Aniden

16

Yeni bir gün yeni bir başlangıçtır her başlangıç ise hayatımızda ya mucizedir ya da yanılgı ve buna karar verecek olanlar da biz insanlarız. Mucize olmasını istiyorsak kötü olan negatif olan her şeyi hayatımızdan çıkarmamız gerekiyordu. Çünkü bu meşakkatli yolda ayağımıza takılan taşları yoldan kaldırmak en iyisi olacaktır. Öyle yapacaktım yapmak zorundaydım yeni bir başlangıç yeni bir hayat en güzeli olacaktı...

Geldiğim kuaförde upuzun siyah saçlarımı kestirip bakım yaptırmıştım birkaç mağza dolaşıp bir sürü kıyafet almıştım sonra ise bir kaç bakım ve makyaj malzemeside alarak alışverişimi tamamlamıştım. Kendime gelecektim çünkü kendime gelmek zorundaydım ben annemin güçlü kızı dedemin güçlü torunuydum.

Çalan telefonumla poşetleri yere bırakarak cebimden telefonu alarak aramayı yanıtladım.

_Kızım nerdesin bakalım?

_Avmden çıktım taksi bekliyorum eve gelmek için.

_Merkez AVM'nin oralarda mı?

_Evet.

_Tamam bende şimdi şirketten çıkacam işim bitti seni alayım birlikte eve geçeriz olur mu güzelim?

_Gerek yok ben tek gelirim.

_Kumsal geliyorum dedim sinirlendirme beni babacım saat 8'i geçiyor bu saatte tek başına gelmeni istemiyorum tamam mı bekle beni orada.

_Tamam bekliyorum.

diyerek telefonu kapattım. Yere bıraktığım poşetleri alarak biraz ilerideki banka geçip oturarak babamı beklemeye başladım.

Biliyorum bir şeyleri değiştirmeye çalışıyor ilgilenip iyi baba olmaya çalışıyordu ama ben izin vermiyordum veremiyordum çünkü bazı şeyler geçse bile hâlâ izini koruyordu. Ona bakıyorum normal baba kız gibi sohbet etmeye çalışıyordu bi karşılık bekliyordu ve ben o karşılığı verdiğim zaman her şey gözümün önüne geliyordurdu.  Beni ne hâle getirdiği hayatımızı mahvettiği aklıma geliyordu.

Çalan korna ile daldığım düşüncelerden sıyrılıp kendime gelmiştim. Babam arabadan inip yanıma gelerek yanı başımda olan poşetlerin hepsini alıp konuşmaya başlamıştı tabi bir yandan da arabaya doğru yürüyorduk. Poşetleri bagaja yerleştirdikten sonra sürücü koltuğa geçerek arabayı çalıştırmış evin yoluna koyulmuştuk.

"Saçlarını kestirmişsin çok yakışmış ama uzunda yakışıyordu."

"Teşekkür ederim."

"Neler yaptın bugün?"

"Sabah biraz daha erken kalkarak çalışma programında olan her şeyi bitirdim konu çalışıp soru çözdüm sonra kuaföre gittim sonra da alışveriş yaparak bir kaç parça bir şey aldım uzun zaman olmuştu alışverişe çıkmayalı.

"İyi yapmışsın bende bir sürü toplantıya girdim biraz yoruldum ama değdi her şey çok güzel gidiyor abinde olsa her şey daha güzel olacak." demesiyle cevap vermedim.
Bir iki saniye bana bakıp tekrar yola dönerek konuşmaya başladı.

"Büyük ihtimalle yemek yememişsindir bende çok acıktım senin sevdiğin restoranta gidelim ders gördüğün yerin oradaki." demişti oraya en son Emre ile gitmiştik waffle yiyip kahve içmiştik güzelde geçmişti.

"Olur." dedim sakince.

Restoranta gelmiş içeriye girmemizle Serkan'ı görmemle gülümsetmiştim.
Babama dönüp "Baba sen masaya geç istersen burada çalışan arkadaşımı gördüm ona selam verip gelirim." dememle ''Tamam" deyip gülümseyerek gitmişti.

Hızlı adımlarla Serkan'a doğru yaklaşmış arkasına geçip gözlerini kapatmıştım.

"Ben kimim?" diye sordum.

"OHAAAA Kumsal" demesiyle ellerimi gözlerinden çekmemle bana doğru dönüp sarılmıştı.

"Hoşgeldin anaa saçlar gitmiş kız ama çok yakışmış güzele ne yakışmaz ki?"

"Yaaa çok teşekkürler."

"Tek misin?"

"Yok ya babamla geldik."

"Uzak dur o zaman benden şimdi senin baban kıskançtır e tabi benimde böyle güzel bi kızım olsa bende kıskanırım hiç bir erkekle konuşmasına izin vermem." demesiyle gülüp koluna vurdum.

"Abartmaaaaa ama evet biraz kıskançlık var her babada olduğu gibi."

"E bı zahmet neyse güzelim sen git babanın yanına bende menüleri alıp gelirim şimdi mazallah patron odasında çıkar sorun yaratmasın." demesiyle "Tamam yavrum." diyerek onun yanından ayrılarak babamın yanına gittim.

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&