Chapter 20 - Court Me

4.3K 174 166
                                    

Chapter 20

Zaki's POV

"I thought it was Lumien?" Nautop ang bibig ko nang sabihin niya iyon, nananiginip ba ako? Bakit parang ibang-iba siya ngayun? She's looking at me intently, pero bigla niyang iniwas ang mga tingin niya.

Hindi mapakali ang mga mata niya saka tinap ang unlock button ng doors.

"Forget about it, get out Rovello" ani niya ulit.

Naka drugs ba 'to? "Bakit?" Naguguluhan kong tanong, parang roller coaster si Miss-Professor, hindi ko na talaga siya maintindihan, ano ba ang gusto niya?

"I said GET. OUT." She said firmly, pero nakatingin lang siya sa labas ng sasakyan.

I hesitantly held the door's handle when i suddenly heard sobs. I litterally frozed, i don't know what i should do, pinapaalis niya ako pero umiiyak naman siya, jusko professor Zarnoah! Binabaliw mo ako!

"What are you waiting for? Leave!" She yelled to me again, napakamot nalang ako sa ulo ko saka bumalik sa pagkakasandal sa upuan, pinipilit kong 'wag siyang tignan dahil ayokong tignan ang malulungkot niyang mata, but at the same time, i really want to look at it because i really miss her.

"I said---"

"You're a chaos in mind, Professor" i cut her off.

Sinalubong ko ang tingin niya ng patay na mukha,my heart slightly broke because of the dried tears on her cheek.

I tried my very best to look tough in front of her right now. I can see her reddish eyes and pouty lips dahil sa katatapos niya lang umiyak.

"I-is that why you don't want me anymore huh Rovello?" She cutely asked, bigla akong umiwas ng tingin dahil sa nag-iinit king pisngi.

Jusko!

Bakit ang cute niya!?

"Damn it! Just get out!" Bigla niyang sigaw na ikinagulat ko. Naramdaman ko ang hawak niya sa akin na ikinasinghap ko.

Miss-Professor tried to push me out of her car ng paulit ulit. "A-aray Professor! Ano ba! Nasasaktan ako!" Ani ko sa kanya pero hindi parin sita nagpaawat. Akala ko ba gusto niya aking sumama sa kanya!?

"I don't care! Just leave---" itutulak pa sana niya ako palabas nang hilain ko ang mag-kabilang braso niya, hindi maayos ang pwesto naming dalawa kaya nang hilain ko ito ay napapulupot niya ang braso niya sa leeg ko at natumba kaming dalawa habang siya naman ay nasa ibabaw ko.

Rinig na rinig ko ang malakas na kabog ng dib-dib ko, pinaghalong gulat, kaba, saya, takot at pagtataka ang nararamdaman ko. Everything turned slow motion as our eyes locked to each other.

Those beautiful brown orbs that i can stare for forever.

"Lumien.."

"Khien.."

"Damn it, Khien i miss you" my eyes widened in shock as she pulled me closer to her and kissed me! I feel like electrified by her sudden movement as i feel my lips crashed to hers. Soft and Gentle, that is how i can describe it.

My eyes closed and i started to feel the rythm and dance with it, her lips is slowly moving against mine and my lips is following every movement she does.

Naramdaman ko ang pag lubog ng foam ng upuan sa gilid ko kasabay ng pag-angat ng ulo ko dahil sa pag hawak niya sa likuran ng leeg ko.

Nahinga ako ng malalim sa gitna ng mainit na pag sasalo namin ng halik.

"Hmm... Khien" she moaned against my lips, that really did brought a weird sensation and heat to my body, just like that night.

Her hands on my back slowly carress it making me shiver because of her weird affects on me, my lips parted when i moaned the sensation, i can feel her smirk against my lips before she entered her tongue.

Hello Professor (UNEDITED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon