Part 12

2.8K 282 4
                                    

Μυρτω
Ανοιξα το πρωι τα ματια μου και ειδα τον Πανο να κοιμαται ακομα. Τι ησυχος και γλυκος που ειναι οταν κοιμαται. Για καποιο περιεργο λογο, μ'αρεσει να τον κοιταζω. Μου θυμηζει τα παιδικα μας χρονια. Την πρωτη στιγμη που γνωριστηκαμε! Χαχα, θυμαμαι που ηταν η πρωτη μερα στο δημοτικο. Ειχα καθυστερισει να μπω στην ταξη (ακομα και τοτε!) και η δασκαλα με εβαλε να καθησω με τον Πανο. Εκεινος φαινοταν οτι δεν ηθελα να κατσει διπλα του ενα κοριτσι. Μετα απο μερες ομως αρχιζε και το συνηθιζε και παιζαμε μαζι στα διαλειμματα. Ειχαμε και τους τσακωμους μας φυσικα, σαν καθε παιδι, αλλα ερχοταν καθε πρωι και με αγκαλιαζε κι ετσι τα ξεχνουσαμε ολα!

Οταν ανοιγει τα ματια του ολα χανονται απ το κεφαλι μου. Εξαφανιζονται. Με βλεπει και μου ριχνει ενα απο αυτα τα ωραια χαμογελα που εχει.

"Καλημερα!" του λεω γλυκα.
"Καλημερα! Ποση ωρα με κοιτας?" λεει και ξαφνιαζομαι απ την ερωτηση του.
"Τι εννοεις?" λεω προσπαθωντας να δικαιολογηθω.
"Ελα τωρα. Αφου σε ειδα που με κοιταγες και χαμογελουσες.." λεει και κοκκινιζω.
"Απλα σκεφτομουν."
"Τι σκεφτοσουν?" λεει και με περνει στην αγκαλια του.
"Θυμηθικα την μερα που γνωριστηκαμε!"
"Πφφ. Που το θυμηθικες παιδακι μου αυτο? Αιωνες πριν!"
"Απλα μου ηρθε! Καθε φορα που σε βλεπω μου θυμηζεις τα παιδικα μας χρονια..."
"Οτι πεις.."
"Οτι πω. Γι αυτο σηκω και ντυσου!"
"Γιατι τι εκανα?!" λεει ξαφνιασμενος
"Τιποτα. Απλα θα παμε βολτα! Γι αυτο δεν ηρθαμε αλλωστε?"
"Καλαα!" λεει απροθυμα και βαζει το μπεζ σορτς που φτανει μεχρι τα γονατα του και υστερα την μπορντο κοντομανικη μπλουζα του. Εγω φορεσα τα αλλα ρουχα που ειχα παρει μαζι μου. Μια φλοραλ κοντη μπλουζα και ενα ασπρο σορτσακι, τις μπεζ μπαλαρινες μου τα γυαλια ηλιου. Ετοιμη για παραλια!

Λιγες ωρες μετα, ειχαμε κανει μπανιο και πηγαμε να φαμε. Το κινητο μου ακομα να το ανοιξω.. Θα εχει τρελαθει ο Στεφανος!

"Πανο... Μηπως να το ανοιξω το κινητο μου?" του λεω με γλυκα ματακια.
"Οχι! Δεν ειπαμε οτι θα εξαφανιστουμε απ ολους?"
"Ναι αλλα..."
"Αλλα τι? Σκεφτεσαι τον Στεφανο?"
"Ναι.. Θα εχει τρελαθει απ την αγωνια του!"
"Λοιπον, θα το ανοιξεις.. Αλλα θα του στειλεις ενα μυνημα οτι εισαι καλα και θα το ξανακλεισεις. Ενταξει??"
"Καλα.." λεω παραπονεμενα.

Ανοιγω το κινητο μου και βλεπω 34 κλησεις απο τον Στεφανο, 16 απο την Νικολετα και 12 απο την Δημητρα! Τι στο διαολο?! 2 μερες ελειψα! Γραφω γρηγορα ενα μυνημα στον Στεφανο γιατι με κοιτουσε επιμονα ο Πανος και υστερα το κλεινω. "Αγάπη μου ειμαι στο Ναυπλιο με τον Πανο για δυο μερες! Ελπιζω να μην σε ανυσιχισα πολυ.. Συνγωμη, τα λεμε συντομα :* "

Δίπλα σουWhere stories live. Discover now