Lanet Lise!

Suprise

 Bölümler üst üste gelmeye devam ediyor. Sizleri çook seviyorum vote ve özellikle yorumlarınız benim için çok önemli :) Hepinizin merakla beklediği an !!!

Multimedia: SCOTT :DD

Sizi seviyorum xx

-MsPotter1

Bölüm 15

Sabah kalktığımda yumuşacık bir yatağın içinde pamuklara sarılmışçasına yatıyordum. Ama burası evim değildi. Burası James'in beni dün getirdiği yerdi. Bir dakika. O zaman bu da James'in yatağıydı. Etrafıma bakındım ama James görünmüyordu. 

   Yataktan çıktım ve üzerimi değiştirmek istedim ama evde olmadığımı biliyordum. O yüzden direk aşağıya indim. James'i mutfakta birşeyler hazırlarken gördüm.

   "James, beni eve götürür müsün?"

   "Aoo, günaydın prenses." dedi ve çarpıcı bir şekilde gülümsedi.

  "Günaydın. E hadi bei eve götür lütfen?"

  " Neden daha okula çok var."

   Ve evet. Okulu ciddi anlamda unutmuştum.

  "Bu iki kat kötü işte.."

  "Çok mu istiyorsun?"

 "Nedenlerini sayıyım istersen."

 Annem. Kesinlikle uyumamıştır. Kıyafetlerim. Leş gibi ter kokuyor. Ve okul. İlk ders Max hocanın ve ben evimden çok uzakta bir evde James'le birlikteyim.

 

*****

Eve geldiğim gibi üstümdeki ağırlıktan kurtulup ılık bir duşa girdim. Bugün uzun bir gün olacak gibime geliyordu. 

  Duştan çıkıp üstüme bir jean ve sweat geçirdim.

 Aşağı indiğimde annem yoktu. Babamda işte olmalıydı. Kardeşimde okulda.

 Evden çıktım ve sokakta yürürken yaşadıklarımı düşürken bir mesaj geldi.

 1 Mesaj - Scott 

 'Hey, Venedik nerelerdesin? Okulda da göremedim. Mesajını bekliyorum.'

 Hemen birşeyler düşünerek;

'Okula geliyorum, konuşuruz.'

'OK.'

Okula geldiğimde kimseyle muhattab olmadan sınıfa gittim. Scott yine aynı sırada yalnız başına oturuyordu. Beni görünce telefonu cebine koydu ve kollarını açtı. Tabi ki sarıldım. Bunu James'e söyleyen olursa.. Neyse.

 "Nerelerdeydin ya? O kadar merak ettim ki."

 "Hiiç. Sadece biraz rahatsızdım. Teşekkür ederim."

" Ne demek. Rica ederim" 

 Sınıfa Max Hoca girdi ve ders başladı.

****

Öğlen arası olduğunda James ortalarda yoktu. Sanırım okula gelmemişti. Bizde Scott'la boş bir masa bulup yemeğimizi yemeye başladık.

 Scott;

"Dün gece düşündüm de sana o tavırla yaklaşmam yanlıştı. Bilirsin işte sana karşı hislerim. Özür dilerim."

"Hey, Scott saçmalama sadece hislerini söyledin ve bence bu kesinlikle bir cesurluktur. Sen çok cesursun Scott."

 "Arkadaşız değil mi?"

 "Kesinlikle! Hem de çok yakın arkadaşız." dedim ve ikimizde sırıttık.

*** 

Eve geldiğimde gerçekten pestilim çıkmıştı. Derslerden kafam şişmişti ve bir ton ödev vardı. Bunları düşünerek üstümdekilerden kurtuldum ve pijamalarımı giydim. Masamın başına geçtiğimde önümde kitaplardan bir dağ vardı. Bir öğretmen tüm drsleri anlatamıyor ama benden -ve tüm öğrencilerden- hepsini öğrenmemizi bekliyorlar. Tam bir saçmalık.

   Bu arada bir Crytirious um ve tepeleme kitaplardan oluşan bir yığınla ödev yapmaya çalışıydum. Bir sihir falan yokmuydu hemen şu ödevler için? Neyse bu saçmaydı.

   Tam ödevlere yoğunlaşmıştım ve bitmek üzereydiler ki uykuya dalmışım.

    Etraf zifiri karanlıktı. Hareket edemiyordum. Bir ağaca zincirlenmiştim. Ellerimin acıdığını hissediyordum ama haraket edemiyordum. 

    Karşımda yine Esrarengiz Adam belirdi. her zamanki gibiydi. Bu sefer üzeri biraz tozlu ve topraklıydı ve tişörtünde yırtıklar vardı. Kavga etmiş gibiydi.

   "Benden ne istiyorsun?"  diye bağırdım.

  Yanıma yaklaşıp kulağıma;

"Seni.." diye fısıldadı. Ve o anda birden geriye savruldu. Üzerinde  kanatları olan ama diğer yandanda yılanı andıran derisiyle birşey duruyordu. Esrarengiz adamı hallettikten sonra bana doğru yaklaştı karanlıkta yüzünü göremiyordum. Yakınlaştıkça insan haline büründüğünü anladım uzun ve yapılıydı. Sanırım bu gelen....

 Alexander'dı.