" Μαμά , να σε ρωτήσω κάτι?" κάθετε απέναντι μου στο τραπέζι.
" Ρώτα κορίτσι μου." μου λέει καθώς τρώει μια μπουκιά από το νόστιμο βραδινό που έφτιαξε.
" Ξέρεις τον παντοπώλη ε..? " Είμαι μόνη με την μαμά στο τραπέζι. Ο μπαμπάς και ο Αλέξανδρος είναι σε έναν αγώνα οπότε μπορώ να μιλήσω ελεύθερα για αγόρια.
" Ναι θα τους κάνουμε το τραπέζι σε αυτόν και την οικογένεια του την άλλη εβδομάδα." μόλις το ακούω αυτό πάω να πνιγώ. Από που κι ως που?
" Γιατί θα τους κάνουμε το τραπέζι ? " ρωτώ απορημένη
" Ο πατέρας σου είναι στον αγώνα μαζί με τον Θανάση που είναι ο παντοπώλης και τον γιο του, νομίζω Φίλιππο τον λένε."
" Για αυτόν ήθελα να σε ρωτήσω.....Να.. μου είπε να βγούμε και εμένα μου αρέσει αλλά θέλω και τη δική σου γνώμη."
" Δεν τον ξέρω αλλά ξέρω ότι είναι από τα ελάχιστα αγόρια που συμπαθεί ο μπαμπάς σου. Αυτό μόνο καλό μπορεί να σημαίνει. "
" Θα πάμε αύριο να φάμε στο μαγαζί του θείου του. Μπορείς να το πεις εσύ στον μπαμπά ;"
" Μην ανησυχείς, θα τον φροντίσω εγώ τον πατέρα σου."
" Ευχαριστώ μαμά και χαίρομαι που δεν χρειάστηκε να παραγγείλω και απόψε φαγητό. " της λέω χαχανιζοντας
" Παρακαλώ και μη με κάνεις να φτιάξω φασολάδα για αύριο "
" Όχι σε παρακαλώ " λέω λες και η ζωή μου εξαρτάται από αυτό και καταλήγουμε να σκάμε στα γέλια και οι δύο.Είναι σχεδόν μεσάνυχτα και εγώ που είμαι; Στο κρεβάτι μου. Αυτό παθαίνω όταν η φίλη μου λείπει το σαββατοκύριακο. Δεν λέω, το κρεβάτι μου δε με χαλάει αλλά θα προτιμούσα να είμαι έξω. Βλέπω βιντεάκια στο λάπτοπ μου όταν ο ένας πολύ γνωστός ήχος ακούγεται από το κινητό μου. Λες να είναι το δέντρο; Όχι...είναι μήνυμα από έναν αριθμό που δεν ξέρω. Λες να είναι κανένας καινούργιος θαυμαστής ; Oh God. Το ανοίγω
* Αύριο μετά τη χορωδία πρέπει να βρεθούμε να κάνουμε πρόβα τα τραγούδια. Σπίτι μου ή σπίτι σου;*
Γουόου! Μισό. Είναι ο Harry αυτός ; Και μου ζητά να βρεθούμε; Γ@μω τη χορωδία μου. Ξέχασα ότι θα τραγουδήσουμε. Αχ, δεν θυμάμαι ούτε τον τίτλο του τραγουδιού. Αύριο πρέπει να αρχίσουμε πρόβες. Δεν μας έχει πει πότε θα τραγουδήσουμε άλλα ελπίζω να μην είναι σύντομα.
* Στο δικό μου το σπίτι δεν υπάρχει περίπτωση να βρεθούμε. Είναι Κυριακή και όλοι θα είναι στο σπίτι. * Του στέλνω το μήνυμα. Ο πραγματικός λόγος που δεν πρέπει να βρεθούμε στο σπίτι μου είναι ότι απλά θα τον σκοτώσει ο μπαμπάς μου αν μας δει μαζί.
* Οκ, τότε θα βρεθούμε στο δικό μου. Δεν θα είναι κανένας εκεί, θα έχουμε την ησυχία μας.* μου απαντά αμέσως.
Ελπίζω να μη φρικαρω αύριο στο σπίτι του. Δεν είμαι χαζή και μπορώ να δω ότι ο Harry είναι κούκλος αλλά θα βγω με τον Φίλιππο.
* Καλύτερα να ακούσεις το τραγούδι για να αρχίσεις να μαθαίνεις τα lyrics. *
Μου στέλνει και άλλο μήνυμα.
* Αμ... δεν θυμάμαι το τραγούδι...☺* θα με βρίσει τώρα;
* Αν σου πω ότι ούτε εγώ θυμάμαι...*
* Τέλεια! Εσύ πρέπει να τραγουδήσεις το spectrum του Zedd*
* Ααα ναι, εσύ το bet you wish της Raye.*
* Οκ. Πόση ώρα θα κάνουμε πρόβα ; *
* 5 τουλάχιστον* τη παλεύει ;
* Τι;;;;*
* Πλάκα κάνω. Δεν ξέρω, όχι πολύ.*
* Οκ,τα λέμε αύριο. *
* Καληνύχτα Ρωξάνη*...Δηλαδή ο Harry δεν παίζει να είναι αυτός που μου στέλνει τα μηνύματα.... για να είναι αυτός πρέπει να έχει 2 κάρτες ή 2 κινητά. Δεν νομίζω ότι κάποιος σαν τον Harry Θα έκανε κάτι τέτοιο μόνο και μόνο για να μου μιλήσει. Ο Harry είναι τύπος που θα έρθει και θα σου την πέσει ξερά, δε θα κάτσει να γνωρίσει πρώτα κάποια. Αυτή την εντύπωση έχω γι'αυτόν. Τεσπα, μάλλον αν κάθομαι και τον σκέφτομαι μπορεί να αρχίσει να μου αρέσει και αυτό δεν είναι μέσα στα σχέδια μου. Ας κοιμηθώ γιατί αύριο με περιμένει μεγάλη μέρα.
Έχω μια ερώτηση για εσάς και θέλω όλες όσες διαβάζετε την ιστορία μου να απαντήσετε!
Σε κάποια φάση οι σχέσεις θα γίνουν πιο ρομαντικές και θέλω να ξέρω αν θέλετε να τα γράφω αναλυτικά. Θέλω να ξέρω αν είστε άνετες με αυτά . Πλζζζ πείτε μου τη γνώμη σας στα Comment! !
YOU ARE READING
Stalked by Styles (Greek Harry Styles Fanfic)
FanfictionΗ Ρωξάνη,μια κοπέλα 16ετών μετακομίζει με την οικογένεια της στην επαρχεία.Στο καινούργιο της σχολείο θα κάνει γρήγορα φίλους αλλά κάποιος άγνωστος δεν θα σταματά να της στέλνει μηνύματα. Τον ξέρει? Θα μάθει ποιος είναι?