Türkiye'ye gelmemizin üzerinden üç gün geçmişti. Bu üç gün boyunca hepimiz ailelerimizle vakit geçirmiştik ve geri dönmemize bir gün kaldığı için son günde beraber İstanbul turu yapmak istedik.
Londra'ya gitmeden önce gezmek istediğimiz bazı yerler vardı; Pera palas, Ortaköy ve eminönünü gibi ortamlar
Sabah erkenden uyandım ve gruba baktım diğerleri de uyanmış mı diye, bazı orospucocukları uyuya kaldıgı icin gune kotu başlayalım istemiyordum
gavatistan
ben uyandınız mı
b
etuk hw uyandım ama yatajtan cıkmadım
Tuba neyi bekliyorsun çıkmak için amık
İkra kalktım ben ama zera dun.geceden beri bajmamıs mesajlara
Ben Evet en son 11de bakmıs son yazdıgı seyde metroda uyuyakalmısım olmus ins eve gitmistir
ikra biraz daha bekliyim annesini ararım
(1 saat sonra)
arıyom anasını nerde bu amk kızı
anneside acmadı acaba elektrikler gitti ve hepsinin telefonları kapandı mı
Tuba Yok be Bence basaksehirde bisey oldu yada onların binada
Ben Ne gibi bisey mesela
Tuba Bilmiyom
(1 saat sonra)
Zejra Çıkıyorum evden
ben nerdesin amk malı kac saattir
Zejra Ya ben uyuya kalmışım şarjımda yokmuş ama hazırım şimdi nfpsmfpem
Merve günaydın
ikra öğlen oldu ama sen bilirsin
ben Neyse hazırlanın çıklaım artık Daha kahvaltı yapıcaz
hepimiz hazırlanıp evden çıkmıştık ve vazgeçilmezimiz olan o yüce "çamlık parkına" gelmiştik. Gelirken bir kavanoz çikolata ve kahvaltılık bişeyler almıştık. Masaya oturup hemen yemeklere gömüldük
"önce Pera palasa gideriz zaten sonra acıkıp kumpir gömmeye gideriz" yediklerimizi toplarken konuştum ama yalnızca beni zejra ve merve duymuştu çünkü diğerleri çoktan park alanına doğru koşmaya başlamıştı...
"Neyse biraz yatalım çimlere onlarda gelir" Zehra ilerleyince bizde gittik ve yere uzandık. Diğerleri de gelince kalkıp Pera palasa doğru yola çıktık.
Metroda yer yoktu ve bir süre ayakta gittik ama bir kaç yer boşalınca big boylar olarak biz yani merve ben ve tuba ayakta durduk ve little eziklere oturmalarını söyledik.
durakta inince bir süre yürüdük ve Pers palasa ulaştığımızda hepimiz gerilmiştik; önden hangimiz girmeliydik?
Ben yürürken en öndeydim ama bir anda gerilip en arkaya gittim sonra hepsi birden dönüp bana baktı "ne ya girin işte biriniz"
Hiç biri önden gitmeyince amınıza koyim diyerek gittim ve aşırı nazik adamların önünden geçip içeriye girdik (utançtan oteli sırtlanıcajtım -aslında utanılacak bir şey yok ama işte naparsın öyle hissettim-)
"Hoş geldiniz"
"Hoş bulduk acaba müze kısmına nerden gidebiliriz" yanımıza gelen adama sorduğumda bize eliyle ileriyi işaret etti ve iyi günler diledi
Hepimiz merdivenlere adımladık ve yaklaşık 15-20 dakika boyunca odaları gezip eserlere, tablolara, gazetelere baktık. Gerçekten çok hoş bir yerdi
Oradan çıkıp ortaköye gittik ve kumpirlerimizi alıp sahilde oturduk. Ayaklarımızı denize doğru sallayarak yerken birden arkamızda bir adam belirdi.
"Abla Allah rızası için bi ekmek parası ver" ikra hemen cüzdanını çıkarıp adama para uzatınca adam birden ikranın elini tuttu ve öpmeye çalıştı
Zaten hepimiz gerilmiştik ama bu hareketten sonra daha da korktuk. Yanımda oturan zejraya kalksak mı diyip yavaştan ayaklandım ve ikralara doğru uzandım
O sırada ikrada adamdan elini kurtardı ve hepimiz rahatladık (bugün elini veren yarını götünü verir derler aferin ikra verme elini.)
"Abi adam çok korkunçtu amına koyim bizi denize itme düşüncesi yüzünden ayaklandıö hemen" geri yerime otururken konuşmuştum
"Abi evet varya denize iticek diye o kadar korktum ki" mervede konuştuğunda aslında hepimizin aklından aynı şeylerin geçtiğini anlatmıştık
Akşama doğru eve geldik ve son hazırlıklarımızı yaptık çünkü sabah Londra'ya geri uçuyorduk!!!
*
Havalimanına gelmiştik, gerçekten tek güzel ayrılıkların yaşandığı yer olabilir burası, en azından benim açımdan
Ailelerimiz gidince biz altımız kalmıştık. Oturmuş bekliyorken aklıma zihin okuma işi takılmıştı ve bi anda denemek istemiştim. İleride kafeden kahve alan adamın zihnini okumayı denedim, zorda olsa başardım
'
amına koyim şu fiyatlara bak neyse baharlar gelecek biliyorum'
Aklından geçeni öğrenince hem sevinmiş hem de gülmüştüm. Dönüp bunu diğerlerine söyleyince hepsi kahkaha attı
Kalkıp uçağa gitmeye başladığımız sırada yanımızda iki Almancı adamın konuşmasına şahit olduk "turkiya cennet cennet. Sagulsun reisimiz mis yaptı buraları"
O sırada ikra odaklandı ve adamın elindeki kahvenin üzerine dökülmesini sağladı
Zorla gülüşlerimizi tutup uçağa geçtik
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Harika manzaranın keyfini çıkarmak için kulaklığımı taktım ve cama dönük uzandım.
