Bu ışıltılı hayatı ben seçmedim askim

CUS ÆMONA

-Merve pov's

Son bi kaç gün o kadar alakasız olaylar oldu ki. Tuba'nın durakta kan bulması, İkra'ya araba çarpması (yanında ben yoktum diye oldu), Betül'ü bi adamın takip etmesi... Nie benim hayatım çok normal amk az aksiyon istiyom. ☹️

Betül'ün sunumu o kadar komikti ki. Sunumdan sonra dalga geçmeye devam ettik. Benimle dalga geçmeyin diyo?? çalışsaydın geçmezdik kardesim ikile

Çıkış zili çaldığında hiç birimiz eve gitmek istemedik. Bahçenin ortasında durup napsak diye düşündük bi süre. Herkes ortaya bi fikir attı ama her fikre bi kişi karşı çıktı. En sonunda dedim ki "Arkadaşlar bizden bi bok olmaz hadi birbirimizin yüzüne tükürüp dağılalım"

Keşke cümlelerimi daha iyi seçseydim de yüzüm birden tükürük saldırısına uğramasaydı. Cümlemi bitirir bitirmez Betül ama Büşra olmayan yüzüme bi tükürdü. dedim CUS ÆMONA🤮

Betül'e ettiğim küfürler ve diğerlerinin kahkahları eşliğinde bahçeden çıktık. Diğerleriyle vedalaştıktan sonra biraz ilerlemiştik ki Betül birden bana döndü.

-Merve bize resim kursundan ödev vermişlersi. Benim bikaç şey almam lazım. Koş koş 🏃🏻‍♀️🏃🏻‍♀️

Daha ne olduğunu anlamadan Betül kolumdan beni çekiştirerek yönümüzü değiştirdi. Bana göre hava hoş zaten eve gidesim yok çünkü hava çok güzel. Gökyüzü kapalı yağmur çiseliyo hava da pek soğuk değil. Daha güzel bi hava mı var.

Betül yol boyunca alacağı şeyleri aklına getirmeye çalıştı. Enai bi kağıda yazsaydın böyle olmazdı. En son aklındakileri doğrulamak için Tuba'yı aradı ve ona sordu.

Aslında gitceğimiz yer tramvayla 15dk olmasına rağmen biz yürümeyi sevdiğimiz ve hava güzel olduğu için yürümeyi seçerek 35-40 dakika da falan vardık.

İçeri girer girmez Betül malzemelerini aramaya başladı. Bende etrafı gezmeye. Böle dükkanlara girip saatlerce dolaşabilirim. Herşey çok güzel geliyo gözüme çünkü. Biraz daha gezdikten sonra Betül'ü bulup yanına gittim eşyaları almış kasaya geçiyodu. Ona kapıda beklediğimi söyleyip dükkandan çıktım.

Dükkanın merdivenlerinde oturup etrafı izlerken karşı kaldırımda bi kızın sokağa döndüğünü ve peşinde bi adamı fark ettim. Yanlış anlamayın paranoyak değilim ama adamın haraketleri biraz garipti. Kız büyük ihtimal bizimle yaşıt ya da bizden küçük o an başına bişey gelmesinden korktum açıkçası.

O sırada Betül dükkandan çıktı. Ona hemen anlattım olanı ve kızın peşinden gitmemiz gerektiğini söyledim. Betül daha yeni böle bi olay yaşamışken başkasının yaşamasını asla istemiyceğini bildiğim için cevabını beklemeden yürümeye başladım. İkimiz beraber sokağa doğru yürüdük. Havanın böyle olmasıyla da dışarda daha az insan oluyo tabi.

Hızlıca sokağa girip etrafa baka baka dikkatlice yürümeye başladık. Tam sokağı dönmüştük ki adamın kızı sıkıştırdığını gördüm. Ben daha ne olduğunu anlamadan yanımdan bişey uçtu. Evet uçtu aq

Betül'ü en son havada gördüm sorna adamı yerde küfür ederken. Betül o gazla adamın kafasına bi uçan tekme geçirdi. Bu kızdan arada korkuyorum. Sonra kızın elini tutup koşmaya başladı. Adamın ayaklandığını görüp hemen bağırmaya başladım.

-Betül ananskm beni nie burda bırakıyosun. Gelme lan pezevenk. İMDAT BETÜL BENİ BEKLE BU GELİYO ÜSTÜME ÜSTÜME. LAN HOŞT. GİT KUÇU KUÇU

-MERVE MAL MISIN AMINAKOYİM KOŞSANA NE BEKLİYOSUN KÖPEK Mİ BU

Betülün dedikleri mantıklı geldiği için koşmaya başladım hemen. Betül'le kurtardığı kız önde ben arkada adam hala peşimizde koşuyo ya amınakoyim bırak da bizi bırak