında ağlayan bu beden şimdi ise kibirle etrafına bakıyordu.
