Bu ışıltılı hayatı ben seçmedim askim

Noel Baba

-zehra pov's

Flashback

Çok heycanlıydım çünkü birazdan teneffüs zili çalacaktı ve müdür yardımcısının yanına gidecektik. Dönem başında not ortalamamız yeterli olduğu için İkra, Merve, Betül, Tuba ve Betül Büşra ile erasmus+ başvurusu yapmıştık. Bu yüzden müdür yardımcısı yanına çağırmıştı çünkü programa katılabilen öğrenci sayısı bizim sınıftan çok azdı. Birazdan gidip gidemeyeceğimizi öğrenecektik sanırım.

Gitmek istediğimiz ülkeler arasından ingiltereyi seçmiştik çünkü söz konusu Londraya gitmekti. Londra kırmızı çizgim olmuştu her zaman. Eğer oraya gitmek için ufacık bir ihtimalim bile varsa değerlendirmeliydim.

Kızlarda baya heyecanlılardı çünkü ilk kez başka bir ülkeye gidecektik eğer kabul edilirsek.

Teneffüs zili çaldı ve hocanın sınıftan çıkmasını beklemeden koşarak çıktık aynı anda. Hoca arkamızdan bağırdı ama durmadık. Merdivenleri hızla iniyorduk gören de bizi olimpiyatlarda sanardı.

Kapıyı tıklayıp altı kişi hiç beklemeden dalmıştık odaya. Yazıklar olsun bize.
Müdür yardımcısı Mesut ile küçük bir gerginlik hissedilse de birden bize gülümsedi ve "oturun kızlar" dedi. Ama sadece iki koltuk vardı. Hemen İkra ve Betül oturdu. Sonra bize pis imalı bakışlar attılar sırıtıp.Pü.

"Kızlar başvurunuz değerlendirmedeydi biliyorsunuz." demişti küçük Mesut bize bakarak.

"Evet" diye hızlıca cevap vermişti Merve.

Küçük Mesut "Altınızın başvurusu kabul edildi. Hayırlı olsun" dediği an küçük bir çığlık atmıştım.
Diğerleri de ufak nidalar eşliğinde birbirlerine gülüp seviniyorlardı.

Şok içindeydim. Bunu bekliyordum ama şimdi dank etmişti.
"NE?" diye bağırarak ikinci bir çığlık atmıştım.

LONDRA

LONDRAYA MI GİDECEĞİM?

HAYATIMDA İLK KEZ LONDRAYA GİDECEĞİM

birden diğerlerine baktım hepsi sevinçle birbirine bakıyordu. Sanki içimde çığlık atmaya devam ediyordum. İnanılmaz bir enerji patlaması yaşıyordum. Durmadan yerimde zıplayıp ellerimi çırpmaya başladım ve diğerleri de bana katıldı. Bu zamana kadar okulda aldığım en güzel haberdi. Daha mutlu olamazdım.

Mesut bir şeyler demeye devam etti ama onu asla duymuyordum. Şimdiden hayallere dalmıştım. Ne yiyeceğimizden tutup ne giyeceğime kadar her detayı düşünmeye başlamıştım. Çok güzel olacaktı.

"Ne zaman gidiyoruz?" diyerek birden küçük Mesutun sözünü kestim.

"6 ay sonra" demişti.
Hayal kırıklığına uğramıştım. Nasıl sabrederim mümkün değil. Londraya gideceğim gerçeğiyle 6 ay başka ülkede yaşayamazdım.

"Beni önden gönderseniz?" diye salak bir soru yöneltmiştim. Küçük Mesut bana gülmeye başlamıştı. Ne gülüyon yarrak.

Bir sürü evrak ve izin kağıdını elimize tutuşturup bize göndermişti küçük Mesut.

"İnanmıyorum Londraya gideceğiz" demiştim odadan çıktığımız sırada.

Heyecanım azalmıyordu bir türlü.

Sınıfa çıkınca tekefonumu elime aldım ve hemen Yankıya yazdım.

LONDRAYA GELİYORUM:

Yankı hemen aktif olmuştu.

Yankı:
NE ZAMAN
şaka mı
Ohaa
Bekliyorum😽
Sonunda seni görücem çok heycanlandım odmcldmdl