COINCIDENTAL MARRIAGE

11 - At the end of the day, you're still with me ♥

BTS - I NEED U ♥

11

Baekhyun yaptıklarından pişman değildi. Yine olsa yine aynı şeyleri yapardı ama yine de bu yanaklarındaki kızarıklığın geçmesi için bir sebep değildi. Yüzünü ne kadar soğuk suyla yıkasa da bir etki etmiyordu. Ateşi vardı ama hasta değildi. Sadece yaptıklarından dolayı utanmış ve yatak odasında diğeri ikisini bırakıp hızlıca banyoya koşmuştu.

Baekhyun gözlerini açtığında gördüğü manzara dün akşamkiyle neredeyse aynıydı ama sadece tek bir fark vardı: Kapıda gözleri yaşlı bir şekilde bekleyen bir Park Chanyeol. İlk başta rüyada olduğunu sanmıştı ama aslında değildi. Gözlerini açıp tekrar kapatınca aslında kapıda bekleyenin gerçek olduğunu anlamıştı ve hızla yataktan kalkıp boynuna sarılmıştı. Onu bu kadar özleyebileceğini düşünmemişti. Birlikteliklerini bir ayı bile geçmemişti. Uzun süreden beri tanışmıyorlardı ama küçük Byun Baekhyun uzun boylu eşini deli gibi özleyip depresyona girmişti.

Ama yanlış bir şeyler vardı. Diğeri büyük elleriyle etrafını sarmamış sadece öyle durmakla yetinmişti. Ve şimdi Baekhyun ne yapacağını bilemediği için kollarını çekip banyoya koşmuştu.

Ve neredeyse on dakikadır banyonun içinde tur atıyordu.

Bir süre sonra kendisine geldikten sonra kenarda asılı olan havluyla yüzünü silip derin bir nefes verdi. Şimdi içeri gidip eşine hoş geldin demenin tam sırasıydı.

Yavaşça banyonun kapısını açıp sessiz adımlarla yatak odasına doğru yürümeye başladı. Gerçekten diğerinin onun bir sözüyle kalkıp geleceğini düşünmemişti. Sadece hislerini belli etmek istemişti kısa mesajında.

Ortam değişmemişti. Sadece uzun boylu olan bu sefer kapının orada değil, yatağın karşısındaki sandalyede onu bekliyordu ve yatakta bacakları açık bir şekilde yatan arkadaşı Baekhyun'un daha yeni aklına geliyordu. Ve bu sefer kendisini atabileceği bir yer yoktu.

"Chanyeol. Gerçekten gelmişsin."

Odaya girdikten sonra uyuyan arkadaşını uyandırmamak için sessizce konuştu Baekhyun. Ama diğerinin yüzündeki kırıklık ifadesi bir türlü yerini gülümsemeye bırakmıyordu ve bu da canını sıkmaya başlamıştı.

"Geldiğimde karşılaşmak istediğim manzara bu değildi Baek."

Diğerinin haklı olduğunu biliyordu Baekhyun ama yapacağı bir açıklaması vardı.

"Chanyeol bak cidden yanlış anlayabileceğin bir durum yok ortada. Ben sadece tek kalmaktan çok sıkıldığım için Kyungsoo'yu çağırdım ve yanımda kalmasını istedim. Dün akşam da film izlerken uyuya kaldı ve ben de onu kaldıramayacağım için burada yatmasına izin verdim. Gerçekten özür dilerim Chanyeol. Amacım seni kırmak değildi. Ben sadece senin biran önce geri dönmeni istemiştim. Ben..."

...

Karşısındaki küçük beden sessizce neler olduğunu anlatırken daha fazla kızgın kalamayacağını biliyordu Chanyeol. Çünkü onu gereğinden fazla özlemişti. Kokusunu, nefes alış verişini, sesini, bakışlarını... Özleyebileceği her şeyi hissetmişti Chanyeol ve şimdi de özlediği şeyi yapacaktı. Oturduğu sandalyeden kalkarak hala konuşmaya devam eden küçük bedene doğru yürüdü ve uzun kollarını etrafına sardı.