'Did you disgustingly let him drool over your legs, Dhayne?'
–
To: Gayle
I received your message. I'll come when everything's settled here.
Sent!My response to Gayle was late. Kinaumagahan na 'ko nakapag reply sa kanya dahil kagabi ay nawala na sa isip ko nang humiga ako sa kama at agad na nakatulog.
Sukbit ang bag ko habang papasok ay itinago ko na ang cellphone sa bulsa upang makapokus sa paglalakad. Medyo kokonti pa lang din ang mga estudyante dahil masyado pang maaga. Ako man ay hindi ko rin alam kung bakit sobrang aga kong nagising at naghanda para sa araw na 'to.
Hindi na 'ko nag abala pang dumaan sa office ko upang iwan ang gamit ko. I went directly to my classroom and open my laptop so I could start reviewing my lessons.
Nasa front table ako habang malalim na iniisip ang bawat letrang nakapaskil sa laptop ko. Ginalaw ko ng konti ang mouse at kinuha ang phone ko para magamit din.
Hindi ko alam kung ilang oras akong nasa haral ng laptop bago may tuluyang pumasok na estudyante. Noong una ay hindi ko iyon pinansin ngunit nang makitang may kasama ay saka ako napaangat ng tingin. Si Harler at Thana.
"Good morning po, Professor Aragon." Pagbati ni Harper.
"Good morning, Harper." Mahinang sagot ko habang pinagmamasdan sila.
Hinubad ni Harler ang backpack niya at umupo sa upuan niya sa harap. "You need to hurry, iinom ka pa ng gamot." Thana told Harper softly.
"Aayusin ko lang yung sapatos ko." Reklamo ni Harper. Saka siya akmang yuyuko upang ayusin ang sintas ng sapatos niya ngunit pinigilan siya ni Thana.
"I told you to buy a new sneakers. Why are you still wearing this?" Reklamo ni Thana habang kusang inaayos ang sintas ng kaibigan niya.
They look like a couple. I rolled my eyes.
"You gave it to me."
"I'll buy you a new one."
"Okay pa naman 'to Thana."
"Just listen to me, okay?" They are talking as if I am not here.
Pagkatayo ni Thana ay saka niya lang ako nilingon. Nagtama ang mga mata namin saka niya 'ko tinaasan ng kilay niya. "Good morning." Aniya.
I was caught off guard. Bahagya pa kong napakurap kurap dahil sa narinig mula sa kanya. "Hm. Good morning." Mahinang bati ko pabalik.
"You want to join us for breakfast?" Tanong niya habang nakapamulsa. Kumunot ang noo ko at nagtataka sa kilos niya.
"Me?" Parang tangang tinuro ko ang sarili ko.
Nagpalinga linga si Thana at ilang beses na nilibot ang paningin sa loob ng classroom. "No. I'm talking to your laptop. It may want to experience human activities." Sarkastikong sagot niya.
"Hm? Funny." Mahinang sagot ko.
"I'll take that as a yes. Now, come." She talked bossily and left with Harper.
Sandali akong napatitig sa laptop ko bago naproseso iyong sinabi niya. Wait, she wants me to come? Eat breakfast with them? Why?
I lightly bit my lower lip saka tumayo at sumunod sa kanila. Pagkalabas ko ng classroom ay hindi ko na sila makita kaya bumalik ako sa teachers table at saka muling pinagkaabalahan ang laptop ko.
I glanced at my wrist watch to see if I still had enough time to continue my work. Fortunately, I still have more than an hour but I suddenly lost all my will to work.
![](https://img.wattpad.com/cover/308289057-288-k674440.jpg)
BINABASA MO ANG
Our Fate [OUR SERIES #2]
Novela JuvenilHating people and making them hate me is what I do. It doesn't matter if I did it intentionally or not. For years, I have been living my life giving disappointment, hatred, and putting those people's lives in danger. I don't care because that's how...