Nightfall [Completed]

28

#Nightfall #28

အလုပ်သင်ဆရာဝန်ဘဝမှစ၍ အထူးကုဆရာဝန်အဖြစ် ဖြတ်သန်းလာသည့်တလျှောက် လူနာများစွာကို အခြေအနေမျိုးစုံနှင့် တွေ့ဆုံခဲ့ဖူးသော်လည်း ယခုလို ဝေခွဲရခက်သည့် မွန်းကျပ်မှုမျိုးတော့ တခါမှ မရခဲ့ ဖူးကြောင်း ဝန်ခံရပေမည်။ ချိတ်ထားသော ဆေးပုလင်းမှ တစ်စက်ချင်းကျလာသော ဆေးရည်များကို အကြောင်းမဲ့ ငေးကြည့်နေရင်း ဘာတွေးရမှန်းမသိအောင်ပင် ဗလာဖြစ်နေရပြီ။ ဆေးရုံကုတင်ထက်မှာ မေ့မြောနေသော မြထိပ်ထားကိုလည်း သူထပ်ပြီးစိတ်မပျက်ချင်တော့သဖြင့် မျက်နှာသာလွှဲနေလိုက်မိ၏။

သက်ဝေနှင့် ခရီးထွက်ဖို့သေချာဆွေးနွေးမည့်နေ့တွင်မှ မြထိပ်ထား အရေးပေါ်အခြေအနေဖြစ်နေသည့် အတွက် အိမ်သို့မပြန်နိုင်ခဲ့ပါ။ သွေးများဆင်းနေသော မြထိပ်ထားက ကလေးပျက်ပြီဟုထင်ကြောင်းနှင့် လူနာရှင်ကို ဒေါက်တာဆည်းဆာဦး ဟုသာ ပြောခဲ့သောကြောင့် သူပဲရှိနေရပြန်ပါသည်။ နေသန်က ဖုန်း မကိုင်သဖြင့် သူ့မှာရွေးချယ်စရာမရှိပါပေ။

"ကလေးရဲ့အခြေအနေက သိပ်မကောင်းဘူး။ မိခင်ရဲ့ပုံစံကလည်း အာဟာရ မပြည့်ဝတာမျိုးဖြစ်နေ တယ်။ ကိုယ်ဝန်ဆောင်ကာလမှာ ဖြစ်လေ့ရှိတဲ့ စိတ်ကျရောဂါမျိုးဖြစ်နေတယ်လို့ ယူဆတယ်။ ဒီလိုပဲ ဆက်သွားနေရင် မိခင်အတွက်လည်း အသက်အန္တရာယ်စိုးရိမ်ရပါတယ်"

တာဝန်ခံဆရာဝန်၏ ရှင်းပြမှုကို သူက မည်သို့ တုံ့ပြန်ရမည်နည်း။ တွေးရင်းနှင့်ပင် ခေါင်းတွေပေါက်ကွဲ ထွက်တော့မည်ထင်ရ၏။

"ဦးဦး.."

"မြ.. သတိရပြီလား"

မြထိပ်ထားက လက်မှဆေးပိုက်ကိုထောင်ကြည့်ပြီး ဗိုက်ကိုတစ်ချက်စမ်းကြည့်၏။

"ကလေး... ရှိသေးလား"

"ဘယ်လိုအဖြေမျိုးကို မျှော်လင့်နေတာလဲ မြ"

မြက ခေါင်းခါ၍ ရှိုက်ကြီးတင်ငိုကြွေးနေတော့သည်။ သူ သက်ပြင်းချ၍ မြ ပုခုံးကို အသာပုတ်ပေး လိုက် ပါသည်။

"နေသန့်ကို ပြောပြကြမလား"

"ဟင့်အင်း။ မြကို မောင် က စိတ်ဆိုးနေတယ်။ သူ.. အခု အိုင်ယာလန်မှာ သူ့အမေနဲ့ခဏပြန်နေတယ်"