Stalked by Styles (Greek Harry Styles Fanfic)

Chapter 16

Harry's pov

Ελπίζω ο Louis να έμαθε κάτι. Μου έστειλε μήνυμα να τον περιμένω πίσω από το σχολείο για να μου πει. Ελπίζω να έμαθε το  ονομα του.
" Harry " ακούω το όνομα μου και γυρνάω από την άλλη για να δω ποιος με καλεί. Ο Louis, έρχεται πιο κοντά.
" Καλησπε-"
" Έμαθες ποιος είναι;" Τον διακόπτω και περιμένω με αγωνία την απάντηση σου.
" Αμ.. όχι ακριβώς.."
" Τι εννοείς όχι ακριβώς ;" Να αρχίζω να θυμώνω τώρα ;
" Έμαθα ότι θα βγουν τη Τετάρτη. Το όνομα σιγά μη μου το έλεγε ρε, η κοπέλα χαζή δεν φαίνεται. " Μπορώ να πω ότι τα έχω πάρει τώρα, όχι με τον Louis όμως.
" Είδες ρε όταν σου λέω ότι αυτοί θα τα φτιάξουν. Γαμωτο! " Σχεδόν φωνάζω και στο τέλος κλωτσαω μια κολόνα που υπάρχει δίπλα μου.
" Ρε, ξεκολλα! Μπορεί να είναι απλά φίλοι! "
" Μια γυναίκα και ένας άντρας δεν μπορούν να είναι απλά φίλοι...ειδικά στα 16 που οι ορμόνες κάνουν σαν τρελές! "  Είμαι σίγουρος ότι είναι μαζί... τι βλάκας που είμαι! Έπρεπε να κάνω κίνηση όταν είχα την ευκαιρία. Αλλά δεν το βάζω κάτω. Αν όντως τα έχουν δεν νομίζω ότι θα είναι δύσκολο να τους χωρίσω...
" Πότε είπες ότι θα ξανά βγουν ; " Ρωτάω, ήρεμος πλέον και σκεπτικός.
" Τη Τετάρτη. "
" Οκ, εντάξει mate.  Ευχαριστώ που προσπάθησες να μάθεις."
" Δεν είναι τίποτα Harry, μου έχεις κάνει τόσες χαρές " δίνουμε μια αδελφική αγκαλιά, λέμε αντίο και πάμε ο καθένας στο σπίτι του.

Ρωξάνης pov

Πο πο,  έσκασα. Δεν ξανά τρώω τόσο πολύ! Και αύριο έχουμε το τραπέζι με την οικογένεια του Φίλιππου. Πφφ. Και την επόμενη μέρα θα βγούμε το δεύτερο μας ραντεβού. Ανυπομονώ τόσο πολύ! Σε λίγο θα πάμε για ψώνια με την Ισαβέλλα, η μάνα μου μου είπε να βάλω φόρεμα αύριο και μιας που έψαξα τη ντουλάπα μου και φόρεμα μη πρόστυχο δεν είχα, πρέπει να πάω για ψώνια...
Φοράω ένα απλό τζιν, μια απλή άσπρη μπλούζα και τα Stan Smith μου. Από μακιγιάζ μόνο μάσκαρα και το αγαπημένο μου baby lips. Βάζω το κινητό και το πορτοφόλι μου στη τσάντα και κατεβαίνω στη κουζίνα όπου η μαμά βάζει κάτι ψώνια στο ψυγείο .
" Μαμά, θα πάω να αγοράσω εκείνο το φόρεμα που λέγαμε, θα μου δώσ-"
" Ζητά από τον πατέρα σου,τώρα έχω δουλειά. Αα και μη πάρεις τίποτα τρελό, όλη η οικογένεια θα είναι.."
Εννοείται πως πρέπει να ζητάω λεφτά πάντα από τον μπαμπά. Κουνάω καταφατικά το κεφάλι μου και πάω στο σαλόνι όπου ο μπαμπάς διαβάζει ένα βιβλίο.
" Μπαμπακουλι μουυυ "
" Το πορτοφόλι μου είναι στο τραπέζι." Μου λέει λες και διάβασε το μυαλό μου. Το παίρνω και του το δίνω.
" Πόσα θες αγάπη μου;" με ρωτά καθώς το ανοίγει.
" Όχι πολλά, ένα φόρεμα θα πάρω. " Βγάζει και μου δίνει ένα αρκετά ικανοποιητικό ποσό που με ευχαρίστηση παίρνω και βάζω στο δικό μου πορτοφόλι. Μετά αρχίζω το δρόμο μου προς το εμπορικό που θα συναντήσω την Ισαβέλλα.