Δίπλα σου

Part 6

Πάνος
Καθώς πήγαινα προς το σπίτι μου μετά τη σχολή, σκεφτόμουν την Μυρτώ για άλλη μια φορά... Λες να παω να την βοηθήσω με την εργασία της? Έτσι και θα περάσω περισσότερο χρόνο μαζί της και αν τελειώσει πιο νωρίς, παμε για κανα ποτάκι..
Έτσι και έκανα. Έκανα αναστροφή και κατευθύνθηκα προς το σπίτι της. Χτυπαω το κουδούνι και αντικρίζω την Μυρτώ φορώντας μόνο κάτι σέξι κόκκινα εσώρουχα! Γαμώτο μου! Περνώ μια βαθιά ανάσα και μπαίνω προς τα μέσα. Δεν φάνηκε να την πείραξε που την είδα με τα εσώρουχα. Αλλά να μου πεις, κάθε φορά που κοιμάμαι εδώ και θέλει να βάλει πυτζάμες, πάντα αλλαζει μπροστά μου. Εκεί να δεις σοκ που παθαίνω κάθε φορά...
Μόλις μου είπε ότι θα βγει μαζί του μου άναψαν τα λαμπάκια! Με αυτό το καθικι πάλι? Και το χειρότερο είναι ότι προτίμησε αυτόν αντί για μένα! Θα τον σκοτώσω τον μαλάκα!
Χωρίς να πω τίποτα παραπάνω, περνώ το κράνος μου και ανεβαίνω ύστερα στη μηχανή με προορισμό το σπίτι του..

Μυρτώ
Όλο το βράδυ με έκανε να γελάω! Είναι τόσο αστείος! " Όχι όμως σαν τον Πανο.." Σκάσε συνείδηση! Οκ μπορεί ο Πάνος να ήταν ο πιο αστείος άνθρωπος που εχω γνωρίσει σε όλη μου την ζωή αλλά δεν σημαίνει ότι θα τον συγκρίνω και με όσους με κάνουν να γελάω..
Λίγες ώρες μετά, μετά από δύο κοκτέιλ που δεν με πείραξαν καθόλου, προσφέρθηκε ο Στέφανος να με γυρίσει σπίτι. Μόλις φτάσαμε απ έξω σκέφτηκα να του πω να περάσει μέσα. Όχι βέβαια για τίποτα παραπάνω! Απλά για να κάτσουμε..
Βλέπαμε φωτογραφίες απ όταν ήμουν μικρή και έκανα παρέα και με τον Πανο.. Καθώς παω να αφήσω το κουτί με τις φωτογραφίες στη θέση του, σε ένα συρταρακι, παραπαταω και πέφτουν όλες κάτω. Αμέσως έρχεται να με βοηθήσει να τις μαζέψω. Ήμασταν σε απόσταση αναπνοής ενώ κοιταζόμασταν, χωρίς να μιλάμε και χωρίς να μαζεύουμε πλέον τις φωτογραφίες. Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, με πιάνει με το ένα χέρι του πίσω απ το κεφάλι μου και το άλλο γύρο απ την μέση μου και με τραβάει πιο κοντά του ενώνοντας τα χείλια μας. Εγώ βάζω τα χέρια μου πίσω στο σβέρκο του και σιγά σιγά σηκωνομαστε για να βρεθούμε όρθιοι. Με πιάνει με τα δύο του χέρια αυτή τη φορά και με σφίγγει πιο κοντά του κάνοντας με εμένα να μου φύγει ένας μικρός αναστεναγμός.. Το κατάλαβε, γιατί τον ένιωθα να χαμογελάει λιγάκι. Αχ τον θέλω τόσο πολύ! Μυρτώ τι λες?!
Μετά από 1 εβδομάδα...
Ακούω το κουδούνι να χτυπάει και τρέχω προς την πόρτα φωνάζοντας "Τωρααα!". Μόλις ανοίγω την πόρτα, βλέπω το σέξι αγόρι μου να κρατάει κάποιες μπύρες και να περιμένει να μπει μέσα. Χωρίς να το σκεφτώ καθόλου, πέφτω πάνω του και τον περνώ αγκαλιά κι εκείνος με την σειρά του με αγκαλιάζει όπως μπορεί
"Πως κι από δω?" του λέω καθώς φεύγω απ την αγκαλιά του για να τον βλέπω καλύτερα.
"Δεν χάρηκες που με είδες?" ρωτάει και αφήνει κάτω τις μπύρες και επιτίθεται στα χείλη μου πιάνοντας με σφιχτά απ τη μέση.
"Αν χάρηκα λέει... Στην πόρτα θα την βγάλουμε?" του λέω και περνώ κάποιες μπύρες για να τις βάλω στο ψυγείο.
Όταν γυρναω, πηγαίνω προς τον καναπέ που κάθεται ο Στέφανος και όπως είμαι κάθομαι πάνω του βάζοντας τα πόδια μου δεξιά κι αριστερά. Περνάω κατευθείαν στο ψητό και χωρίς πολλά λόγια αρχίζω να τον φιλαω...
_______________
Ξέρω είναι πολύ μικρό και άργησα και να ανεβάσω. Απλά είχα πολύ διάβασμα (αρχαία κατεύθυνσης :@) και δεν πρόλαβα να γράψω κάτι καλύτερο. Αλλά είπα να ανεβάσω αυτό για να μην περιμένετε πολύ κι επειδή σας 'κερναω' για τα γενέθλια μουυυ!! <3 Φιλάκια πολλά και καλή επιτυχία σε όσους γράφουν πανελλήνιες/εξετάσεις !!!;)