Stalked by Styles (Greek Harry Styles Fanfic)

Chapter 9

Ήρθε και η Πέμπτη. Σήμερα στο σχολείο όλα πήγαν καλά, κανένας δεν με κοιτούσε περίεργα. Ελπίζω να ξεχαστεί όλο αυτό το δράμα με τον Harry. Σήμερα η κα.Βούλα μας πήρε τηλέφωνο για μια έκτακτη συγκέντρωση στο θεατράκι. Με λίγα λόγια θα φάω στα μούτρα τον Harry και το απόγευμα.

Περιμένω τον μπαμπά στη θέση του συνοδηγού γιατί δεν θα προλάβω να φτάσω στην ώρα μου αν πάω με τα πόδια.

" Νόμιζα ότι έχετε πρόβα μόνο τις Κυριακές" μου λέει καθώς μπαίνει στο αμάξι και ξεκινάει την μηχανή.

" Δεν θα κάνουμε πρόβα σήμερα, απλά η κα.Βούλα θέλει να μας πει κάτι σημαντικό "

Μετά απο 5 λεπτά

" Μπαμπά, μπορείς να με αφήσεις εδώ!" λέω καθώς πλησιάζουμε τον προορισμό μας

" Όχι,θέλω να σε αφήσω ακριβώς μπροστά από την πόρτα " με κοιτάει χαμογελαστά . Δεν θέλει να με γλυτώσει απο το περπάτημα, θέλει να δει τι άτομα είναι στην χορωδία.

Καλά μπαμπααα...... σκέφτομαι, και κοιτάω έξω απο το παράθυρο καθώς φτάνουμε πιο κοντά στην είσοδο. Γαμώτο , o Harry είναι δίπλα από την εξώπορτα με το τσιγάρο στα χείλι και αν τον δει ο μπαμπάς μου..... τέρμα η χορωδία. Κουνάω το κεφάλι μου προς στα δεξιά στον Harry κάνοντας του νόημα να φύγει από εκει, αλλά κάθετε και με κοιτά σαν χαζός.

"Εδώ καλά είναι αγάπη μου ;"
Εννοείται, αφού έχεις σταματήσει ακριβώς μπροστά από την πόρτα,σκέφτομαι.
"Ναι ναι, μια χαρά, αντίο!" Βγάζω τη ζώνη μου αλλά μου μιλάει πριν προλάβω να ανοίξω την πόρτα
"Αυτό το αγόρι είναι στη χορωδία μαζί σου;" Δεν κοιτάει εμένα, τον Harry κοιτάει με ένα απειλητικό βλέμμα.
"Αμ...ναι" Δεν λέει τίποτα και επικρατεί ησυχία για λίγα δευτερόλεπτα. Κοιτώ έξω από το παράθυρο τον Harry που έχει αυτό το χαμόγελο πάλι στα χείλη του. Κάτι ετοιμάζει αυτός και δεν θέλω να μάθω τι είναι..
"Εγώ πρέπει να πάω. Τα λέμε στο σπίτι μπαμπά! " βγαίνω επιτέλους από το αμάξι και γυρνάω να τον κοιτάξω
"Θα έρθω να σε πάρω εγώ, να με πάρεις τηλεφωνώ μόλις τελειώσεις και πρόσεχε. " όταν πρόκειται για αγόρια και την ασφάλεια μου,ο μπαμπάς δεν αστειεύεται.
"Ένταξη μπαμπά,σ'αγαπω "
"Και εγώ σ'αγαπώ " μετά από αυτό γυρνάω προς την πόρτα και πάω να μπω. Ακούω τη μηχανή του αμαξιού να ξεκινά και λογικά ο μπαμπάς έφυγε. Περνάω δίπλα από τον Harry και πιάνω το χερούλι για να ανοίξω την πόρτα αλλά δεν ανοίγει. Κοιτάω πάνω και βλέπω ότι έχει βάλει τα χέρια του δεξιά κ αριστερά και ουσιαστικά με έχει αγκαλιάσει. Γυρνάω από το σοκ και βλέπω ότι αν το έκανε λίγα δευτερόλεπτα πιο πριν θα τον έβλεπε ο μπαμπάς.
"Harry,να σε ρωτήσω κάτι;" το παίζω ήρεμη και του χαμόγελο γλυκά
"Ότι θέλεις " μου λέει και πλησιάζει λίγο πιο κοντά μου.
"Την παλεύεις ;" του λέω σοβαρά και μου δίνει το πιο απορημένο βλέμμα. Δεν του απαντάω και γυρνάω την πλάτη μου, σκουνταω τα χέρια του από την πόρτα,την ανοίγω και μπαίνω μέσα. Όλα τα παιδιά είχαν ήδη καθίσει, κάθομαι και εγώ και ανεβαίνει η κα.Βούλα στη σκηνή. Ακούω και την πόρτα να κλείνει και αυτό σημαίνει ότι ο Harry αποφάσισε να μας κάνει τη τιμή και να έρθει. Περπατά χαλαρά και φτιάχνει το μαλλί του. Κοιτάει δεξιά και αριστερά και με βλέπει, οχ... έρχεται και κάθετε δίπλα μου.
"Τόσες θέσεις υπάρχουν, εδώ βρήκες να κάτσεις ;" ψιθυρίζω
"Μ'αρέσει πολύ αυτή η θέση,είναι πολύ βολική, θες να κάτσεις ;"
"Αν κάτσω στη θέση σου θα πας αλλού;" σηκώνω κλασικά το ένα φρύδι "Όχι,όχι δεν κατάλαβες, εγώ θα κάτσω στη θέση αυτή άλλα και εσύ απλά θα κάτσεις πάνω μου" λέει και μου κλείνει το μάτι
"Τι ακούω θεέ μου" λέω κοιτώντας προς τα πάνω και τον ακούω να γελάει.
"Καλησπέρα παιδιά,λοιπόν έχω να σας ενημερώσω για μια διασκεδαστική δραστηριότητα που μας έστειλε το Υπουργείο να κάνουμε "
Υποργειο?? Αα ναι, είναι κρατική χορωδία.
"Θα σας χωρίσω σε ομάδες των 2 και ακούστε τώρα τι θα γίνει " το πλατύ της χαμόγελο μου λέει ότι της άρεσε αυτή η δραστηριότητα, ελπίζω να αρέσει και σε εμάς.
"Ο κάθε ένας θα ανοίξει το κινητό του και θα δει πιο είναι το τελευταίο τραγούδι που άκουσε, αυτό το τραγούδι θα πρέπει να το τραγουδήσει ο άλλος! Δεν είναι τέλειο ;"  μας κοίτα γεμάτη ενθουσιασμό και χαρά. Κανένας από εμάς δεν μιλάει...τι να πούμε ; Αν ο άλλος ακούει heavy metal θα πρέπει εγώ να χαλάσω τις φωνητικές χορδές μου;
"Μη κάνετε έτσι βρε παιδιά, θα σας αρέσει, είμαι σιγουρη. Λοιπόν, τώρα θα κάνουμε τις ομάδες. Θα σας αφήσω να επιλέξετε τον συνεργάτη σας για 5 λεπτά " κατεβαίνει από τη σκηνή και μπαίνει στο γραφείο της.
Εγώ με ποιον να κάνω ομάδα; Δεν ξέρω κανεναν...
"Απ' ότι φαίνεται θα είμαστε μαζι." Γυρνάω και τον κοιτάω. Είναι η μόνη μου επιλογή.... ελπίζω να έχουμε παρόμοια γούστα στη μουσική.
"Έτσι φαίνεται "
"Ελπίζω το τελευταίο τραγούδι που άκουσες να μην είναι Bieber "
"Άκουγα το I'm a Barbie girl, νομίζω θα σου ταιριάζει πολύ αυτό το τραγού-" Δεν μπορώ να τελειώσω τη πρότασή μου διότι έχω σκάσει στα γέλια. Τον φαντάζομαι ντυμένο τα ροζ και με μια ξανθιά περούκα. Προς έκπληξη μου γελάει και αυτός. Εδώ και πόση ώρα μιλάμε σαν κανονικά άνθρωποι, καλά,όχι τόσο κανονική αλλά τα πηγαίνουμε καλά. Μήπως δεν πρέπει να συμβεί αυτό; Ο Ιάσονας με προειδοποίησε για αυτόν και την παρέα του...
"Σοβαρά τώρα, ποιό είναι το τελευταίο τραγούδι που άκουσες;"
"Χμ,μισό να δω" βγάζω το κινητό από την τσέπη και ψάχνω τα τραγούδια
"Θα τραγουδήσεις το spectrum του Zedd "
"Το αγαπώ αυτό το τραγούδι " μου λέει και το χαμόγελο του είναι γλυκό,όχι το συνηθισμένο που δίνει σε όλα τα κορίτσια.
Συνεχίζει,
"Εσύ θα τραγουδήσεις το bet u wish της Raye."  Ποιά είναι αυτή;
"Δεν την έχω ακούσει ποτέ"
"Θες να σου στείλω το τραγούδι;"
"Οκ" ανοίγουμε το Bluetooth και μου στέλνει, ξαφνικά μου έρχεται μήνυμα από το δέντρο,oχ
"Δέντρο ;" τι του λες τώρα ;
"Είναι μια πλάκα που κάνουμε..."
"Αχα..." νομίζω κατάλαβε ότι λέω βλακείες αλλά δεν συνεχίζει την κουβέντα πάλι καλά.
"Καλα μου παιδιά, ένας από κάθε ομάδα να έρθει και να γράψει τα ονόματα σας." Είπα η κα.Βούλα.  Πότε βγήκε και δεν το κατάλαβα ;
"Πάω εγώ"
"Εντάξει" λέω και ο Harry σηκώνετε και πάει να μας γράψει. Δεν θα δω το μήνυμα τώρα γιατί δεν έχω όρεξη.
Νιώθω δόνηση στα χέρια μου και βλέπω ότι είναι ο μπαμπάς.
"Έλα"
"Είμαι έξω,όταν τελειώσεις έλα."
"Οκ"
"Παιδιά, μπορείτε να φύγετε, Τα λέμε ." Πρέπει να φύγω γρήγορα, αν με δει ο μπαμπάς με τον Harry και ειδικά αν μάθει ότι είμαστε μια ομάδα θα με φέρνει και θα με πηγαίνει σπίτι κάθε φορα και δεν το θέλω αυτό.
Σηκώνομαι και περπατάω γρήγορα προς την πόρτα και μετά προς το αμάξι.
"Γεια σου μπαμπά "
"Πως πήγε γλυκιά μου;"
"Μια χαρά,πάμε; "
"Πάμε"

Συγγνώμη για την καθυστέρηση αλλά τι να κάνω; Πρέπει να περάσω την τάξη >.
Επίσης χαίρομαι τόσο πολύ που βλέπω ότι ψηφίζετε και κάνετε σχόλια, συνεχίστε ❤ όπως πάντα θα διορθώσω τα λάθη αύριο. Ελπίζω να σας αρέσει ☺