İşler Karışıyor

930 75 1
                                    



Evet arkadaşlar sonunda geri döndüm! Önceki bölümleri tekrar okumanızı önenirim aradan uzun zaman geçti ve unutmuş olabilirsiniz. Neyse lafı fazla uzatmadan; özlemişim buraları!

Öpüldünüz xx

-MsPotter1







Bölüm 17







Ertesi sabah tekrar okula gittiğimde gözlerimin altı mosmordu ve bitkin görünüyordum. Bir kraliçe böyle görünmemeliydi değil mi? Ama ben bir kraliçe gibi bile hissetmiyordum.



Sınıfa girdiğimde Scott gelmemişti. James' te etrafta görünmüyordu.



En arkadaki yerime geçtim ve kafamı sıranın üzerine koydum. Gözlerimi

kapadım, beynimi boşaltmaya çalıştım.



Lanet olsun ki olmuyordu. Alexander'ın rüyamdakini halini unutamıyordum.



Çantamı kaptığım gibi bahçeye koştum. Biraz hava almaya ihtiyacım vardı. Üzerimdeki hırkayı yere serdim ve üzerine uzandım. Gökyüzünü izlemek biraz olsun rahatlatıcıydı.



Gözüm kapalıydı.



Az sonra biri üzerime hunharca atladı. Gözümü açtığımda James'i gördüm. Bu çocuk hiç büyümeyecek miydi?

Beni yanağımdan kuvvetli bir şekilde öptükten sonra yanıma uzandı.



"Bu hal ne Venedik? Gece kardeşine mi baktın? Hahah.."



"Hahahah ne komik maymun."



"Sadece takılıyordum, canın bir şeye mi sıkıldı."



Doğruldum ve bacaklarımı gövdeme doğru çektim. O da kalktığımı görünce karşımda bağ kurdu ve bana bakmaya başladı.



"Alexander'ın seninle ilgisi ne?"



"Eski bir ark-..."



Lafını bölerek;

"Bana gerçeği söyle James."



Bir süre bana baktı ve dudağını dişledi. Birşey düşünüyor gibiydi.

" Artık birşey söyliyecek misin James?"



Beni ayağa kaldırdı elimden tuttu ve biryere götürmeye başladı.



Az sonra okulun arkasındaki boş araziye gelmiştik. Köşede sadece bir ev vardı. Ev gerçekten simsiyahtı. Pencereleri bile. Aynı James'in yaşadığı eve benziyordu.



Bir dakika...



Kapıda kuzgun işaretinden vardı.



"Burası da neresi...?"



"Burası Alexander'ın evi Venedik."













Lanet Lise!Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin