O muhteşem şarkıyı aldığımın üzerinden 1 hafta geçmişti. Her gün onlarca kez dinledim. Düşünsenize milyonlarca fanı olan bir grubun hiç çıkmamış bir şarkısını dinliyorum. Sanırım diğer Planet fanları varlığımdan haberdar olsalardı beni öldürmek için birbirleriyle yarışırlardı.
Sadece şarkıyı değil Sehun'un kaydını da defalarca kez dinlemiştim. Her söylediği kelimeyi yüzlerce kez dinleyip neredeyse cümlelerini ezberleyecek hale gelmiştim.
5 üyenin de sesinin, Baby Don't Cry dinleyerek kalbimi heyecanla çarptırmasına izin verdim. Tüm haftayı böyle geçirdim. En sonunda Sehun sözünü tutmuştu.
Sanki onu bekliyormuşum gibi hissettim geldiği gün. Sanki hep gözüm yoldaymış gibiydi. Halbuki o yılışık idolü en başlarda hiç umursamıyordum. Hayatıma kabul ettikten sonra gerçekten gelmesini beklediğimi fark ettim.
O gün arkadaşım olmak isterken bana söz vermişti. Beni asla bırakmayacağını, istesem de gitmeyeceğini söylemişti. Bunu ben istemedim, ama yine de ona inandım. İnsanlara çabuk inanmak ve sonra terk edilmek bence büyük bir sorun. Sanırım onun da gideceği günü bekliyorum sadece.
Hayatımda ilk defa anı yaşamaya karar verdim. Sonunu düşünmeden insanlara kalbimi açabilirim.
Bu 1 hafta boyunca sürekli beni aramış gün içinde ne yaptığımı sormuştu. Sanırım ona ısınıyordum. Ne zaman Baekhyun'u sorsam sinirleniyordu ve çalışması gerektiğini söyleyerek kapatıyordu. Tuhaf..
Sehun geldiğinde koltukta ters bir şekilde oturuyordum. Yaslanmam gereken yere ayaklarımı koymuş başımı aşağı sarkıtıyordum.
Bir anda biri ellerini başımın altına koyarak kaldırıp "Ne yapıyorsun, intihar etmek için daha arkadaşlığımız çok yeni." dedi. Şaka mı yapıyordu.
"Tamam Sehun aklımda bulunduracağım. Bir kaç ay sonra intihar ederim." dedim.
Gülmeye başladı ve beni de güldürmek için gıdıkladı. Ahhh tanrım bu çocuk moron mu? Karnımı deşmekten başka bir işe yaramadı. Bilmiyor muydu ben hissiz bir insanım. Gıdıklanmıyorum bile.. Gülmediğimi anlayınca beni şok edecek bir şey yaptı. Merak edilecek bir şey değil yanağımdan öptü.
"Ne yapıyorsun Oh Sırnaşık hun" dedim.
"Seni varya sa.. sa.. Oooff Luhan" dedi.
"Ne o sarışın mı diyecektin." dedim.
"Ne? Şey! Nereden biliyorsun?" diye şaşkınca sordu.Muhtemelen şuan ağzı bir metre açıktır.
"Keşke kayıtta silmen gereken yerleri silmeden bana göndermeseydin." dedim.
"Ahhh lanet olsun silmiştim. Silmediğimi mi göndermişim yani. Offf." dedi. Gerçekten çocuk gibi davranıyordu.
Bak sana ne getirdim dedi ve kulaklığı kulağıma sokuşturdu. Aman tanrım bu da neyin nesiydi. Gerçekten büyülenmiş gibiydim. "Bir şarkı daha.." dedi tatlı bir ses tonuyla. Ne o şimdi de şirinlik mi yapıyordu. Gelişi güzel kolumu savurdum ve ona vurdum.
"Ama bana böyle hepsini dinletirsen albüm için heyecanım kalmayacak." dedim
"Demek heyecanla bekliyorsun he?" dedi. Yanaklarım kızarmış olabilirdi çünkü şuan bunu söylediğim için utanıyordum.
"Şeyy.. Sehun bir şey sorabilir miyim?" dedim. Aslında başka bir şey soracaktım ama "Neden karşıdaki koltukta oturmuyorsun?" deyiverdim. Ne saçma bir soruydu bu. Ben sadece Baekhyun'la ilgili bir şeyler soracaktım.
"Rahatsız oluyorsan tabi ki karşına oturabilirim Luhan. Sadece yakınında olmak istedim." dedi. Yanımdan kalkmasını istemediğim için konuyu değiştirmeye karar verdim.
