Δίπλα σου

Part 11

Πανος

"Το Παναγιωτης κομμενο σου χω πει. Και αν ειχες μυαλο, τωρα θα ηξερες για ποια πηγαινε! Αντε γεια!" λεω και κλεινω αποτομα την πορτα.
Ανεβαινω πανω στη μηχανη και παω προς το σπιτι του Στεφανου. Ωρα να μιλησουμε!
Οταν φτανω απ εξω, στεκομαι για λιγο και σκεφτομαι τα χθεσινα. Ημουν λιγα εκατοστα πριν την φιλησω επιτελους και πηρε τηλεφωνο ο μαλακας! Γαμωτο. Εννοειται πως δεν προκειται να μαθει ποτε οτι δεν ημουν μεθυσμενος. Με εντυπωσιασε ομως. Γιατι να μην μου το πει το πρωι οτι πηγα να τη φιλησω?
Λιγο μετα, αποφασησα να μπω μεσα. Χτυπησα το κουδουνι αλλα δεν ανοιγε. Αφου το αυτοκινητο του ειναι εδω..
Ξαναχυπαω και υστερα απο ενα λεπτο ανοιγει.
"Τι θες εσυ εδω?" ρωταει ξαφνιασμενος ο Στεφανος
"Ηρθα να ξεκαθαρισουμε τα πραγματα γιατι εχει αρχισει να με κουραζει αυτο το παραμυθακι.." του λεω χαλαρος.
"Δεν εχουμε να ξεκαθαρισουμε τιποτα! Η Μυρτω ειναι δικη μου και δεν προκειται να μου την παρει ενας φλωρος!"
"Δεν ειναι αντικειμενο η Μυρτω για να την περνει οποιος θελει! Αστη ν αποφασησει εκεινη! Με το να της κοβεις την παρεα μαζι μου δεν καταφερνεις τιποτα. Ενα σου λεω! Δεν θα σου πω παλι να την αφησεις ησυχη γιατι ξερω πως δεν θα το κανεις. Απλα να ξερεις οτι το παιχνιδι, τωρα ξεκιναει!" του λεω και φευγω. Δεν θα ειναι τοσο ευκολο αυτη τη φορα Στεφανε!
Τη Δευτερα το πρωι, πηγα κατω απ το σπιτι της Μυρτως και περιμενα να βγει για να παμε στη σχολη. Σημερα ομως σκεφτομαι να μην παμε στη σχολη. Τοσο ωραια μερα και να κλειστουμε μεσα? Μια κοπανα δεν εβλαψε ποτε κανεναν!
Χτυπαω το κουδουνι της κι εκεινη ανοιγει ξαφνικα την πορτα.
"Αργησα?!" λεει ανχομενη.
"Οχι ρε παιδακι μου. Απλα σκεφτομουν..."
"Ωχχ οταν σκεφτεσαι εσυ για καλο δεν ειναι."
"Ελα βλακειες! Λοιπον ακου. Τι θα ελεγες να πηγαιναμε μια μονοημερη?" λεω με ανυπομονησια να δεχτει.
"Οριστε? Τι μονοημερη παιδακι μου? Πας καλα?" μου λεει καθως συνεχιζε να φτιαχνει τα μαλλια της.
"Γιατι οχι? Ειναι τοσο ωραια μερα και θα παμε για μαθημα??"
"Και που θα παμε μονοημερη?" λεει και στρεφει το βλεμμα της πανω μου.
"Μμ αυτο ειναι εκπληξη! Λοιπον, τι λες?" λεω με σηκωμενα φριδια ετοιμος να ακουσω την θετικη απαντηση.
"Ενταξει!" λεει με ενα υπεροχο χαμογελο και γω αμεσως την περνω αγκαλια. Οχι που δεν θα εχανα ευκαιρια!
Της ειπα να παρει μαζι της μαγιο και δευτερη αλλαξια και υστερα ανεβηκαμε στη μηχανη με προορισμο το Ναυπλιο!
Μετα απο αρκετη ωρα, φτασαμε επιτελους στο λιμανι του Ναυπλιου. Κατεβηκαμε απ τη μηχανη και κατσαμε, εχοντας τα ποδια μας στον αερα, πανω απ τη θαλασσα. Κοιταγαμε αρκετη ωρα το Μπουρτζι που βρησκοταν απεναντι, μιλωντας ελαχιστα. Ποσο θα θελα να την σφιξω στην αγκαλια μου αυτη τη στιγμη.
"Ευχαριστω.." ακουω ξαφνικα απ τη Μυρτω και ξαφνιαζομαι.
"Για ποιο πραγμα..?" λεω και γυρναω το κεφαλι μου να την κοιταξω.
"Γι αυτο. Το ειχα αναγκη, η αληθεια ειναι.." λεει κοιτωντας τη θαλασσα.
"Σου συμβαινει κατι..?"
"Εε? Οχι. Απλα.. Αστο τιποτα!" λεει δισταχτικα.
"Ελα πες! Υποτιθεται οτι τα λεμε ολα μεταξυ μας.."
"Ολα?"
"Τι εννοεις?"
"Λεω για το Σαββατο το πρωι.."
"Ναι, τι?"
"Τι εννοουσες μ αυτο που ειπες πριν φυγεις? Για ποια πηγαινε το τραγουδι, εαν δεν πηγαινε για τη Δαφνη?"
"Χμ.. Ημουν σιγουρος οτι θα σε βασανιζε αυτο."
"Θα μου πεις? Μιας και οπως ειπες τα λεμε ολα μεταξυ μας..."
"Εσενα που παει το μυαλο σου?"
"Αν σου πω, θα μου πεις ναι ή οχι?"
"Αναλογως!"
"Οχι αναλογως! Θα μου πεις!"
"Οκ..."
"Λοιπον.. Εγω σκεφτομουν.. Τη Νικολετα!"
Σοβαρα τωρα??
"Πως το καταλαβες δηλαδη οτι ηταν για την Νικολετα?"
"Ελα πες μου! Η Νικολετα ειναι αυτη που σου χει παρει το μυαλο! Το ηξερα, το ηξερα!!" Αντε να δουμε πως το σωζουμε τωρα.. Χμ, το βρηκα!
"Φαινεται?"
"Ναι! Αφου ειστε συνεχεια ψουψουψου στα διαλειμματα, και αγκαλια. Σας εχω δει Πανουλη! Μα καλα, γιατι δεν ειπες τιποτα???"
"Εε τι να πω..?"
"Να κανεις κινηση ρε παιδακι μου! Πω καλα, εγινες ακομα πιο ηλιθιος."
"Εε ξερω γω.. Ειναι φιλη μου ποσο καιρο. Κι εκεινη θα με βλεπει σαν φιλο. Και δεν θελω να χαλασει ολο αυτο.."
"Εχεις δικιο... Σκεψου το παντως! Θα χουμε κι αλλο ζευγαρακι στην παρεα!!"
"Ελα σταματα τωρα και παμε να φαμε τιποτα γιατι πεινασα!" Πρεπει να βρω μια ευκαιρια να μιλησω οσο πιο συντομα γινεται στη Νικολετα! Πρεπει να την πεισω για το σχεδιο μου επιγοντως!
"Ναι καλα λες! Παμε γιατι πεθαινω της πεινας!"
Αφου φαγαμε, φουσκωσαμε για την ακριβεια, ειπαμε να παμε μια βολτα.
Μετα απο πολυ περπατημα και ανουσιες συζητησεις, ειπαμε να παμε στη θαλασσα και περασαν αρκετες ωρες καθως βουτουσαμε ο ενας τον αλλον. Ωρες ωρες μου ρχετε να την αρπαξω και να την φιλησω μεχρι να μην υπαρχει αλλο οξυγονο στους πνευμονες μου!
"Πανο, περναω υπεροχα, αλλα μηπως θα επρεπε να φυγουμε? Εχει ηδη βραδιασει.." λεει ενω προσπαθουσε να βρει την αναπνοη της μετα απ τοσο γελιο που ριξαμε.
"Και τι πιραζει? Ας κοιμηθουμε εδω!"
"Που εδω?!"
"Στο Ναυπλιο παιδακι μου. Σ ενα ξενοδοχειο. Τοσα υπαρχουν!"
"Εσυ δεν μου ειπες μονοημερη?"
"Ναι το ξερω, αλλα γιατι οχι??"
"Χμμ δεν ξερω..."
"Ωραια. Θα μεινουμε!" της λεω αποφασισμενος και την βουταω ξανα μεσα στη θαλασσα.
______________________
Να και η μερια του Πανου! Καιρο ειχα να την βαλω ;)
Ελπιζω να σας αρεσει!
Πανω στη φωτογραφια ειναι ο Πανος με την Μυρτω!!♥
Η αληθεια ειναι οτι δεν μοιαζουν με αυτους που εχω επιλεξει να κανουν τον Πανο κσι την Μυρτω αλλα δεν βρηκα κατι αναλογο ;ρ